شنبه 23 اردیبهشت 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

هشدار شش سينماگر به شرايط امروز سينمای ايران

شش سينماگر و منتقد سينما در بيانيه‌ای نسبت به شرايط امروز سينما در ايران هشدار دادند. آن‌ها با انتقاد شدید از سلطه سیاست بر فضای فرهنگی کشور، خواستار استفاده از نیروهای مستقل و صاحب‌نظر سینما در تصمیم‌سازی‌های کلان حرفه‌ای و کنار رفتن افراد تندرو از صف‌بندی‌های قطبی کنونی که صرفأ در پی منافع شخصی خود هستند، شدند.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


کافه سينما-
به نام خداوند جان و خرد

ريشه های عميق بحران کنونی حاکم بر سينمای ايران را بايد در تعارضاتی جست و جو کرد که به صورت آشکار و نهان، اين جسم وجان شکننده را به مسلخ کشانده است. تکه تکه شدن جامعه ی سينمايی اين دوران می تواند ناشی از فضای ملتهب و سياست زده ی کنونی باشد که حال سايه سنگين خود را بر صنعت سينمای ملی ما تحميل کرده است. زياده خواهی کسانی از درون اين سينما که تعهد و اخلاق گرايی حرفه ای و صنفی را فدای منافع حزبی وفردی خود کرده و بر شاخه نشسته و بن می برند نيز در اين زمانه مزيد بر علت شده است. اين اهداف منفعت طلبانه راه را بر هر گونه مذاکره و اعتدال و روش های عقلانی بسته و متقابلن آن چه به يغما می رود حاصل سال ها تلاش و تجربه ی مردان و زنان سخت کوشی ست که به دور از هياهو، بدنه اصلی سينمای ايران را شکل می دهند و از اين ستيز بی امان و بدون برنده ، جز سرخوردگی و یأس چيزی عايدشان نخواهد شد.

ما امضا کنندگان زير با توجه به موقعيت کنونی و شرايط پيش روی سينمای ايران و آينده ی مبهم و بی ثبات آن بر حسب وظيفه ی تاريخی خود لازم می دانيم نکاتی را گوشزد کنيم:

١- لزوم احترام و پای بندی تمامی نهادها ، دستگاه های اجرايی و قانون گذاری به موجوديت و بقای سينمای ملی که از دستاوردهای جامعه ايرانی پس از پيروزی انقلاب اسلامی است.

٢- ارائه تعريف شفاف و معين از ساز وکار فعاليت های سينمايی و حدود اختيارات و شرح وظايف نهادهای فرهنگی بر اساس قوانين اساسی کشور و الزام به پای بندی به قانون و تبعيت از آن.

٣- پرهيز از ورود جناح های مختلف سياسی در امور هنری و احترام گذاشتن به استقلال فرهنگی سينما.

٤- استفاده از نيروهای مستقل و صاحب نظر سينما در تصميم سازی های کلان حرفه ای و کنار رفتن افراد تندرو از صف بندی های قطبی کنونی که صرفن در پی منافع شخصی خود هستند.

٥- تلاش در جهت گسترش فعاليت های بخش خصوصی و باز گرداندن امنيت و ايجاد انگيزه در راستای توليد و سرمايه گذاری سالم و خاتمه دادن به دخالت های نا به جا در امر اکران و سلطه ی نهادهای دولتی و عمومی بر ابزار توليد و نمايش.

٦- پايان دادن به هرج و مرج کنونی در حوزه اعطای پروانه ساخت و نمايش و پرهيز از اعمال سلايق شخصی.

٧- توزيع عادلانه ی منابع مالی عمومی در بدنه اصلی سينمای ايران و جلوگيری از رانت خواری و ايجاد فساد مالی.

٨- حرکت جمعی در جهت رشد و و تعالی سينمای ريشه دار و مماس با مخاطب داخلی و جلو گيری از رشد بی رويه ی فيلم های سفارشی ، رسمی و سطحی.

در پايان انتظار داريم مسئولان ارشد کشور و مديران فرهنگی و هنری (اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری ، شهرداری ، صدا وسيما و ساير نهادهای مرتبط با حوزه سينما ) شرايط لازم برای ايجاد يک هم انديشی با حضور نمايندگان مستقل سلايق فکری سينما برای بررسی وضع موجود و راه های برون رفت از بحران فعلی را فراهم سازند.

مسعود کيميايی ، مسعود جعفری جوزانی ، علی رضا رئيسيان ، جواد طوسی ، علی معلم ، مهدی کرم پور


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016