یونیسف: ۳۰ درصد کودکان جهان روی زباله‌ها زندگی می کنند، مهر

۳۰ درصد کودکان جهان در بی‌غذایی و بدون هیچ شانسی برای آموزش زندگی می‌کنند. وضع این کودکان به قدری وخیم است که خیلی‌ها ترجیح می‌دهند اصلا به آن‌ها فکر نکنند در حالی که آنها در میان زباله ها سکنی گزیده اند.

به گزارش خبرگزاری مهر، در شهرهای بزرگ کشورهای در حال توسعه تولد 50 درصد نوزادان ثبت نمی‌شود. یعنی بود و این در حالی است که یونیسف اعلام کرده است: یک سوم کودکان جهان در میان زباله‌ها، در بی‌غذایی و بدون هیچ شانسی برای آموزش زندگی می‌کنند. وضع این کودکان به قدری وخیم است که خیلی‌ها ترجیح می‌دهند اصلا به آن‌ها فکر نکنند.

بر اساس این گزارش، با رشد سریع شهرهای ‌بزرگ جهان، کودکان بیشتر و بیشتری به خیل زاغه‌نشینان می‌پیوندند. نیمی از کودکان جهان، یعنی نزدیک به یک میلیارد نفر در شهرها بزرگ می‌شوند. از هرسه نفرشان یکی در بدترین شرایط ممکن بسر می‌برد.

به گفته "کریستیان اشنایدر"، مدیر یونیسف در آلمان، شهرها به طور فزاینده به مکانی برای زندگی این کودکان در فقر تبدیل می‌شوند.
که خیلی از این کودکان اصلا سرپرستی ندارند، تنها بزرگ می‌شوند، زندگی‌شان را با جمع‌آوری زباله می‌گذرانند. برای یک لقمه نان، کفش واکس می‌زنند یا مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرند یا فروخته می‌شوند.

نیازها و حقوق این کودکان بسته به میزان عقب‌ماندگی کشور در حال توسعه، به طور مستمر نادیده گرفته می‌شود و در برنامه توسعه اصلا جایی ندارد.
کریستیان اشنایدر می‌گوید که پیامدهای این وضع فاجعه ‌بار است. برای جلوگیری ازادامه این وضع باید حکومت‌ها، ادارات و مراکز مسئول به سرعت دست به کار شوند.

خانواده‌ها دخترانشان را از روستا به شهر می‌فرستند تا به عنوان خدمتکار کار کنند. با این دختران همه‌گونه بدرفتاری می‌شود. آنها در عمل برده‌اند. بقیه کودکان هم از ترس به باندهای تبهکار می‌پیوندند تا به هر شکل به جایی تکیه کنند و مامنی داشته باشند.

با وجود ‌آن که در شهرها مدارس بیشتری هست تا در روستا، اما برای کودکان زندگی در زاغه‌ها به مراتب وخیم‌تر است. برای کودکان خانواده‌های فقیر دسترسی به آموزش تقریبا غیرممکن است. میزان مرگ و میر کودکان مناطق فقیر شهری بالاتر از روستاهای فقیر است. بیش از نیمی از دختربچه‌ها و پسربچه‌های زاغه‌نشینان هند به خاطر سوءتغذیه دچار نارسایی‌هایی جسمی و روحی هستند.

همچنین در میان این کودکان از بهداشت خبری نیست و بیماری‌های واگیردار بیداد می‌کند: سل، اسهال و بیماری‌های عفونی دیگر. از دارو و دکتر هم خبری نیست. درمان تقریبا مختص قشرهای مرفه است.

در گزارش یونیسف آمده است که میلیونها کودک و جوان نابالغ در خیابان زندگی می‌کنند. آن‌ها طعمه‌اند، طعمه کسانی که از جسم این کودکان بهره می‌برند.