محمدرضا عارف: يکی از مشکلات اصلاح‌طلبان تاخير در تصميم‌گيری است، اصلاح‌طلبی در ذات خود يک فرآيند تدريجی و زمان‌بر است

ايسنا ـ يک عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: اگر اصلاح‌طلبان برخورد منفعلانه با انتخابات رياست جمهوری داشته باشند، اميدی به شنيدن صدای آن‌ها در آينده نخواهد بود و پازل قدرت‌طلبی فرصت‌طلبان با نااميدی يا عافيت‌طلبی اصلاح‌طلبان کامل می‌شود.

به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاری دانشجويان(ايسنا)، محمدرضا عارف در ديدار جمعی از مديران دولت‌های هفتم و هشتم، کارشناسان سياسی و اساتيد دانشگاه، در ابتدا به انتخابات سال ۸۸ اشاره کرد و افزود: برخی از دوستانی که در انتخابات سال ۸۸ فعال بودند، هزينه‌هايی را متحمل شدند. مسائل تلخی را که در آن مقطع برای عده‌ای از دوستان مومن و معتقد به نظام پيش آمد هيچگاه نمی‌توانم فراموش کنم. به دليل همين هزينه‎ها اکنون با بی‌انگيز‌گی برخی فعالان سياسی در ارتباط با انتخابات رو به رو هستيم و کسانی که موجب از دست دادن اين سرمايه‌های اجتماعی و بی‌انگيزگی بخشی از جامعه شدند بايد پاسخگو باشند.

وی در ادامه، با تبيين مفهوم اصلاح‌طلبی، صبر و اميد را دو ويژگی مهم برای اين جريان دانست و اظهار کرد: از ديدگاه من اصلاح‌طلبی در ذات خود يک فرآيند تدريجی و زمان‌بر است. کسانی که به دنبال اين هستند که يک شبه همه‌چيز تغيير کند و اهداف اصلاح‌طلبی در مدت کوتاهی ميسر شود، اصلاح‌طلبی را درست درک نکرده‌اند. اصلاحات به معنای واقعی خودش تمام لايه‌های اجتماعی، از مردم کوچه و بازار گرفته تا دولتمردان و نيز افکار و رفتار و روحيات همه اقشار جامعه و قدرت را در بر می‌گيرد، در حاليکه سالها طول می‌کشد تا يک نفر يک رفتار غلط خود را اصلاح کند، چگونه ممکن است که اصلاحات همه‌جانبه در يک جامعه در مدت يک يا دو دوره رياست جمهوری يا حتی يک يا دو دهه انجام شود؟

عارف خاطرنشان کرد: کسانی اصلاح‌طلب هستند که بخواهند دلسوزانه در يک فرآيند طولانی و مستمر تغييرات منطقی و پايدار در جامعه ايجاد کنند. کسانی که به صرف برآورده نشدن خواسته‌هايشان در مدت زمانی کوتاه، قهر کرده‌اند و همه يا هيچ را می‌خواهند، مطابق با منش اصلاح‌طلبی رفتار نکرده‌اند. آنان اصلاح‌گری را به شرط سهل‌الوصول بودن و يک شبه ره چند ساله رفتن می‌خواهند؛ امری که با ذات اصلاح‌گری در تعارض است.

وی تصريح کرد: کسانی که می‌گويند دوران اصلاحات هيچ دستاوردی نداشت، نگاهشان به امور همه يا هيچ است و چون دولت اصلاحات، به همه اهدافش نرسيد، نتيجه می‌گيرند که به هيچ نرسيد. به گمان من، اگر در همان دوران اصلاحات نيز برخی افراد دست از راحت‌طلبی برمی‌داشتند و به دنبال رسيدن به همه اهداف، در مدت زمان کوتاه نبودند، شايد جلوی برخی تندروی‌ها گرفته می‌شد و اصلاحات گرچه آرام ولی به شکل پايدار پيش می‌رفت و حال و روز ما امروز اينگونه نبود.

