ترك تحصيل نوجوانان از عمده‌ترين دلايل گرايش آنها به مواد دخاني است

يك استاد دانشگاه و كارشناس مردم شناسي، ترك تحصيل نوجوانان در مدارس راهنمايي را ازعمده ترين دلايل گرايش آنها به مواد دخاني دانست و افزود: متاسفانه براي نوجواناني كه در اين سنين ترك تحصيل مي‌كنند، برنامه اشتغالي خاص در نظر گرفته نمي‌شود و همين امرمشكلات بسياري به وجود مي‌آورد.

حسين آقاجاني در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس «جوانان» ايسنا، ارائه‌ي آمار صحيح و دقيق در امر برنامه ريزي براي جوانان را بسيار حياتي دانست و با انتقاد از سياست‌هاي آموزش و پرورش در اين زمينه، افزود: در صورتي كه آمارها شفاف و بدون مصلحت انديشي‌هاي بي مورد منتشر شود واقعيت‌هاي جامعه شناسايي مي‌شود و مي‌توان براي آنها برنامه ريزي‌هاي مناسب كرد.

دانش آموزان بايد بسياري از مهارت‌هاي اجتماعي و شغلي را بياموزند

وي ادامه داد: در دوران مدرسه دانش آموزان بايد بسياري از مهارت‌هاي اجتماعي و شغلي را بياموزند؛ اما آموزش و پرورش ما بر اساس نمره بنا شده است و به بسياري از مسائل مهم كم توجهي مي‌شود.

بايد تمامي نهادها نيازهاي جوانان را پيگيري كنند

اين استاد دانشگاه با تاكيد بر لزوم همكاري تمام ارگان‌ها در برنامه ريزي براي جوانان، اظهار كرد: نمي‌توان از رسانه‌ها انتظار رستم بودن داشت؛ بلكه بايد تمامي نهادها از خانواده گرفته تا مدرسه و وزارت ورزش و جوانان با برنامه‌هاي هدفمند، نيازهاي جوانان را پيگيري كنند.

گرايش نوجوانان و جوانان به مواد دخاني در خانواده‌هاي پر تنش و يا طلاق گرفته بيشتراست

آقاجاني درباره نقش خانواده‌ها در گرايش جوانان به دخانيات، گفت: تحقيقات نشان مي‌دهد گرايش به مواد دخاني، در بين نوجوانان و جواناني كه در خانواده با تنش و يا طلاق والدين مواجه هستند، بيشتر از ديگر افراد است.

وي با هشدار نسبت به آمار فزاينده طلاق در سطح جامعه، بيان كرد: بايد توجه داشت كه بسياري از خانواده‌هاي طلاق داراي فرزند هستند و در صورتي كه براي اين كودكان برنامه ريزي صورت نگيرد، با مشكل مواجه مي‌شويم.

اين استاد مردم شناسي، عامل كنترل خانواده را بسيار مهم ارزيابي كرد و گفت: در سالهاي اخير اين نقش خانواده‌ها كمرنگ شده و اعتماد متقابل بين فرزندان و والدين با خلل مواجه شده است.

وي افزود: سنين 14 تا 18 سالگي از مهمترين دوره‌هاي آموزشي و يادگيري به حساب مي‌آيد و نقش خانواده‌ها در اين برهه، بسيار حياتي است و بايد براي آن برنامه ريزي شود.

آقاجاني در پايان خاطر نشان كرد: ما در جامعه خود نوجواني و جواني را به درستي تعريف نكرده‌ايم. بايد در نظر داشت جوانان ما در علايق، استعدادها و نوع نگاه به زندگي متنوع‌اند و نمي‌توان براي همه يك نسخه ارائه كرد.