واکنش تند کيهان به اغتشاش ديروز در قم

• شواهد فراوانی در دست است که نشان می دهد ماجرای تلخ روز يکشنبه هفته گذشته در جلسه علنی مجلس فقط دستاويزی برای يک حرکت اخلالگرانه هماهنگ شده با آن سوی آب ها بوده است تعجب نکنيد! بخوانيد!

فرارو ـ مدير مسوول کيهان، با درج يادداشتی با عنوان" کوک کدام ساز ؟!" اخلال در سخنرانی علی لاريجانی را تقبيح کرد. در اين يادداشت آمده است:

ديروز در حالی که توده های عظيم و چند ده ميليونی مردم با حضور حماسی و بی نظير خود در راهپيمايی ۲۲ بهمن، تبليغات پرحجم و گسترده دشمنان را به هيچ گرفته و به قول حضرت امام(ره) تحليل های آمريکا و اسرائيل را زير گام های استوار خود لگدمال کرده بودند، گروهی اندک و کم شمار در مراسم باشکوهی که به همين مناسبت در شهر مقدس قم برپا شده بود، به بهانه مخالفت با مواضع رئيس مجلس و حمايت از رئيس جمهور، در تلاش برای ايجاد اخلال در اين مراسم عظيم و دشمن شکن بودند که با حضور موثر و هوشمندانه مردم، نقشه آنان نقش برآب شد.

درباره چرايی اين اخلالگری و هويت واقعی اخلالگران گفتنی هايی هست؛

۱- مواضع رئيس مجلس يا مواضع رئيس جمهور و اين که هر يک از آنها تا چه اندازه و به چه ميزان در مواضع خود صاحب حق! هستند موضوع اين نوشته نيست، نه آن که مواضع اين دو قابل ارزيابی نبوده و از پرداختن بی نياز باشد، بلکه به گواهی آنچه در پی خواهد آمد، ماجرای اخلال ديروز بيرون از مواضع دو مسئول ياد شده اتفاق افتاده است و شواهد فراوانی در دست است که نشان می دهد ماجرای تلخ روز يکشنبه هفته گذشته در جلسه علنی مجلس فقط دستاويزی برای يک حرکت اخلالگرانه هماهنگ شده با آن سوی آب ها بوده است تعجب نکنيد! بخوانيد!

۲- اين توصيه حکيمانه و راهگشای رهبرمعظم انقلاب طی چند روز اخير، - حداقل ۱۰ روز گذشته- بارها در رسانه ها و مجامع و محافل مطرح شده و هيچکس را نمی توان يافت که از آن بی خبر باشد؛

«از امروز تا روز انتخابات هر کس احساسات مردم را در جهت ايجاد اختلاف به کار گيرد، قطعا به کشور خيانت کرده است» ضمن آن که اين توصيه طی يکسال گذشته نيز به مناسبت های مختلف از سوی حضرت آقا بيان شده و علاوه بر آن، عقل سليم و برخورداری از کمترين درايت و بصيرت هم بر ضرورت توجه به آن دلالت دارد. بنابراين به آسانی می توان نتيجه گرفت که؛

اولا: اخلالگران کمترين اعتقادی به رهبری انقلاب نداشته و خود را ملزم به پيروی از دستورات و رهنمودهای ايشان نمی دانسته اند.

ثانيا: گروه ياد شده با اقدام اخلالگرانه خود «قطعا به کشور خيانت کرده اند».

ثالثا: با هيچ توجيه و توضيحی نمی توان اخلالگران را در دايره نظام مقدس جمهوری اسلامی ايران ارزيابی کرد.

و سوال اين است که کداميک از سه گزينه ياد شده قابل انکار است؟! و درباره کداميک از آنها می توان کمترين ترديدی داشت؟! و البته بی بصيرتی و کم دانی برخی از آنها- فقط برخی از آنها- نيز می تواند گزينه چهارم باشد.

۳- انقلاب اسلامی، تنها انقلاب در جهان امروز است که همه ساله مشروعيت و مقبوليت خود را با حضور حماسی و بی نظير مردم در يوم الله ۲۲ بهمن به رخ جهانيان می کشد و با اين حضور حماسی، تبليغات مسموم و هجوم پرحجم دشمنان بيرونی را نقش بر آب می کند. اين نکته به اندازه ای بديهی است که نه فقط بر هيچيک از مردم شريف و هوشمند ايران اسلامی پوشيده نيست، بلکه برای کندذهن ترين افراد نيز به آسانی قابل فهم است. بنابراين چگونه می توان احتمال داد که اخلالگران ديروز از اين نکته بديهی بی خبر بوده اند و بی آن که بدانند چه می کنند و بدون اطلاع از پی آمدهای اقدام دشمن پسند خويش دست به اخلال زده اند؟! ممکن است گفته شود که آنان از برخی مواضع رئيس مجلس عصبانی بوده اند! که اين عذر بدتر از گناه است چرا که می دانستند با اخلالگری در مراسم باشکوه ۲۲ بهمن، قبل از آن که به خيال خود، از رئيس مجلس انتقام بگيرند! ساز دشمنان بيرونی را کوک کرده و به تعبير حکيمانه رهبرمعظم انقلاب «قطعا به کشور خيانت کرده اند». آيا، اين تناقض قابل توجيه است؟!

