بیانیه مطبوعاتی برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر: مجازات مضاعف برای مدافعان حقوق بشر در زندان

عبدالرضا تاجیک ـ روزنامه نگار

نسرین ستوده ـ وکیل حقوق بشری

عبدالفتاح سلطانی ـ وکیل حقوق بشری

امیر اسلامی ـ وکیل حقوق بشری

پاریس ـ ژنو، 29 مهر 1390: برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامهء مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، سیاست مجازات تبعیض آمیز مدافعان حقوق بشر در زندان و تایید محکومیت شش سال زندان عبدالرضا تاجیک (روزنامه نگار) را در مرحله تجدید نظر محکوم می کند.

در ایران، دولتمردان به حمله به وکلای حقوق بشری ادامه می دهند تا از تعداد کسانی که حاضرند از قربانیان نظام پرایراد قضایی دفاع کنند بکاهند. مدافعان حقوق بشر و فعالان حقوق زن، فعالان سندیکایی و دانشجویی به ویژه هدف حمله ها هستند و این وضع وکالت در زمینه دفاع ازحقوق بشر را عملا به جرم تبدیل کرده است. وکلای دادگستری نه تنها قربانی اذیت و آزار و حکم های ناعادلانه زندان هستند بلکه در زندان نیز با اقدامات تنبیهی روبرو می شوند که به قصد ساکت کردن آنها و تنبیه فعالیت های قانونی شان به اجرا در می آید.

دادگاه تجدید نظر در روز 28 مهر 1390 حکم شش سال زندان عبدالرضا تاجیک ـ روزنامه نگار و عضو کانون دفاع از حقوق بشر و گیرنده جایزه آزادی مطبوعات گزارشگران بدون مرز در سال 2010 ـ را به اتهام های «تبلیغ علیه نظام»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «همکاری با کانون مدافعان حقوق بشر» (که در ایران عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر است) و همکاری با گروه های مخالف تایید کرد. آقای تاجیک پس از انتخابات مورد اختلاف ریاست جمهوری در سال 1388 سه بار دستگیر شده و بار سوم بیش از شش ماه در بازداشت به سر برده است. او در حال حاضر با وثیقه آزاد است، اما همواره در خطر دستگیری خودسرانه به سر می برد.

یک مورد دیگر به وکیل حقوق بشری خانم نسرین ستوده مربوط می شود که با دفاع از نوجوانان محکوم به مرگ، زندانیان عقیدتی، فعالان حقوق بشر و کودکان قربانی تعدی شناخته شده است. او که حکم 6 سال زندان را در بند 350 زندان اوین می گذراند، به علت خودداری از بر سرکردن چادر از تاریخ 24 مهر 1390 به مدت 3 هفته از ملاقات با خانواده اش محروم شده است، گرچه هیچ قانونی چادر را برای زندانیان الزامی نکرده است. به علاوه، به رغم مقرراتی که به زندانیان اجازه می دهد ماهی یک بار با خانواده شان ملاقات حضوری داشته باشند، او بیش از 3 ماه است که از ملاقات حضوری محروم مانده است.

علاوه بر این، بازجوی آقای عبدالفتاح سلطانی، وکیل حقوق بشری و عضو موسس کانون مدافعان حقوق بشر، که در 19 شهریور 1390 دستگیر شد، اخیرا او را تهدید کرده که به اتهام «مشارکت در تاسیس کانون مدافعان حقوق بشر»، «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تحصیل مال نامشروع» از طریق دریافت جایزه حقوق بشر شهر نورنبرگ در سال 1388، به 20 سال زندان محکوم خواهد شد. آقای سلطانی پس از دستگیری در بند 209 وزارت اطلاعات در داخل زندان اوین در حبس انفرادی نگه داری می شود. هفته گذشته، خانواده او برای اولین بار اجازه یافتند با اوملاقات کنند. تحقیقات در باره پرونده آقای سلطانی به پایان رسیده و او باید تا زمان دادگاه با وثیقه آزاد می شد. با وجود این، حکم بازداشت او در اوایل مهر به مدت یک ماه دیگر تمدید شده است.

آقای امیر اسلامی، عضو کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای ایران و وکیل دراویش گنابادی، که از 13 شهریور در بازداشت انفرادی به سر می برد به به دلیل وضعیت وخیم جسمی به بهداری زندان اوین منتقل شد. وکلای دیگر دراویش گنابادی که در بازداشت هستند عبارتند از: آقایان فرشید یداللهی، امید بهروزی، افشین کرمپور، رضا انتصاری و حمیدرضا مرادی. آقای مرادی نیز دچار بیماری قلبی است. هر شش نفر در بند 209 وزارت اطلاعات در داخل زندان اوین در حبس انفرادی نگه داری می شوند. از زمان بازداشت تاکنون، هیچ یک از آنها اجازه ملاقات با خانواده یا وکلای خود را نیافته اند.

برنامه نظارت به شدت سیاست آزار مدافعان حقوق بشر از طریق بازداشت های خودسرانه، اذیت و آزار قضایی و اقدامات تنبیهی در زندان که به قصد مجازات فعالیت های حقوق بشری آنها انجام می گیرد، محکوم می نماید. برنامه نظارت در عین حال دولتمردان ایران را به تاکید فرا می خواند که تمام این بازداشت شدگان را بدون قید و شرط آزاد نمایند و به طور کلی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و معاهده های بین المللی حقوق بشر را که ایران به تصویب رسانده است، رعایت کنند.