انتخابات و رفسنجانی؛ جدید ترین سوژه برای وحشت زدگی در حکومت وحشت، سید مجتبی واحدی

وحشت از پیوستن رسمی رفسنجانی به کمپ مخالفان انتخابات و نیز دور خیز احمدی نژاد برای بهره گیری از امکانات دانشگاه آزادو تقویت کاندیداهای مورد نظر خویش، رهبر را مطمئن ساخته که اعمال تغییرات مدیریتی در دانشگاه آزاد، بایستی به بعد از نمایش انتخاباتی دوازدهم اسفندماه موکول شود.

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

ویژه خبرنامه گویا

از نخستین ماههای تصرف کرسی ریاست جمهوری توسط محمود احمدی نژاد ،او تلاش کرد بر مدیریت دانشگاه آزادنیز دست اندازی کند و از امکانات فراوان سیاسی و مالی که در اختیار رئیس آن دانشگاه است بهره مند شود . نخستین گام احمدی نژاد برای نزدیک شدن به این هدف ، تبلیغات توخالی در خصوص « کاهش شهریه دانشگاه آزاد » بود . این تبلیغات نهایتاً دستاوردی برای احمدی نژاد نداشت لذا او فاز جدید از حملات خود را با این ادعا آغاز کرد که « فشارهای او بر جاسبی ، موجب فشار بر دولت در موضوع هسته ای شده است ». پس از آن هم ، رئیس دولت بارها در خصوص دانشگاه ازاد و مدیریت آن به طعنه سخن گفت که در همه اظهارات و طعنه های او ، رگه هایی از تسویه حساب با رفسنجانی مشاهده می گردید ؛ اگرچه تسلط بر دانشگاه آزاد نیز همواره مورد اهتمام او بود.

در این میان ، رفتار رهبر جمهوری اسلامی ، بسیار قابل تأمل به نظر می رسید . او که به دلیل ضعف ذاتی ، در تمام دوره رهبری خود همه مدیران و کارگزاران کشور را « ضعیف شده » خواسته است در این ماجرا نیزرویه ای در پیش گرفت تا تداوم بلاتکلیفی دانشگاه آزاد ، شعله ور ماندن آتش اختلاف میان رفسنجانی و احمدی نژاد را تضمین کند .او به این طریق ، مطمئن می شد که بخشی از توان این دو مقام عالیرتبه کشور صرف اصطکاک با یکدیگر شده و آنها را بیش از گذشته ، نیازمند رهبر خواهد کرد . این رویه ، تا اواخر سال گذشته ادامه داشت . اما پس از در گذشت پدر مهندس موسوی و ارسال پیام تسلیت توسط رئیس مجمع تضخیص مصلحت نظام، رفتار رهبر با رفسنجانی ، وارد مرحله جدیدی شد . اقای خامنه ای که نشستن در جایگاه رهبری را مدیون یک دروغ بزرگ رفسنجانی است تصمیم گرفت مخالفت با یار قدیمی خویش را علنی کند .البته از میانه سال هشتاد و هشت که رفسنجانی حاضر نشد اعتراضات انتخاباتی را « فتنه » بنامد رهبر ، کینه او را به دل گرفته و این کینه را با برنامه ریزی برای تغییر ریاست مجلس خبرگان ، آشکار ساخته بود . اما پس از تسلیت به موسوی که اعتراض حضوری رهبر به رفسنجانی را نیز به دنبال داشت رفتار آقای خامنه ای با کسی که او را رفیق پنجاه ساله خویش می نامید کاملاً تغییر کرد .

واگذاری رسمی اختیار دانشگاه آزاد به شورای عالی انقلاب فرهنگی و موافقت با تغییر رئیس آن که به معنای حذف رفسنجانی از جایگاه « تصمیم گیر اصلی » در آن دانشگاه بود نشان داد که رهبر ، همه رودربایستی ها با رئیس هیئت امنای دانشگاه را به کناری نهاده است . علائم ارسالی توسط رهبر آنقدر آشکار بود که در مدتی نسبتاَکوتاه ، رئیس جدید دانشگاه از میان طیفی انتخاب شد که به مخالفت و حتی دشمنی با رفسنجانی ، مشهور هستند . پس از آنهم رجزخوانی ها در برابر رئیس هیئت امنا تا جایی پیش رفت که سایت های خبری نزدیک به رهبر ، از تعیین ضرب الاجل برای رفسنجانی خبر دادند واینکه « اگر او فورا حکم رئیس جدید دانشگاه آزاد را امضا نکند احمدی نژاد این کار را انجام خواهد داد».

