بخوانيد، بخوانيد که سرمشق بدانيد
هماواز چو گشتيد، بر اين هست فزاييد

دل از باغ نگيريد، سر از عشق نپوشيد
در اين شام نفس‌گير، شما راهنماييد

به بيداد چه گفتيد؟ که از دار گذشتند
چنين پنجه جلاد، ز هر دار گشاييد

در آييد از اين رخت، بشوريد بر اين بخت
بپرسيد چه داريد؟ بدانيد کجاييد

به دندانه چو موريد، به گلخانه چو جانيد
در اين جان هماهنگ، به خود باز گراييد

دمی باز نمانيد چو در بند، کسانند
بگيرند از اين باغ، اگر نيک نپاييد

دو صد سال دويديد که يک داد بگيريد
اگر داد گرفتيد؟ به زنجير چراييد؟