۴- نقش راهپيمايی عظيم و حماسی ۲۲ بهمن در خنثی کردن تبليغات دشمنان بيرونی به اندازه ای است که بارها به صراحت و بدون پرده پوشی از آن به عنوان حرکتی که همه ساله بر تبليغات پرحجم آنها خط بطلان می کشد ياد کرده و می کنند و بر ضرورت حاشيه سازی برای تحت الشعاع قرار دادن اين حماسه عظيم و دشمن شکن اصرار داشته و دارند که به عنوان نمونه می توان از تجمع نزديک به ۱۰۰ نفره گروهک های ضد انقلاب در پارک ملت تهران در بعدازظهر ۲۲ بهمن سال ۱۳۷۹ و نمونه های مشابه ديگری از اين دست ياد کرد. آيا نبايد حاشيه سازی ديروز را در بستر برخی ديگر از حاشيه سازی های مشابه ارزيابی کرده و آيا نبايد مسئولان ذيربط به دنبال پيگيری آن باشند؟!

۵- تجربه ۱۵سال گذشته- بعد از خروج گروهک های تابلودار ضد انقلاب از صحنه سياسی کشور- نشان داده است که دشمنان بيرونی، حاشيه سازی های خود را با بهره گيری از عوامل بی تابلوی خود و در پوشش اختلاف ها و درگيری های جريانات و يا شخصيت های سياسی درون نظام دنبال می کنند و همين تجربه با توجه به اسناد موجود حکايت از آن دارد که حاشيه سازان اولا؛ به هيچيک از جريانات سياسی درون نظام اعتقاد و ارادتی ندارند و ثانيا؛ حاشيه سازی خود را به عنوان يک پروژه در روزهای حماسه ساز کشور کليد می زنند. روزهای حماسه سازی نظير روز قدس، ۲۲ بهمن و...

۶- حالا به متن اين پيامک توجه کنيد!

«يکشنبه انتقام، پاسخی به يکشنبه سياه! دست خدا از آستين مردم بيرون آمد»!

تصور می کنيد اين پيامک را چه کسانی بلافاصله بعد از ماجرای ديروز قم به اين سوی و آن سوی ارسال کرده اند؟! خودتان دنبال کنيد! و اما درباره «دست خدا» که در پيامک آمده است گفتنی است؛ اوايل انقلاب، اعلاميه ای با متن زير در يکی از نقاط پر تردد تهران پخش شده بود «همانگونه که خدا صلی الله عليه و آله در قرآن فرموده است...»!! آيا پيامک ياد شده نوع اصلاح شده! اطلاعيه اوايل انقلاب نيست؟!

۷- کسانی که روز يکشنبه هفته گذشته آن حرکت ناپسند و دشمن شاد کن و مصداق تعبير «خيانت به کشور» را رقم زدند بايد می دانستند دو جريان نيم نفس و مرموز فتنه و حلقه انحرافی که هيچکدام به هيچيک از طرفين ماجرا ارادتی ندارند و برخلاف آنچه به ظاهر ادعا می کنند نه تنها با يکديگر اختلافی ندارند، بلکه در پشت صحنه دست های به هم گره خورده نيز دارند، گوش به زنگ صيد ماهی مطلوب دشمن از آب گل آلود نشسته اند ...

۸- بلافاصله بعد از ماجرای ديروز قم، رسانه ها و محافل بيگانه که مانند هميشه برای طفره رفتن از پوشش خبری حماسه عظيم و بی نظير حضور مردم در راهپيمايی ۲۲ بهمن، و کوچک نمايی اين رخداد بزرگ به دنبال سوژه بودند، ماجرای ياد شده را به تيتر و خبر اول خود تبديل کردند. انگار نه انگار که چند ده ميليون نفر از مردم پاکباز و خداجوی اين مرز و بوم به حمايت از اسلام و انقلاب به ميدان آمده بودند. آيا اين هم پوشانی تصادفی بوده است؟!

۹- و بالاخره اين نکته نيز گفتنی است حزب الله گروه گرا و قبيله گرا نيست که به حمايت يا مخالفت با اين يا آن سوی ماجرا، آب به آسياب دشمن بريزد و به لطف خدا تاکنون اينگونه نبوده است.

حزب الله نقشه راه را از رهبرمعظم انقلاب می گيرد و اقدامات و مواضع اين و آن را- هر که باشند و در هر مقامی جای گرفته باشند- با خطی که حضرت آقا ترسيم فرموده اند به ارزيابی می نشيند. حضرت آقا با صراحت می فرمايند «هر کس احساسات مردم را در جهت ايجاد اختلاف به کار گيرد، قطعا به کشور خيانت کرده است» و اخلالگران مورد اشاره دقيقا چنين کرده اند. تحت پوشش کدام يک از طرفين اختلاف؟! و با کدام بهانه؟! مهم نيست! مهم آن است که مطابق نظر صريح و حکيمانه رهبرمعظم انقلاب، مرتکب «خيانت» شده اند. اميد آن که جرم آنها فقط کم دانی و غفلت باشد و نه...!