اما ناگهان ورق برگشت و همان سایت هایی که از اولتیماتوم و ضرب الاجل برای رفسنجانی خبر می دادند با تغییری اشکار در لحن خود ، اعلام کردند« هیئتی تعیین شده تا با رفسنجانی مذاکره و او را برای صدور حکم رئیس د انشگاه آزاد ، قانع کند » . بر اساس خبری که روز چهارشنبه دوازدهم بهمن ماه در سایت های خبری اصولگرا ( مهر و جهان نیوز) منتشر شد «در صورتی که رئیس هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی تا یک ماه آینده حکم رئیس جدید دانشگاه آزاد را صادر نکند، شورای عالی انقلاب فرهنگی وارد عمل می شود.» . هیچکس توضیح نداد ناگهان چه اتفاقی افتاد که رجز خوانی ها و تأکید های پشت سر هم بر « تعیین ضرب الاجل برای رفسنجانی » جای خود را به مذاکره و تأمل یک ماهه داد؟ اهمیت این پرسش آنگاه مشخص می شود که بدانیم مهلت یک ماهه ، بعد از روز تعیین شده برای نمایش انتخاباتی مجلس نهم ، پایان خواهد یافت !

به نظر می رسد ارزیابی های حکومتی از حضور کم رنگ مردم در انتخابات و عدم همراهی شخصیت های مستقل با روند نمایشی انتخابات ، نگرانی شدید آقای خامنه ای را به دنبال داشته است . او تا چندی قبل گمان می کرد خواهد توانست با فریب کاری های ویژه خویش ، تنور انتخابات را گرم و بخشی از مشروعیت زایل شده حکومت را بازیابی نماید . بخشی از این امیدواری ، ناشی از سخنان دوپهلویی بود که توسط گروهی از اصلاح طلبان در مورد انتخابات بیان می شد. امیدواری به جدی گرفته شدن رقابت انتخاباتی دو فراکسیون از یاران رهبر یعنی « جبهه متحد اصولگرایان » و «جبهه پایداری » توسط مردم ، از دلایل دیگری بود که تا حدودی خیال سران حاکمیت را ازوجود رقابتی نسبتا قابل قبول در انتخابات مجلس نهم آسوده می ساخت .اما اکنون برای رهبر و عوامل او مشخص گردیده که اولا هیچیک از اصلاح طلبان واقعی ، حاضر نخواهند بود با حضور خود ، تنور انتخابات فرمایشی را گرم کنند وثانیا ، حملات تند و تیز دو کمپین انتخاباتی اصولگرایان علیه یکدیگر ، از نظر مردم تنها به سهم خواهی خانگی تعبیر می شود و عاملی برای تشویق به حضور در انتخابات نخواهد بود . در چنین شرایطی ، طرد کامل هاشمی رفسنجانی و افزایش دلخوری های او ، می توانست شرایط انتخابات را حتی نسبت به آنچه امروز وجود دارد وخیم تر سازد ، از سوی دیگر ، تسلط یکی از عوامل احمدی نژاد بر دانشگاه آزاد ، امکانات وسیع مالی و تبلیغاتی آن دانشگاه را در خدمت کسانی قرارمی داد که دشمن مشترک دو جبهه انتخاباتی اصولگرایان - نزدیکان رهبر - به حساب می آیند.

وحشت از پیوستن رسمی رفسنجانی به کمپ مخالفان انتخابات و نیز دور خیز احمدی نژاد برای بهره گیری از امکانات دانشگاه آزادو تقویت کاندیداهای مورد نظر خویش ، رهبررا مطمئن ساخته که اعمال تغییرات مدیریتی در دانشگاه آزاد ، بایستی به بعد از نمایش انتخاباتی دوازدهم اسفندماه موکول شود. در واقع ، حکومتی که در زندان ها ، وحشت آفرینی می کند و خیابان های شهرها را به محلی برای ارعاب اقشار مختلف مردم تبدیل کرده ، اکنون در کنار از هم پاشیدگی های مدیریتی ، سیاسی و اقتصادی ، دچار وحشت زدگی شدید نشسبت به نحوه برگزاری نمایش انتخاباتی دوازدهم اسفندماه است وبا عقب نشینی موقت دربرابر هاشمی رفسنجانی ، این وحشت را اشکار می سازد . این وحشت زدگی ، مؤثر بودن حربه تحریم انتخابات را بیش از گذشته اشکار ساخته و وظیفه فعالان سیاسی ورسانه ای برای پافشاری هرچه بیشتر بر تحریم را به آنها یادآوری می کند .