همسر نسرين ستوده: شرايط فوق العاده نگران کننده است

مژگان مدرس علوم - جرس: روز يکشنبه همسر و فرزندان نسرين ستوده که وارد بيست و پنجمين روز اعتصاب غذای خود شده است با وجود دستور دادستانی نتوانستند با او ملاقات کنند. اين در حالی است که نزديک به يک هفته است که از وضعيت و شرايط جسمانی نسرين ستوده اطلاعی در دست نيست.

نسرين ستوده، وکيل دادگستری از روز بيست و ششم مهر ماه در اعتراض به شرايط ملاقات ها و تداوم فشارهای امنيتی بر خانواده اش دست به اعتصاب غذا زده است. اين فعال حقوق بشر در دادگاه به جرم اقدام عليه امنيت ملی، تبانی و تبليغ عليه نظام و عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر به تحمل شش سال حبس تعزيری، بيست سال محروميت از وکالت و بيست سال ممنوعيت خروج از کشور و به جرم تظاهر به بی حجابی به پنجاه هزار تومان جريمه نقدی محکوم شده است.
متن گفت و گوی "جرس" با رضا خندان، همسر نسرين ستوده در پی می آيد:

آقای خندان امروز با خانم ستوده ملاقات داشتيد؟

صبح روزيکشنبه بالاخره نامه دادستانی را گرفتيم که بر اساس اين نامه فقط بچه ها می توانستند با مادر خود ملاقات حضوری داشته باشند. اما بعد از سه، چهار ساعت که ما را بيرون نگه داشتند، بخش اداری زندان تعطيل شد و بدون اينکه بچه ها مادرشان را ببينند برگشتيم.

با وجود نامه دادستانی چرا اين طور برخورد کردند؟
واقعا نمی دانيم و اصلا علتی هم به ما نمی گويند. تجربه نشان داده که اگر بخواهند کاری صورت بگيرد از يک دقيقه تا سه دقيقه آن کار را انجام می دهند اما اگر اراده ای نباشد و يا قصد آزار و اذيت داشته باشند ما را بلاتکليف نگه می دارند. مانند امروز که علی رغم دستور دادستانی بچه ها موفق به ملاقات با مادرشان نشدند.

شما آخرين ملاقاتی که با ايشان داشتيد مربوط به چه زمانی است؟
دوشنبه هفته گذشته که البته به قصد ملاقات به آن مفهوم هم نبود. از مسئولين خواسته بودم تا او را ببينم تا شايد بتوانم او را متقاعد کنم اعتصاب خود را بشکند. از آن زمان تا الان هم هيچ اطلاعی از وضعيت او ندارم. فقط آمده اند و از همبندی های بند عمومی اش عينک و يک جلد کتاب و کيسه آب گرم گرفتند تا برای او ببرند. البته اين خبر بسيار بدی برای ما بود زيرا مشخص است که سلول او بدون حداقل امکانات است و آنقدر سرد است و قطعا بخاطر اعتصاب غذا فشار خونش هم پايين افتاده و ضعف جسمانی لرز داشته و کيسه آب گرم برای او برده اند.

وضعيت جسمی ايشان چطور بود؟
اصلا قابل پرسيدن نيست که چقدر ضعيف شده بود. از قبل هم که ضعيف بود و با اعتصاب غذا وضعيتش بدتر شده است. شرايط فوق العاده نگران کننده ای داشت. امروز که برای ملاقات او را نياوردند يک احتمال است که حالش مناسب نبوده و يا در بهداری بوده و اينقدر شرايط جسمی اش بد بوده که مسئولين صلاح ندانستند او را برای ملاقات بياورند. در هر صورت تا او را نبينيم، نمی دانيم در چه شرايطی بسر می برد و اميدواريم مسئولين هر چه سريعتر او را به بند عمومی برگردانند يا ملاقاتی به ما بدهند.

