کرباسچی: اصلاح‌طلبان حتما بايد در انتخابات شرکت کنند

• اگر قرار بود زندانيان سياسی آزاد شوند، آقايان کروبی و موسوی از حصر بيرون آيند، وضعيت اقتصاد و فرهنگ و سياست داخلی و خارجی رو به بهبود رود پس اصلاح طلبان برای چه بايد به قدرت برسند؟
• با همه نگرانی و تاثری که از زندان و حصر دوستانمان داريم ولی به ياد بياوريم که اينگونه مشکلات در اوج قدرت اجرايی اصلاح طلبان کم نبوده است

پايگاه خبری تحليلی انتخاب (Entekhab.ir) - غلامحسين کرباسچی می گويد که اصلاح طلبان حتما بايد در انتخابات شرکت کنند.

به گزارش انتخاب ؛ اين چهره اصلاح طلب در شماره جديد هفته نامه آسمان در مقاله ای با عنوان «بازی رفيق در زمين رقيب » به بررسی شرايط امروز اصلاح طلبان پرداخته است.

بخش هايی از اين نوشتار در پی می آيد:

*با همه نگرانی و تاثری که از زندان و حصر دوستانمان داريم ولی به ياد بياوريم که اينگونه مشکلات در اوج قدرت اجرايی اصلاح طلبان کم نبوده است.

*آن روزها حتی به فکر کسی هم خطور نمی کرد که به خاطر وقوع آنچه نمی پسنديم از قدرت کناره گيری کنيم و در امور حکومت دخالت نکنيم.

*در اولين هفته زندان در سال ۷۸ که ناباورانه به زندان عادت می کردم وقتی تلفنی از آقايان عطريان شنيدم که آقای خاتمی آنقدر گرفتاری دارد که مساله زندان رفتن ها در بين آنها گم است در عين اينکه آب سردی بود روی آن همه احساس و هيجان ولی معقول که فکر کردم پيش خودم گفتم اين هزينه ای است که بايد داد و به ايشان حق دادم که چنين روالی در پيش گيرد.

*اينکه زندانی شويم ولی منافع ملی حفظ شود و کشور و زندگی مردم در مسير صحيحی قرار گيرد ارزش دارد.

*در کدام يک از صحنه های مبارازات سياسی و انتخاباتی تمام اين سال ها زمينه برای مشارکت بی چون و چرای گروهی که به هر حال خواهان تغيير شرايط هستند فراهم بوده است؟

*زمينه های هر مبارزه ای را بايد رهبران مبارزه به کمک مردم ، هنرمندانه خود از کوه سخت مشکلات بتراشند و با تيشه تصميم و اراده تک تک اشخاص آنقدر بر اين سنگ سياه بکوبند که تنديس آزادی ، مشارکت و دموکراسی شکل بگيرد.

*اگر قرار بود زندانيان سياسی آزاد شوند، آقايان کروبی و موسوی از حصر بيرون آيند، وضعيت اقتصاد و فرهنگ و سياست داخلی و خارجی رو به بهبود رود پس اصلاح طلبان برای چه بايد به قدرت برسند؟

* اينکه شرط حضور در صحنه آزادی دوستانی که گرفتار زندان و حصر شده اند باشد بسيار ژست جوانمردانه ، آزاد منشانه و نگاهی از موضع استغنا به قدرت است. اين پشت پا زدن به مردار قدرت و اقتدار است و افسار اين شتر سرکش را به گردنش انداختن ، اما واقعيت اين است که درون ناپيدای اين نگاه به راديکال و روشنفکرانه محافظه کاری غريبی آرميده است.

*در يک نگاه واقع بيانه فکر کنيم که رقيب از حضور ما در انتخابات خوشحال است يا نگران؟

*در هيچ صحنه ای رقيب خواهان پيروزی برای رقبای ديگر نيست.

*نگاهی به اردوگاه رقبا بياندازيم که چگونه درپوستين هم افتاده اند.

*چه زمانی بهتر از حالا که بگوييم ديدگاه های غلط و افراطی رقيب چه بر سر اين کشور آورده است.

*راهی جز اين نيست که همه اصلاح طلبان ايران و همه کسانی که به اعتدال و روش های عاقلانه حکومتداری می انديشند دوباره متحد شوند.