پرواز کرکس های جمهوری اسلامی بر فراز منطقه، بهروز بهبودی

نشانه های متعدد در کنار یکدیگر آینده نه چندان دور منطقه را با نگرانی های فراوانی روبرو می کند و وقوع جنگی خانمانسوز را محتمل می سازد. درگیری های لفظی ایران و اسرائیل در ماه های گذشته بسیار بوده است و بیشتر به رجزخوانی های بدون پشتوانه دو طرفی شبیه بوده که می خواهند از میزان قدرت خود، ضعف طرف مقابل و حمایت هواداران، مطمئن شوند

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

در مقایسه با اسرائیل، ایران دست به اقدامات عملی تری زد تا با نشان دادن قدرتش به مقامات اسرائیلی، احتمالات حمله آن کشور را به تاسیسات اتمی خود بسیار کم کند. در همین راستا پهپاد ایوب را به دست حزب الله در آسمان اسرائیل به پرواز درآورد و نصرالله، دبیر کل حزب الله، اعلام کرد این پهپاد، حاصل فناوری جمهوری اسلامی بود که در لبنان مونتاژ شد. رئیس جمهور لبنان به عملکرد جمهوری اسلامی اعتراض کرد و آن را دخالت آشکار در امور لبنان خواند و البته حق هم داشت، اما جمهوری اسلامی سال هاست که به دخالت در لبنان بدون توجه به حاکمیت ملی آن عادت کرده است و آن کشور را بخشی از ایران می داند. ایران طرف حساب خود را دولت ملی لبنان نمی داند که حزب الله در نظر سران جمهوری اسلامی، دولت رسمی آن کشور به شمار می رود.

اقدام دیگر ایران مسلح کردن حماس به موشک های فجر 5 بود. اگرچه این کار با گفته های اثباتی و انکاری مقامات جمهوری اسلامی همراه بود، سرانجام با سخنان خالد مشعل قطعیت یافت. مشعل پس از برقراری آتش بس از ایران به خاطر موشک هایش تشکر کرد. بی شک جمهوری اسلامی می خواست به اسرائیل نشان دهد که به محض حمله به ایران، هم پیمانانش از جنوب لبنان و نوار غزه حملات ویرانگری را علیه اسرائیل آغاز خواهند کرد و در آن صورت اسرائیل مجبور خواهد بود در چند جبهه بجنگد. برخلاف تحلیل های مقامات ایرانی، اقدامات آنان از منظری دیگر اسرائیل را به حمله به ایران ترغیب خواهد کرد زیرا اکنون مقامات اسرائیلی بیش از پیش از نفوذ ایران در منطقه نگران هستند.

هرچند واکنش کشورهای قدرتمند دنیا نسبت به حمله اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران به نتیجه مذاکرات آینده نمایندگان جمهوری اسلامی با گروه پنج + یک بستگی دارد، به احتمال زیاد میان ایران و اسرائیل آنها جانب جمهوری اسلامی را نخواهند گرفت، حداقل سابقه آن نظام در تعاملات با دنیا موید این نکته است. از آنجا که در همین جنگ هشت روزه اخیر کشورهایی نظیر آمریکا حملات موشکی حماس را به اسرائیل محکوم کردند، با حمله حزب الله و حماس به اسرائیل باز جانب آنها را نخواهند گرفت و آن حملات با محکومیت های بین المللی روبرو خواهد شد. بنابر آنچه آمد برنده جنگ احتمالی میان ایران و اسرائیل، جمهوری اسلامی نخواهد بود.