الان چه مدت است که خانم ستوده به سلول انفرادی بند ۲۰۹ منتقل شده است؟
از يکشنبه هفته گذشته همسرم را بطور"غيرقانونی" به بند ۲۰۹ برده اند. اين بند مخصوص افرادی است که جديد بازداشت می شوند و در آنجا در مرحله بازجويی و بازپرسی قرار می گيرند و خانم ستوده الان دارند حکمشان را می گذرانند و انتقال او به بند ۲۰۹ غيرقانونی است. علاوه بر اينکه بطورغيرقانونی او را ممنوع الملاقات کرده اند. حکم تنبيهی هم که به او داده اند انتقال به سلول انفرادی است، نه انتقال به بند ۲۰۹ و در اين حکم به ممنوع الملاقاتی اشاره نشده است.

اطلاع داريد پيام های شخصيت ها و فعالان سياسی و مدنی مبنی بر درخواست شکستن اعتصاب غذا به نسرين ستوده رسيده است يا نه؟
بهيچ وجه، شما فکر کنيد او را بين دو ديوار گذاشته اند که بطور مطلق هيچ ارتباطی با دنيای خارج ندارد و هيچ خبری از هيچ جا ندارد.

فکر می کنيد مسئولان پايان اعتصاب غذای زندانيان سياسی زن را به او رسانده اند؟
قطعا نسرين اطلاع ندارد و اگر مسئولين هم به او گفته باشند که زندانيان زن به اعتصاب خود پايان دادند، او اعتماد نمی کند و حرفشان را قبول نمی کند؛ تا اين خبر را از ما يا خانواده های ديگر بشنود. اگرچه شروع اعتصاب غذای نسرين ارتباطی به اعتصاب غذای آنها نداشت اما همسرم اعتصاب خود را نمی شکند به علت اينکه فکر می کند هم بندی هايش در اعتصاب غذا هستند.

اگر ملاقاتی بدهند و بتوانيد اين پيام ها و خبر پايان اعتصاب غذای هم بندی هايش را به او بدهيد، اعتصاب خود را می شکند؟
اميدوارم يک ملاقاتی بدهند تا بتوانم اين اخبار را به او برسانم و متقاعدش کنم تا اعتصاب خود ر ا بشکند. البته همسرم می خواهد پرونده های قضايی بسته و متوقف بشود بخصوص در مورد پرونده ممنوع الخروجی دخترم خيلی ناراحت است. متاسفانه در ملاقات پيش در يک جو عمومی صورت گرفت و من نتوانستم راحت با او حرف بزنم اما نسبت به دفعات پيش ملايمتر شده بود و به همين دليل درخواست کردم تا يک ملاقات با بچه ها داشته باشد و من به بهانه ديدار بچه ها با مادرشان بتوانم متقاعدش کنم تا اعتصاب خود را بشکند. اما متاسفانه نگذاشتند اين ملاقات صورت بگيرد.

در پايان هر صحبتی داريد بفرماييد.
ببنيد کسی که اعتصاب غذا می کند اگر در بند عمومی باشد وجود هم بندی ها در کنارش باعث می شود که اگر حالش رو به وخامت بگذارد، دوستانش سريع اقدام کنند و اطلاع دهند تا او به بهداری منتقل شود. اما متاسفانه نسرين را به انفرادی بند ۲۰۹ منتقل کردند و موارد کمی بوده که چنين اقدامی کنند. اگر همسرم در بند عمومی باشد و هم بندی هايش با او صحبت کنند احتمال دارد حرف دوستانش تاثير داشته باشد و اعتصاب خود را بشکند. يا حتی انتقال پيامهای شخصيت ها و افراد مختلف باعث شود به اعتصاب خود پايان دهد. اما الان در اين شرايط که او از همه جا ارتباطش قطع شده و در سلول انفرادی است هيچ چيز قابل پيش بينی نيست و هر لحظه ممکن است اتفاق ناگواری برای او بيافتد. به همين خاطر ما از مسئولين درخواست می کنيم تا دير نشده و اتفاقی نيافتاده او را به بند عمومی برگردانند.