توافق باقری و اشميد در استانبول؛ جليلی و اشتون با هم گفت‌وگو می‌کنند

خبرگزاری آريا - علی باقری و هلگا اشميد توافق کردند در مرحله بعدی مذاکرات جليلی و اشتون با هم گفت و گو کنند.
به گزارش سرويس سياسی خبرگزاری آريا، پس از نشست يک روزه ميان "علی باقری" معاون دبير شورای عالی امنيت ملی ايران و "هلگا اشميد" معاون مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا، روزنامه «وال استريت ژورنال» نوشت: پس از پايان گفت و گوهای باقری و اشميد، دو طرف توافق کردند تا در مرحله بعدی، سعيد جليلی، دبير شورای عالی امنيت ملی ايران و کاترين اشتون، مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا با يکديگر تماس گرفته و گفت و گو کنند.
به نوشته اين روزنامه، تماس مذکور به صورت تلفنی خواهد بود و هنوز هيچ تاريخی برای ادامه مذاکرات در سطح عالی تعيين نشده است. دومين نشست مذاکرات در سطح کارشناسی ايران و گروه پنج به علاوه يک ( امريکا ،روسيه ،چين ، فرانسه ، انگليس و آلمان ) ديروز (سه شنبه) در استانبول ترکيه برگزار شد.

دور اول مذاکرات «علی باقری» و « هلگا اشميد» معاونان مذاکره کنندگان ارشد ايران و گروه پنج به علاو ه يک ؛ حدود بيست روز قبل در استانبول برگزار شده بود.
هدف از برگزاری اين مذاکرات کاهش اختلاف نظرها و بررسی کارشناسانه پيشنهادها در جهت پيشبرد مذاکرات اصلی است.
انتظار می رفت چنانچه نتايج مذاکرات کار شناسی مثبت باشد و دو طرف بتوانند دستور کاری برای ادامه مذاکرات فراهم کنند، در آن صورت در باره زمان و مکان دور ديگری از مذاکرات سعيد جليلی، دبير شورای عالی امنيت ملی و مذاکره کننده ارشد هسته ای ايران و خانم کاترين اشتون مسوول سياست خارجی اتحاديه اروپا و سرپرست گروه پنج به علاو ه يک در گفتگو ها با ايران ؛تصميم گرفته شود.
در حد فاصل مذاکرات استانبول تا بغداد /۱۴ آوريل - ۲۳ می /اين باور شکل گرفت که ايران و گروه ۱+۵ در گفت و گوهای بغداد به توافق نهايی دست خواهند يافت ؛ اما اينگونه نشد و در اجلاس مسکو نيز که آخرين دور از مذاکرات ايران و گروه ۱+۵ بود ؛ تغيير محسوسی در روند گفتگوها بوجود نيامد . با اين حال بر اساس توافقی که در مذاکرات مسکو ميان دو طرف صورت گرفت، قرار شد نشستی کارشناسی در استانبول برگزار شود و پس از آن نتيجه به نشست معاونان و نشست اصلی ايران و ۱+۵ ارجاع داده شود.
دومين نشست کارشناسان ايران و گروه ۱+۵ در شرايطی برگزار شد که از يکسو تحريم‌های يک جانبه از سوی اتحاديه اروپا و آمريکا عليه ايران بر مذاکرات سايه انداخته است ؛ که حاکی از ادامه رفتاری غير منطقی و راهی منتهی به بن بست است . برخی ناظران اين حرکت را ناشی از گفتگو گريزی غرب می دانند در حاليکه غرب آنرا بعنوان بخشی از استراتژی فشار در کنار گفتگو با ايران ؛ سياستی قابل توجيه می داند . رويکرد به تشديد تحريم های ايران نشان داد که طرف های مذاکره روند سازنده ای را در قبال ايران دنبال نمی کنند ، و ادامه اين روند می تواند به اصل مذاکرات ايران و گروه ۱+۵ اسيب جدی بزند .
با اين حال برخی ناظران فراز و نشيب در اين مذاکرات را با توجه به حساسيت و پيچيدگی موضوع ؛ امری بديهی می دانند که می تواند تا حدودی ناشی از کمرنگ بودن بحث های تکنيکی و حقوقی در مسئله باشد ؛زيرا برخی طرف های مذاکره بيش از انکه بدنبال راهکاری براساس مسايل فنی و کارشناسی باشند توجه خود را معطوف با اهداف سياسی در موضوع هسته ای ايران کرده اند .
در هر حال از ديد طرف های گفتگو ؛ قاعدتاً بايد هدف ؛ اطمينان يافتن از نبود انحراف در برنامه هسته ای ايران به سوی تسليحاتی شدن باشد. ايران نيز در چار چوب معاهده منع توليد و گسترش سلاح هسته ای //ان پی تی //خواهان تحقق اصل استفاده صلح آميز از انرژی هسته ای است . از اينرو در اجلاس استانبول تلفيقی از اين دو اصل به طور ضمنی پذيرفته شد ؛ اما ترديد های زيادی در مورد عملگرايی غرب در اين چار چوب وجود دارد.
ايران پنج پيشنهاد عمده را به اجلاس بغداد ارائه کرد که چهار مورد آن مربوط به انرژی هسته‌ای است .
اين پيشنهادها شامل دو نکته اساسی است ؛ نخست آنکه ايران به شدت مخالف تسليحات کشتار جمعی است و بر اين اساس پيشنهاد ايران اين است که بايد از همه ظرفيت‌ها برای نيل به اين هدف ؛ توسط جامعه جهانی استفاده شود. نکته دوم اين است که ايران انتظار دارد حق ايران در زمينه فناوری هسته‌ای که شامل غنی‌سازی اورانيوم می‌شود به رسميت شناخته شود. زيرا اين حق موضوعی است که به طور شفاف در معاهده ان‌پی‌تی تعريف شده است .
براين اساس ايران ؛ از گفت‌وگو استقبال کرده و برای همکاری جامع در طيف وسيعی از موضوعات از جمله همکاری در زمينه انرژی هسته‌ای، آماده است .
به نظر می رسد چنين ظرفيتی در طرف های مذاکره به وجود آمده است و نتايج گفتگوهای کارشناسی نشان می دهد که زمينه همکاری توام با اعتماد سازی متقابل فراهم گرديده است.