فیـفا خاطـره‌ هشتـم آذر ۱۳۷۶ را مـرور کـرد، ايران ـ استراليا در ستون بازی‌های کلاسيک فدراسيون جهانی، ايسنا

ستون بازی‌های قديمی سايت فيفا اين بار به بازی به يادماندنی استراليا و ايران اختصاص داشت.

به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، ايران هشتم آذر ۱۳۷۶ استراليا را در کشورش متوقف کرد و برای دومين بار راهی جام جهانی فوتبال شد. روزی به يادماندنی در تاريخ فوتبال ايران و حتی تاريخ معاصر ايران.

در اين مطلب با عنوان "روحيه ايران فوتبال استراليا را غافلگير کرد" آمده است: ۲۹ نوامبر ۱۹۹۷ در حافظه جمعی تمام فوتبال دوستان ايران و استراليا روزی فراموش نشدنی است. البته اين دو گروه دلايل سراسر متفاوتی برای به يادداشتن اين روز دارند.

استراليا به عنوان قهرمان منطقه اقيانوسيه و ايران به عنوان تيم چهارم قاره آسيا بايد در دو ديدار تعيين کننده مشخص می‌کردند، کداميک از اين دو، سی و دومين و آخرين تيمی است که به دور پايانی رقابت‌های جام جهانی فوتبال در فرانسه راه می‌يابد. يکی از اين دو کشور ۹۰ دقيقه بعد پس از سال‌ها عدم حضور برای نخستين بار دوباره به جام جهانی راه می‌يافت. استراليا تا پيش از آن تنها يک بار در جام‌های جهانی حاضر بود و آن هم به سال ۱۹۷۴ بازمی‌گشت. ايران هم چند سال بعد از آن در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتين راه يافته بود.

بازی در ورزشگاه "کريکت ملبورن" استراليا انجام شد که پيش‌تر شاهد چندين رخداد بزرگ ورزشی بود اما، چنين بازی حساسی پيش از آن در آنجا برگزار نشده بود.

۲۹ نوامبر ۱۹۹۷، ورزشگاه کريکت ملبورن

استراليا ۲ ـ ايران ۲

(مجموع دو بازی رفت و برگشت ۳-۳، ايران راهی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه شد.)

استراليا:

مارک بوسنيچ، کرگ مور (۷۸ گرام آرنولد)، استيو هوروات، آلکس توبين (کاپيتان)، استن لازاريديس، رابی اسليتر، اتونی (۷۶، ويدمار)، ندزليچ، اوليور ويدمار (۷۶ انری تاپای)، کرگ فاستر، هری کيول، مارک ويدوکا

گلزنان: هری کيول (۳۲)، اوليور ويدمار (۴۸)

ايران: احمدرضا عابدزاده (کاپيتان)، نعيم سعداوی (۷۰ ابراهيم تهامی)، (۸۴ علی‌اکبر استاد اسدی)، محمد خاکپور، محمدعلی (افشين) پيروانی، مهدی پاشازاده، حميد استيلی، کريم باقری، مهدی مهدوی‌کيا، رضا شاهرودی (۵۲ عليرضا منصوريان)، خداداد عزيزی، علی دايی

گلزنام: کريم باقری (۷۱)، خداداد عزيزی (۷۵)

صحنه‌ی نمايش:

پس از رقابت‌های طولانی و پرفشار انتخابی اکنون همه چيز به نتيجه اين بازی پيوند خورده بود. استراليايی‌ها هفت روز پيش در ورزشگاه آزادی تهران در حضور حدود ۱۲۸ هزار تماشاگر ايرانی‌ها را با تساوی يک بر يک متوقف کرده بودند. آن هم به لطف عملکرد درخشان مارک بوسنيچ دروازه‌بان‌شان. با توجه به اين فرصت تاريخی برای بازی برگشت در استراليا ۸۵ هزار تماشاگر پراميد در ورزشگاه جمع شده بودند که برای خود رکوردی به شمار می‌آمد. اعتماد به نفس استراليايی‌ها که هدايت تيم ملی آنها را تری ونبلز، سرمربی پيشين تيم ملی انگليس برعهده داشت، به خاطر ۱۴ برد پياپی اين تيم بالاتر از حد معمول بود. برخلاف آنها ايران در راه بارها و بارها به مشکل و دردسر برخورده بود. ايرانی‌ها در گروهشان صدرنشينی را از دست داده بودند و در بازی بر سر انتخاب تيم سوم آسيا در زمين بی‌طرف مالزی برابر ژاپن باخته بودند. دوئل برابر استراليا به طور قطع آخرين فرصت برای انتخاب شدن بود.

شرح بازی:

کانگوروها در تمام دقيقه‌های نيمه نخست بازی بدون وقفه روی دروازه ايرانی‌ها خيمه زده بودند.

رهبری اين حمله‌ها را دو مهاجم جوان مارک ويدوکا و هری کيول برعهده داشتند. استن لازاريديس و رابی اسليتر از دو جناح بارها و بارها روبه جلو حرکت می‌کردند و اوليور ويدمار (مربی حال حاضر آدلايد يونايتد) از ميانه ميدان فشار مضاعفی را وارد می‌آورد. استراليايی‌ها برای رسيدن به گل تنها به زمان نياز داشتند.

