اينترنت به ميانسالي رسيد، همشهری

فرانك عطيف

چهل ساله شده است. به ميان‌سالي رسيده در حالي كه خيلي‌ جاها هنوز در كودكي، بعضي جاها در نوجواني و گاه در جواني به سر مي‌برد.

اين اينترنت هزار چهره چهل سال است كه براي كمك به توسعه و پيشرفت بشر پا به دنياي ما گذاشته و هر روز پنجره‌اي تازه را به روي انسان باز كرده است با افق‌هايي گاه تيره و تار و گاه روشن. البته اين ماييم كه آن را تيره مي‌كنيم ، وگرنه به خودي خود منفي نيست. خودمان درستش كرده‌ايم و براي منافع خودمان هم قوانيني را برايش تعيين مي‌كنيم.براي تولد چهل‌سالگي اينترنت جان، با هم نگاهي مي‌كنيم به تاريخ‌هاي مهم توسعه و رشد اين پديده در طي اين سال‌ها:

1969: شهريور ماه (سپتامبر) دو كامپيوتر در دانشگاه كاليفرنياي آمريكا داده‌هايي بي‌مفهوم را در اولين آزمايش «آرپانت»، يك شبكه آزمايشي نظامي، ردوبدل كردند. اولين ارتباط بين دو سايت اين دانشگاه و مؤسسه پژوهشي استنفورد در كاليفرنيا، با اين كه شبكه بعد از ارسال دو حرف اول كلمه «ورود به سيستم» از كار مي‌افتد، در تاريخ 17 آبان (اكتبر) برقرار مي‌شود. دانشگاه اوتاوا و سانتاباربارا بعداً به اين شبكه پيوستند.

1970: آرپانت اولين خط ساحل شرقي را مي‌گيرد.

1972: «ري تاميلسون» پست الكترونيكي را به شبكه مي‌آورد و علامت «at» را به عنوان راهي براي مشخص‌كردن نشاني‌هاي پست الكترونيكي ديگر سيستم‌ها انتخاب مي‌كند.

1973: آرپانت اولين ارتباط بين‌المللي‌اش با انگليس و نروژ برقرار مي‌شود.

1974: «دن سرف» و «باب كاهن» يك روش ارتباطاتي درست مي‌كنند كه از طريق آن شبكه‌هاي مختلف و متنوع يكديگر را مي‌شناسند و مي‌فهمند؛ يك اينترنت واقعي.

اين روش«تي‌سي‌پي» ناميده شد و پيش از تصويب رسمي در اول ژانويه (11 دي‌ماه) به تي‌سي‌پي/ آي‌پي (Tcp/Ip)تبديل شد.

1983: سيستم اسم «دامين» (Domain)كه همان محل استقرار در دنياي مجازي و به عبارتي سايت است؛ پيشنهاد شد. پسوندهايي مانند «نقطه كام» ( com .)، «نقطه‌ اي‌دي‌يو» (edu .) و... يك سال بعد ايجاد شد.

1988 : يكي از اولين كرم‌هاي اينترنتي به نام «موريس» به هزاران كامپيوتر خزيد.

1989: خدمات كامپيوتر كوانتوم معروف به «اي‌اُ ال» (AOL) فعلي سرويس آمريكاي آن‌لاين را براي كامپيوترهاي اپل مكينتاش معرفي كرد. اين سرويس با هدف اتصال تقريباً 27 ميليون نفر در اين كشور به اينترنت تا سال 2002، ايجاد شد.

1990: «تيم برنرز-لي» شبكه گسترده جهاني را در كنار ايجاد راه‌هايي براي كنترل كامپيوتر‌ها از راه دور در «سرن»، سازمان اروپايي پژوهش هسته‌اي توليد كرد.

1993: «مارك اندريسن» و همكارانش در دانشگاه ايلينويز «موزائيك»، اولين مرورگر وب را براي تركيب گرافيك و متن در يك نسخه و گشودن پنجره شبكه به روي جهانيان با نرم‌افزاري قابل استفاده و ساده، توليد كردند.

1994: اندريسن و ديگران در تيم موزائيك شركتي تأسيس كردند تا اولين مرورگر تجاري شبكه يعني «نت اسكيپ» (Net Scape) را توليد كنند.

1995: شركت آمازون درهاي مجازي‌اش را باز كرد.

1996: قانون مبارزه با هرزه‌نگاري در آمريكا نوشته شد.

البته بعدها تغييرهايي ايجاد شد اما اين اولين گام براي استفاده امن از اطلاعات بود.

1998: شركت گوگل شكل گرفت، آن هم از دل يك پروژه كه در اتاق‌هاي استنفورد آغاز شد.
دولت آمريكا به بررسي خط‌مشي نام دامين يا همان نشاني اينترنتي و مسئول كردن «تعاوني اينترنت براي اعداد و اسامي مشخص شده» (آي‌سي اي ان ان) پرداخت.

سازمان قضايي ايالات متحده و 200 ايالت شركت مايكروسافت را تحت تعقيب قرار دادند. اتهام اين شركت توليد سيستم عامل ويندوز به شكلي است كه عرصه رقابت را از نت‌اسكيپ و بقيه بگيرد.

1999: «نپستر» (Napster) به ترويج اشتراك فايل موسيقي پرداخت. تعداد كاربران اينترنت جهان از 250 ميليون نفر فراتر رفت.

2002: جمعيت دنياي مجازي عدد 500 ميليون را پشت سر گذاشت.

2004: «كارك زوكربرگ» شبكه اجتماعي« فيس‌بوك» را در دانشگاه هاروارد تأسيس كرد.

2005: «يوتيوب»،سايت اشتراك‌گذاري فايل‌هاي ويديويي شروع به كار كرد.

2006: جمعيت اينترنت جهان از يك ميليارد نفر بالاتر رفت.

2007: شركت اپل دستگاه «آي‌فون» را توليد و ميليون‌ها نفر را به دسترسي بي‌سيم به اينترنت فرا خواند.

2008: تعداد كاربران اينترنت در دنيا از 5/1 ميليارد نفر بالاتر رفت.

تعداد كاربران چيني به 250 ميليون رسيد و آمريكا را پشت سر گذاشت.

توليدكنندگان نت‌اسكيپ از پرچم‌داري در توليد مرورگر عقب كشيدند، اگرچه فايرفاكس»‌شان سرپاست و استوار.

برخي خطوط هوايي معروف سراغ سرويس دهي اينترنت در پروازهايشان رفتند.

2009: نشريه «پست اينتليجنسر» سياتل اولين نشريه مهم و روزانه‌اي است كه كاملاً اينترنتي و آن لاين شد.

گوگل توليد يك سيستم عامل رايگان را اعلام كرد؛ سيستم عاملي كه كاربر براي اولين بار در شبكه جهاني تجربه‌اش مي‌كند.