بيانيه مشترک سازمان های حقوق بشری: دولتمردان ايرانی بايد محمد صديق کبودوند را فوری و بی قيد و شرط آزاد کنند

سازمان عفو بين‌الملل، فدراسيون بين‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، و جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران در بيانيه‌ی مشترکی از دولتمردان ايران خواستند فورأ و بدون قيد و شرط محمدصديق کبودوند را آزاد کنند و گفتند دولتمردان مسئول به خطر افتادن جان او در اثر ادامه اعتصاب غذايش هستند

http://www.fidh.org/HR-organisations-Release?var_mode=calcul

۱۷ جولای ۲۰۱۲ ـ ۲۷ تير ۱۳۹۱

پاريس/لندن ـ عفو بين الملل، فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، و جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران (عضو فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر)، امروز در بيانيه مشترکی از دولتمردان ايران خواستند فورا و بدون قيد و شرط محمد صديق کبودوند را آزاد کنند و گفتند دولتمردان مسئول به خطر افتادن جان او در اثر ادامه اعتصاب غذايش هستند.

اين سه سازمان حقوق بشری محمد صديق کبودوند را که از اقليت کُرد ايران است، يک زندانی عقيدتی می دانند که تنها به خاطر فعاليت های روزنامه نگاری و حقوق بشری و استفاده مسالمت آميز از آزادی بيان خود در زندان به سر می برد.

محمد صديق کبودوند از شامگاه روز شنبه ۲۴ تير ۱۳۹۱ دست به اعتصاب غذای “خشک” زد و از نوشيدن آب خودداری کرد، اما در پی درخواست خانواده و دوستانش پذيرفته است که نوشيدن آب را در طول هفته جاری از سر بگيرد، گرچه روزی را برای اين کار معين نکرده است. محمد صديق کبودوند گفته است که پس از پايان اعتصاب غذای “خشک“ به اعتصاب غذای “ تر” ادامه خواهد داد و از خوردن غذا خودداری خواهد کرد. او اعتصاب غذای خود را در تاريخ ۶ خرداد در اعتراض به خودداری دولتمردان ايران از دادن اجازه ديدار از فرزند بيمارش شروع کرده است. پسر او، پژمان، از دی‌ماه ۱۳۹۰ به بيماری ناشناخته‌ای دچار شده است.

از آن تاريخ به بعد، محمد صديق کبودوند در چند مورد اجازه يافته است فرزند خود را ببيند. آخرين بار در اوايل ارديبهشت ۱۳۹۱ مسئولان زندان او را برای ديداری تقريباً نيم ساعته نزد فرزندش بردند. از آن پس، مقامات از دادن مرخصی به محمد صديق کبودوند برای ديدار دوباره با فرزندش سر باز زده‌اند، با وجود اين که براساس مقررات آيين‌نامه زندان‌های ايران صدور اجازه برای اين گونه ديدارها بسته به صلاحديد امکان‌پذير است.

وضعيت جسمانی محمد صديق کبودوند از زمان شروع اعتصاب غذا به شدت رو به وخامت رفته است. در آن زمان، او در نامه سرگشاده ای به تاريخ ۷ خرداد ۱۳۹۱ اعتراض خود را اين گونه شرح داد: «دادستان و دستگاه امنيتی با من به عنوان کوشنده حقوق بشر کينه و عداوت و دشمنی دارند، لذا با مرخصی اينجانب حتی با وجود بيماری صعب العلاج حاد و وخيم و شرايط اضطراری فرزندم و به رغم گذراندن نيمی از حبس غيرقانونی و ناعادلانه ام همچنان مخالفت می کنند. اين مخالفت، عداوت با فرزند من و نوعی کينه توزی نسبت به فعالان حقوق بشر است. از اين رو در اعتراض به اين گونه رفتارهای غيرقانونی و غيرانسانی مسوولين قضايی و امنيتی از ساعت ۲۱ روز شنبه ۶ خرداد ماه مجددا دست به اعتصاب غذای نامحدود زده ام…»

با وجود اين که پزشکان زندان توصيه کرده اند که محمد صديق کبودوند برای درمان لازم به بيمارستانی در بيرون از زندان منتقل شود.، مسئولان زندان در اواسط تيرماه از انتقال او به بيمارستان بدون دست‌بند سر باز زدند.

محمد صديق کبودوند، سردبير پيشين هفته‌نامه پيام مردم کردستان و بنيان‌گذار سازمان حقوق بشر کردستان، پس از محکوميت به اتهام های مربوط به به فعاليت های روزنامه‌نگاری و حقوق بشری خود از تاريخ ۱۰ تير ۱۳۸۶ حکم ۱۰ سال و نيم زندان را می‌گذراند.

از زمان شروع محکوميت، محمد صديق کبودوند گويا سه بار دچار حمله مغزی و حداقل يک بار سکته قلبی، ناراحتی‌های مربوط به پروستات و کليه و چندين بار نيز دچار سرگيجه و بيهوشی شده است. با وجود اين، به طور منظم از خدمات درمانی لازم برخوردار نبوده است.

آن هريسون، معاون بخش خاورميانه و آفريقای شمالی عفو بين‌الملل، گفت: «محمد صديق کبودوند يک زندانی عقيدتی است که تنها به خاطر فعاليت‌های روزنامه‌نگاری و حقوق بشری و استفاده مسالمت‌آميز از آزادی بيان خود در زندان به‌سر می‌برد. در وهله اول او اصلاً نبايد دستگير می‌شد و اکنون نيز بايد فوراً و بدون قيد و شرط آزاد شود تا بتواند در اين دوران ناگوار در کنار خانواده‌اش باشد.»

عبدالکريم لاهيجی، نايب رئيس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر و رئيس جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، گفت: «تا آن زمان، دولتمردان ايران مسئول هرگونه خطر احتمالی برای جان محمد صديق کبودوند در اثر ادامه اعتصاب غذا و بدتر شدن حال او هستند. براساس مقررات حداقل سازمان ملل برای رفتار با زندانيان، دولتمردان ايران ملزم هستند فوراً خدمات درمانی لازم را در اختيار محمد صديق کبودوند قرار دهند. آن‌ها بايد به آزار دادن اين پدر از طريق جلوگيری از ديدار او با فرزند بيمارش پايان دهند.»

پايان

ـــــــــــــــــــــــــ
تماس برای اطلاعات بيشتر:

عفو بين‌الملل: [email protected]
فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر: [email protected]
جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران: [email protected]

ـــــــــــــــــــــــــ
E-mail: lddhi(at)fidh.net
يا lddhi.fidh(at)gmail.com
Skype: lddhi.fidh
Twitter: http://twitter.com/humanrightsiran

صفحه ايرانِ فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر
http://www.fidh.org/-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86,1320-

Iran Page (English):
http://www.fidh.org/-Iran,228