با اين حال سنگربان و کاپيتان ايران، احمدرضا عابدزاده چند شيرجه‌ی قدرتمندانه داشت و با خوش شانسی از عقب افتادن تيمش جلوگيری می‌کرد. پس از شوت کيول که از فاصله‌ای نزديک زده شده بود، مهدی پاشازاده، مدافع ايران توپ را از روی خط دروازه با ضربه سر برگرداند؛ درست همانند يک معجزه! اما، در ادامه استراليايی‌ها به گل برتری‌شان دست يافتند. کيول، نابغه‌ی ۱۷ ساله توپ سانتر شده از سوی ويدمار را به تير دورتر فرستاد و دروازه ايران را باز کرد. مارک بوسنيچ، دروازه‌بان استراليايی‌ها تا پايان نيمه نخست حتی يک بار هم با خطر روبه‌رو نشد و مجبور به نشان دادن واکنش نشد. زمانی که ويدمار در فاصله‌ی کوتاهی از شروع نيمه دوم بازی گل دوم را به ثمر رساند، به نظر می‌رسيد داستان رنج طولانی استراليايی‌ها سرانجام به پايان رسيده است.

ايرانی‌ها مانند افراد دست و پا بسته بودند و آماده بودند به سرنوشت‌شان تن بدهند. به ندرت پيش می‌آمد که ايرانی‌ها بتوانند توپ را برای مدتی طولانی بين خود حفظ کنند. در جريان شادی به ثمر رسيدن گل دوم، تماشاگری استراليايی وارد زمين بازی شد. او تور دروازه را پاره کرد و به اين ترتيب برای چند دقيقه وقت بازی را نگه داشت. بازيکنان ايران در اين وقفه‌ی کوتاه توانستند خود را دوباره سروشکل بدهند و زمانی که بازی دوباره به جريان درآمد، قهرمانان با تجربه تيم همانند علی دايی، کريم باقری و خداداد عزيزی، ناگهان دوباره خطرناک نشان دادند. اما،‌در اين زمان خيال استراليايی‌ها هنوز راحت بود.

تنها ۱۹ دقيقه از زمان بازی باقيمانده بود و استراليا با دو گل جلو افتاده بود. قابل درک بود که برخی از بازيکنان اين تيم در اين زمان خواب فرانسه و رويای سفر به جام جهانی را می‌ديدند. با اين حال عزيزی به ناگهان وارد محوطه جريمه شد و با پاس خوب باقری را صاحب موقعيت گل کرد. او برای گلزنی تنها بايد توپ را به دروازه‌ی استراليا سر می‌داد.

هنوز چهار دقيقه از اين گل نگذشته بود که آنچه فکرش نمی‌شد اتفاق افتاد، عزيزی توپ ربايی کرد، از دفاع بسيار سست و بی‌حال استراليا عبور کرد و توپ را از کنار دست بوسنيچ روی زمين افتاد راهی دروازه استراليا کرد و گل مساوی را به ثمر رساند.

ستاره

عزيزی پس از به ثمر رساندن اين گل که ايران را به حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه رساند، نامش را در فوتبال ايران جاودانه کرد. او علاوه بر اين گل سازنده گل نخست ايران هم بود و يک هفته قبل در بازی رفت هم زننده تک گل ايرانی‌ها بود.

عزيزی آن زمان ۲۶ ساله، مرد سال فوتبال آسيا بود و به پاس عملکردش در کلن بازی می‌کرد. او در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه در هر سه بازی ايران در مرحله گروهی بازی کرده، از جمله در پيروزی فراموش ناشدنی برابر آمريکا.

واکنش‌ها:

آلکس توبين (کاپيتان استراليا): در فوتبال چيزهايی مطرح است که در رشته ورزشی ديگر به ندرت مطرح هستند. تيم می‌تواند در تمام وقت بازی برتر باشد و با اين حال در دقايق کوتاهی همه چيز تغيير پيدا کند.

والدير ويرا (مربی ايران): من تنها نشسته بودم و دعا می‌کردم. برای استراليايی‌ها واقعا متاسفم، چرا که می‌دانم همه کودکان استراليايی که فوتبال بازی می‌کنند اکنون چه اندازه ناراحت هستند. در واقع استراليايی‌ها بايد برنده اين بازی می‌بودند.

آنچه در ادامه رخ داد:

ايران در فرانسه ۱۹۹۸ بازی نخست خود را با يک گل به يوگوسلاوی واگذار کرد. سپس پيروزی دو بر يک به ياد ماندنی برابر آمريکا با گل‌های حميد استيلی و مهدی مهدوی‌کيا. ايران پس از باخت دو بر صفر به آلمان به عنوان تيم سوم گروه از رقابت‌ها کنار رفت.

استراليايی‌ها با وجود اين رخداد تلخ، تنها يک ماه بعد در رقابت‌های جام کنفدراسيون‌ها در عربستان به مقام دوم رسيدند. آنها پس از پيروزی بر اروگوئه با گل طلايی کيول در مرحله نيمه نهايی در بازی فينال با شش گل برابر برزيل شکست را پذيرا شدند.