مدير سابق تالار مولوی: پلمپ تالار مولوی به رخ کشيدن قدرت است، ايلنا

مدير سابق تالار مولوی با بعيد دانستن چنين رويدادی ازسوی رياست دانشگاه تهران،‌ گفت: بچه‌های امور فرهنگی دانشگاه تهران؛ قفل‌های تالار و اتاق‌ها را هم که جزء حريم خصوصی محسوب می‌شود، شکستند. مکاری گفت: مبنای تئاتر گفتمان و ديالوگ است اما چنين اقدامی برآمده از روحيات نظامی‌گری است.

ايلنا: روز پنج‌شنبه (سوم تيرماه) تالار مولوی فک پلمپ شد و به‌دنبال آن خبر تغيير مديريت تالار مولوی از امير مکاری به مطهری نژاد، مديرکل امور فرهنگی دانشگاه تهران منتقل شد.
مساله پلمپ تالار مولوی با بهانه‌هايی نظير "مساله داخلی" ، "بدحجابی"، "مالکيت" و ... صورت گرفت و پس از تحصن هنرمندان و ديدار داوود رشيدی با مسوولان دانشگاه تهران، اين تالار بازگشايی شد.
امير مکاری(مدير تالار مولوی) که پس از اين اتفاقات از سمت خود برکنار شد، گفت: ذهنيت برخی و آشنايی‌شان با تالار مولوی درحد يک ساختمان بيشتر نبود اما پلمپ کردن تالار تئاتری، در تمام کشورها سياسی‌ترين کار و از محدود و نادرترين اتفاقاتی است که می‌تواند بيفتد.
وی با بيان اينکه رخداد اين حرکت در دانشگاه تهران نه تنها فرهنگی نيست که بسيار قبيح است، توضيح داد:

اگر قرار بود اين اتفاق پيش بيايد، چنين روش برخوردی از رياست دانشگاه تهران بعيد بود و اينکه زمانی‌که دوستان هنرمند جمع شدند، به آنها قول داده شود که درها باز می‌شود و اجراها صورت می‌گيرد اما بچه‌های امور فرهنگی؛ قفل‌های تالار و اتاق‌ها را هم که جزء حريم خصوصی محسوب می‌شود، شکستند. اين برخورد بسيار برای ما مورد تعجب بود؛ خلاف پشت خلاف و خطا پشت خطا!
مکاری اضافه کرد: يک مدير ارشد باتوجه به چه اصول و منطقی؛ چنين برخوردی می‌کند؟! اين عمل به رخ کشيدن قدرت يا هرچه هست، نبايد در چنين شرايطی اتفاق می‌افتاد و کسانی که مدير و مسوول هستند، نبايد بگذارند اين اتفاق بيفتد.
مدير سابق تالار مولوی تاکيد کرد: جهاد دانشگاهی سی سال در اين مجموعه فعاليت فرهنگی می‌کند و مسائل تئاتر را پيگيری می‌کند آيا کسانی که اينگونه دفاع کردند و زحمت کشيدند و در شروع فعاليت‌های فرهنگی در شرايطی که در اوايل انقلاب اتفاق افتاد،‌ جشنواره تئاتر دانشگاهی را برگزار کردند، رپرتوار، پژوهش، چاپ کتاب، جلسات نقد و بررسی و بسياری کارهای ديگر انجام دادند، نبايد ديده شوند؟ آيا اگر پشتيبانی معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی نمی‌بود، اصلا تئاتری به نام تئاتر دانشگاهی وجود داشت؟ امور فرهنگی دانشگاه تهران در اين سی سال کجا بود و چه کار کرد؟ اين همه ساختمان و سالن دارد، با اينها چه می‌کند؟ اگر بحث ساختمان است، امور فرهنگی می‌توانست درکنار ما باشد نه اينکه روبروی ما قرار بگيرد.
وی با بيان اينکه "تا پيش از پلمپ تالار مولوی، خبری از اختلاف بين دانشگاه تهران و جهاد دانشگاهی وجود نداشت و ما چيزی نشنيده بوديم" ادامه داد: چنين اتفاقی برای دانشجويان، اساتيد، هنرمندان و بسياری ديگر بی‌اعتمادی به وجود می آورد. اين اتفاق نبايد می‌افتاد؛ اين يعنی توهين به هنرمندان جامعه تئاتر دانشگاهی و هزينه‌های گزافی چه به لحاظ مالی و چه روحی و انديشه و تفکر دارد.
مکاری با اشاره به اينکه مبنای تئاتر گفتمان و ديالوگ است، چنين اقدامی را برآمده از روحيات نظامی‌گری دانست.
وی اضافه کرد: خانواده تئاتر نه فقط هنرمندان بلکه همکاران فنی، نور، لباس،‌خدمات و پشت صحنه و کسانی که در اين ساختمان فعال بودند و جوانی‌شان را گذاشتند، از اين اتفاق متضرر می‌شوند.
مکاری اعلام کرد: جهاد دانشگاهی به لحاظ حقوقی درحال پيگيری اين مساله است. حتی مديران جهاد بسيار تلاش کردند که اصلا نگذارند اين اتفاق بيفتد و حتی زمانی هم که پلمپ شد، گفتند اجازه بدهيد تالار باز و نمايش‌ها اجرا شود و بعد صحبت بشود.
وی ابراز اميدواری کرد درجريان اين قضايا به فعاليت‌های تالار مولوی اضافه شود.
همچنين حسين کيانی(نويسنده و کار گردان تئاتر و عضو هيئت مديره خانه تئاتر) درخصوص اين جريان گفت: ازبابت قانونی يا غيرقانونی بودن اين پلمپ چيزی نمی‌دانم اما بحث تالار مولوی دامنه دار است؛ چون متعلق به مرکز هنرهای نمايشی نيست؛ همواره محل مناقشه بوده و هيچ زمان نه به طور کامل درخدمت کارهای نمايشی بوده و نه از آن فاصله گرفته است.
وی، تالار مولوی را بخشی از حافظه تئاتر ايران و جزو تالارهای خاطره‌انگيز و خوب توصيف کرد و خواستار روشن شدن تکليف مديريت آن، يک بار برای هميشه، شد.
وی گفت: تالار مولوی ما بين جهاد دانشگاهی و دانشگاه تهران و مرکز هنرهای نمايشی رها شده و به نظر من لازم است از بلاتکليفی نجات پيدا کند و اگر دراختيار وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمايشی قرار بگيرد، می‌تواند بسيار موفق‌تر از اين عمل کند.
در واکنش به پلمپ تالار مولوی ازسوی دانشگاه تهران، هنرمندان با تحصن در مکان اين تالار خواستار رسيدگی به اين وضعيت و بازگشايی تالار مولوی شدند و خانه تئاتر، انجمن علمی دانشجويی کارگردانی بيانيه صادر کردند.
همچنين تعداد کثيری ازهنرمندان تئاتر در بيانيه‌ای، خواستار مصونيت تئاتر از مصلحت‌های سياسی، غيرسياسی و دعوای قدرت شدند.
تالار مولوی دانشگاه تهران که به نوعی پايگاه تئاتر دانشگاهی نيز محسوب می‌شود، شامگاه ۳۱ خرداد ماه، ازسوی انتظامات دانشگاه تهران پلمپ ‌شد و پس از پيگيری‌های جهاد دانشگاهی و هنرمندان، در روز پنج‌شنبه، سوم خرداد ماه، فک پلمپ ‌شد و نمايش‌ها اجازه اجرا پيدا می‌کنند اما اين اتفاق در شرايطی رخ می‌دهد که مديران و پرسنل تالار اجازه ورود به فضای کاری خود را ندارند و معلوم نيست برای برنامه‌های آينده اين تالار چه اتفاقی قرار است بيفتد.