شنبه 27 اسفند 1390   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

مادران پارک لاله: ادامه فشار برخانواده ها، دادخواهان را مصمم تر می کند! صفوف دادخواهی را محکم تر کنيم!


آن که چون غنچه ورق در ورق خون می­بست
شعله زد در شفق خون، شرف خاور شد.

آتش سينه­ی سوزان نو آراستگان
تاول تجربه آورد، تب باور شد

شاخه­ی عشق که در باغ زمستان می­سوخت
آتش قهقه در گل زد و بار آور شد

"سعيد سلطان­پور"

دل­هامان اگر چه خونين است و سنگينی دردهای مکرر جسم و جان­مان را سخت می فشرد. اما با باوری سخت عميق به درستی راهی که می­رويم، در آستانه­ی سالی نو، دوباره قامت راست کرده و گامی نو به پيش برمی داريم تا خواسته­های­مان را دست­يافتنی­تر کنيم.



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


سال ۱۳۹۰ نيز گذشت و هر روزش را شاهد فشارهای سياسی و اجتماعی شديدتری بر خانواده های کشته­شدگان و زندانيان سياسی- عقيدتی بوديم. از ديگر سو نيز بر توهم مستبدان همواره افزوده شد، چنان که گمان برده­اند با فشار بيش­تر می توانند صدای اعتراض و دادخواهی مادران و خانواده ها را خاموش کنند، ولی با اين توهم بزرگ، نه تنها صدای دادخواهی را خاموش نکرده اند، بلکه دادخواهان را مصمم تر از قبل به کارزار دادخواهی کشانده اند.

حضور مادران و خانواده ها در خاوران و بهشت زهرا در روزهای آخر سال، عليرغم فشارها و تهديدهای مکرر و ممانعت نيروهای امنيتی و انتظامی، نمونه ای از آن گام­هاست. خشونت و سرکوبی است که همواره عوامل حکومت بر مادران و خانواده های آسيب ديده روا داشته اند، از ديد ما به شدت محکوم بوده و اعتراض شديدمان را به اين گونه رفتارها بارها و بارها اعلام کرده و می­کنيم.

مابا تکيه بر آموزه های تاريخ به نيروی تغيير مردمی معتقديم و در اين درس خوانده ايم و ديده ايم که در هيچ کجای دنيای و در هيچ زمانی، ستم جاودانه نبوده و نخواهد بود. و علی رغم تمايل ستمکاران پايه های لرزان ستمکاری­شان بی ترديد شکسته و آوارهای­ آن دفن­شان خواهد کرد.

اکنون که جهان و طبيعت دوباره در حال نو شدن است، ما نيز با رويشی نو به صرافت برپايی گام­هايی نو هستيم. ما می­خواهيم دست­هايمان را به دست يکديگر دهيم و با همياری تمام دادخواهان، نيروی مان را دوچندان کنيم . ما دادخواهان، امروز به رغم ستمکاری­های حکومت، بسيار و بی شمارگانيم. بی شک يکديگر را می­يابيم و تجارب­مان را در عرصه­ای مشترک به ديگران نيز می­رسانيم.

ما مادران پارک لاله ايران، به همراه همبستگی جهانی حاميان در خارج از کشور، پای در اين راه نو نهاده ايم که سال تازه را به سال همبستگی و اتحاد دادخواهان و فشرده­تر کردن صفوف دادخواهی در حد توان­مان بدل کنيم. دادخواهانی که هر کدام به نوعی در جهت افشاگری جنايت­ های بی­شمار رژيم استبدادی حاکم بر ايران می­کوشند و تلاش­گران عرصه دادخواهی­اند.

مادران پارک لاله ايران و همبستگی جهانی حاميان خارج از کشور، مطابق ميثاق هميشگی خود خواهان آزادی فوری و بی قيد و شرط همه ی زندانيان سياسی و عقيدتی بوده و معتقدند که به بند کشيدن انسان هايی که در پی کسب حقوق اجتماعی و فردی خود هستند، خلاف همه گونه اصول انسانی و قانونی است.

ما همچنان ايستاده ايم و سه خواسته خود را فرياد می­زنيم و برای رسيدن به اين خواست­های دادخواهانه از هيچ تلاشی فروگزار نخواهيم بود. آزادی زندانيان سياسی و عقيدتی، لغو مجارات اعدام از قوانين مجازاتی ايران، مجازات آمران و عاملان جنايات رژيم طی دوران حکومت­اش در دادگاه­های علنی و مردمی! تا سرانجام کارزار دادخواهی را در افق عدالت بنشانيم.

سال نو را به سال همبستگی بيشتر تبديل کنيم!

مادران پارک لاله ايران
همبستگی جهانی حاميان مادران پارک لاله ايران

۲۷ اسفند ۱۳۹۰


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016