آنچه اوضاع منطقه را خطرناک تر و پیچیده تر می سازد بازی گردانی ترکیه البته به حمایت ناتو است. ترکیه از ناتو خواسته تا در حراست از مرزهایش از او حمایت کنند و موشک های پاتریوت را در مرزهای آن کشور و سوریه قرار دهند. این کار باعث می آید تا پای سربازان ناتو بیش از پیش به منطقه باز شود و آنها هم در جنگ آینده نقشی داشته باشند یا حداقل پیش از آن تحولات سوریه را از نزدیک تر دنبال کنند. به همین دلیل است که کشورهایی نظیر ایران به استقرار موشک های مذکور در مرزهای ترکیه اعتراض کرده اند. هرچند ترکیه دلیل استقرار موشک ها را دفاع از خود خوانده، اما کافی است تا با ناامن شدن مرزهای ترکیه دفاع جای خود را به حمله بدهد. آغاز نبرد میان ترکیه و سوریه، پای کشورهای عربی مخالف با نظام بعثی را هم به جنگ می تواند باز کند و کوته بینی خواهد بود اگر بپنداریم جمهوری اسلامی در این میان ساکت می نشیند، بخصوص چنانکه در مقاله های اخیر بارها گفته ام مقامات ایران بسیار مشتاقند تا آتش جنگ را در نزدیکی اسرائیل شعله ور نگاه دارند. آیا کارکرد موشک های پاتریوت علاوه بر دفاع ترکیه در مقابل حملات احتمالی از سوی سوریه، دفاع از اسرائیل در برابر موشک های پرتاب شده از سوی ایران هم نخواهد بود و همین موضوع دامنه جنگ را وسیع تر نخواهد کرد؟ آیا آتش جنگ به کشورهای منطقه سرایت نخواهد کرد؟ آیا کشورهای عربی سکوت اختیار می کنند؟

در سال های گذشته نفوذ ایران همواره یکی از دغدغه های کشورهای عربی بوده و آنها را همواره در مقابل جمهوری اسلامی قرار داده است. نظام ایران با اندیشه های افراطی خود همواره خطری بالقوه برای کشورهای عربی به شمار می آمده همین موضوع از یک سو باعث خرید فراوان سلاح شده و از سوی دیگر به حضور نظامیان کشورهای قدرتمند دنیا و پایگاه هایشان در آن کشورها تداوم بخشیده است. این حضور و واکنش احتمالی آنها خود کلاف حوادث آینده را سر در گم تر می سازد.

در میان همه این احتمالات آنچه مقامات ایران را آسوده خاطر می سازد تصور و توهم آنها درباره نزدیک بودن زمان ظهور و وصل شدن انقلاب ایران به حکومت منجی موعود است. برای این نکته قرائن بسیار وجود دارد که پیش از این در مقاله ای دیگر به آنها اشاره کرده ام اما آنچه در این توهمات بیمارگونه همواره از یاد می رود آن است که مطابق با روایات شیعه حتی امام عصر نیز از زمان ظهور خود خبر ندارد حال پاسخ این پرسش را که چگونه و با کدام واسطه مقامات ایران از این زمان آگاهند باید از کسانی پرسید که بقای خود را در جنگ و ایجاد تشنج می دانند.

این روزها مردم ایران مصائب و مشکلات فراوانی را تحمل می کنند که همه و همه حاصل تحلیل های نادرست و توهمات بیمارگونه رهبر و خواص با بصیرت اوست! در انداختن آتش جنگ نیز به جان کشور و به نیستی کشاندن هست و نیست مردم ـ که البته به دلیل نابخردی های سران جمهوری اسلامی بیشتر به نیست می زند و عدم ـ تنها هنر مردان جمهوری اسلامی است. آیا تفکرات انجمن حجتیه تا بدین اندازه در جمهوری اسلامی رخنه کرده که دنیا را آشوب زده می خواهد و ویرانه؟

نمی توان طبیعت کرکس را تغییر داد و متاسفانه امروز مقامات ایران چون کرکس بر فراز منطقه می گردند و کشته های بیشتری می طلبند غافل از آنکه این بار همین کرکس ها هم از معرکه جان سالم به در نخواهند برد. این روزها اخبار منطقه خوشایند نیست تنها باید چشم ها را اندکی باز کرد تا حقایق را دید و افسوس خورد چرا دنیا تا به امروز با سرطانی به نام جمهوری اسلامی مدارا کرده است!

دکتر بهروز بهبودی
بنيانگذار شورای دموکراسی برای ايران
نيويورک
www.bbehbudi.com
[email protected]