پنجشنبه 8 تیر 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

بيانيه جمعی از خانواده های زندانيان سياسی در اعتراض به تبعيد غيرقانونی زندانيان

بسم الله الرحمن الرحيم

الهی لم اسلّط علی حسن ظنّی قنوط الاياس ولاانقطع رجائی من جميل کرمک.
در ماه مبارک شعبان، و در آستان اعياد شعبانيه، ما خانواده های زندانيان سياسی چشمان اميدوار خود را به رحمت الهی دوخته ايم تا بارقه های لطف و کرمش شامل حالمان شود. و فرازهای عالی دعای شعبانيه فرصت و مجال راز و نيازی درخور خدائيش برايمان فراهم می آورد اما امان از بندگان خدا که روح خدايی در جسم خاکی شان دميده شده و صفات او را به فراموشی سپرده اند!

مسئولين قوه قضائيه ما که بايد عدالت را به شهروندان پيشکش کنند، دم از قانون می زنند و بی قانونی را نصب العين قرار داده اند. چرا؟؟؟ بارها پرسش کرده ايم که به کدامين جرم و گناه بهترين فرزندان و خدمتگزاران اين ديار در زندان و حبس و حصرند و محروم از حقوق اوليه خود اما پاسخمان را با ايجاد شرايط بدتر برای عزيزانمان گرفته ايم. بارها پرسش کرديم که زندان های طويل المدت و محروميت های بيست ساله و سی ساله از حقوق اجتماعی براساس چه منطقی توسط قضات به عنوان حکم به فعالان سياسی و روزنامه نگاران و دانشجويان بی گناه داده می شود اما با پديده های غريبی چون قرنطينه و انفرادی های طولانی در زمان اجرای حکم و زندان در تبعيد مواجه شديم و هنوز از حيرت اين عجايب به در نيامده و اعتراض هايمان به جواب نرسيده شاهد تکرار بی قانونی ها هستيم.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


بعد از صدور و اجرای احکام زندان در تبعيد ضياء نبوی و مجيد دری و انتقال جمعی از زندانيان سياسی به زندان رجائی شهر که اينک در استان البرز قرار دارد و انتقال سيد مصطفی تاج زاده به قرنطينه و انفرادی، که منجر به روزه داری اعتراضی وی از ۲۰ بهمن ماه ۸۹ تا کنون شده است، هنوز از شوک اين اقدامات غيرقانونی درنيامده شاهد اجرای حکم نرگس محمدی و انتقال وی به زندان زنجان در کنار زندانيان عادی و تأييد حکم سيزده سال زندان در تبعيد برای وکيل عدالت خواه و آزادی طلب عبدالفتاح سلطانی بوديم و اينک چندروزی است که خبر محيرالعقول انتقال بهمن احمدی امويی به زندان رجائی شهر و به دنبال آن انتقال وی به انفرادی اين زندان ما را سخت نگران استمرار اين اقدامات غيرقانونی کرده است.

به راستی آيا فشاری که بر زندانيان سياسی ما با محروميت ها از حقوق اوليه شان حتی به عنوان يک زندانی عادی و نيز بر خانواده هايشان روا داشته می شود به نظر اندک می رسد که با تشديد اين فشارها زندگی را برآنان تنگ و شرايط عسروحرج برايشان به وجود می آورند؟

آيا اين گونه اقدامات ضد حقوق بشری و ضد شرعی و ضد انسانی حتی برای هواخواهان جمهوری اسلامی به واقع قابل توجيه است که بتوان به تبع آن جامعه جهانی را توجيه نمود؟ مسئولين محترم قوه قضائيه چگونه و با چه توجيهی اين اقدامات غيرقانونی را مشروعيت می بخشند. چگونه زندگی زوجين جوان را به مخاطرات جدی می افکنند و می توانند خواب آسوده داشته باشند؟ اين که مهسا امرآبادی در درون زندان اوين و ژيلا بنی يعقوب در بيرون زندان امکان ملاقات با همسران خود را که يکی در بند عمومی و ديگری در انفرادیِ زندانی در استانی ديگر اسيرند، نداشته باشند رضايت خاطر چه کسانی را جلب می کند و دل هايشان را آرام می کند؟!!! آيا خدای اين جوانان از مصائبی که برآنان می رود راضی است يا پيامبر رحمة للعالمين که اين ماه متعلق به اوست و يا بندگان خدا که سيره علوی را از برخورد با حضرت با ستم کننده به آن زن يهودی به ياد دارند و رفتارش با قاتل خود در رمضانی که پيش روی ماست؟!

آيا عسروحرجی که خانواده های دانشجويان زندانی در تبعيد، مجيد دری، ضياء نبوی، مجيد توکلی و خانواده نرگس محمدی و ديگر زندانيان در تبعيد با آن روبرو هستند، توجيه شرعی دارد و اگر دارد چرا برای تنوير افکار عمومی شرح و تفسير نمی شود؟

ما خانواده های زندانيان سياسی در اين ماه مبارک و در آستانه ميلاد منجی بشريت از ظلم و ستم فراگير بندگان خدا از خالق يکتا و قادر متعال تمنا داريم که هرگز یأس و نااميدی را بر حسن ظن ما غلبه ندهد و اميد ما را به لطف و کرمش منقطع نگرداند. و از بندگان او که در دنيای محل بلا و ابتلا چند روزی بر کرسی قدرت نشسته اند انتظار داريم که عاقبت خويش را با رنجش و آزار بيشتر مردمان و به فغان آوردن مظلومان و شکستن دل هايی بيشتر خراب نکنند و اين روزها و شب ها را دريابند به اميد عاقبت به خيری.

ما خانواده های زندانيان سياسی ضمن آرزوی رهايی هرچه زودتر همه عزيزانمان از بند در آستانه نيمه شعبان و ضمن دلجويی از خانواده بهمن احمدی امويی که در حال حاضربه شکل غيرقانونی در انفرادی زندان رجائی شهر بازداشت است، مصرانه تقاضا داريم که اگر عزيزانمان را به آغوش خانواده هايشان بازنمی گردانند لااقل شرايط دشوار قرنطينه و انفرادی و تبعيد و ممنوع الملاقاتی و قطع ارتباط و تماس با عزيزانمان را که هيچ گونه برازنده نظام جمهوری اسلامی نيست، مورد تجديد نظر فوری قرار دهند.

جمعی از خانواده های زندانيان سياسی
۷/۴/۱۳۹۱


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016