اين عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام با تاکيد بر اينکه "اصلاح‌طلبی صبر و تلاش و تدبير می‌خواهد"، افزود: انتخابات برای اصلاحات، صرفا يک روزنه برای رسيدن به قدرت و پس از آن، آسايش و آرام نشستن بر اريکه قدرت نيست. اصلاح‌طلب، چه در قدرت سياسی باشد، چه در راه رسيدن به قدرت سياسی باشد و چه در انزوا باشد، باز هم اصلاح‌طلب است و دغدغه هميشگی او اصلاح امور در چارچوب ساختارها و هنجارهاست.

وی معتقد است:امروز به دليل برخی تندروی‌ها، کار برای اصلاحات سخت شده است، ولی پازل قدرت طلبی فرصت طلبان، با نااميدی يا راحت طلبی اصلاح طلبان کامل می‌شود. وارد انتخابات شده‌ايم و راهی سخت در پيش داريم، نگاه درازمدت به اصلاحات داريم و يقين دارم که اگر راحت طلبی را کنار بگذاريم، قطعا به نتيجه خواهيم رسيد. اصلاح طلبی هيچگاه از بين نخواهد رفت، مشروط بر آنکه عافيت طلبی را کنار بگذاريم.

وی با بيان اينکه اصلاح طلبان وظيفه و حق خود می‌دانند در انتخابات فعال باشند، به آسيب شناسی فعاليت اصلاح‌طلبان در طول دوران فعاليت اين جريان اشاره کرد و گفت: متاسفانه يکی از مشکلات اصلاح طلبان تاخير در تصميم‌گيری است. به عنوان نمونه، در مجلس نهم جمع‌بندی ما اين بود که در انتخابات مشارکت جدی داشته باشيم تا جايگاه مجلس احيا شود، چون مجلس به معنای واقعی کلمه جايگاه خود را که بايد در راس امور باشد، از دست داده بود و به اين نتيجه رسيده بوديم که با مشارکت فعال در شهرستان‌ها فراکسيون قوی اصلاح‌طلبان می‌تواند در مجلس نهم شکل بگيرد که متاسفانه جريان اصلاحات در آن مقطع تسليم تحليل عده‌ای از اصلاح‌طلبان شد که با تصميمات احساسی و به دور از شرايط و مقتضيات روز، اين فرصت از کشور گرفته شد و البته خيلی زود هم به اشتباه‌شان پی بردند.

وی همچنين با تاکيد بر اين‌که بايد جامعه به ويژه نسل جوان را اميدوار کرد تا در نتيجه دورنمای روشنی از وضعيت کشور داشته باشيم، تاکيد کرد: مقطع فعلی، زمان عافيت‌طلبی برای اصلاح‌طلبان نيست. بارها در شرايط بحرانی مسووليت در سال‌های اول انقلاب داشتم. اولين مسووليتم مديريت ۱۱۸ تهران بود که با بحران مواجه شده بود که به لطف خداوند ظرف مدت چند روز مشکل حل شد تا در نهايت به معاون اولی رييس‌جمهور رسيدم و در اکثر مواقع در شرايط مشکل کار را شروع کردم و می‌دانم چگونه می‌توان با خرد جمعی و استفاده از پتانسيل‌های خوب موجود در کشور از شرايط بحرانی و مشکل خارج شد و اگر الان انگيزه‌ای برای ورود به عرصه انتخابات دارم به دليل شرايط خاص کشور است.

اين عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام در ادامه با بيان اين‌که «مردم برای حل مشکلات کشور، چشم به نخبگان دارند»، به يکی از نقاط ضعف دولت‌های هفتم و هشتم اشاره کرد و در عين حال گفت: در دولت اصلاحات در برابر برخی کارشکنی‌ها به صورت قاطع ايستادگی نشد و مصلحت‌جويانه عمل شد و از اين نقطه ضعف، رقيب اصلاحات نهايت استفاده را برد.

وی با انتقاد از عملکرد دولت در هشت ساله اخير در برخی حوزه‌ها و تاکيد بر اين‌که «قصد سياه‌نمايی ندارم» اظهار کرد: يکی از دلايلم برای عدم همکاری با دولت بعد از اصلاحات اين بود که به کار جمعی معتقد بودم.

وی با اشاره به سياست خارجی کشور در سال‌های اخير نيز خاطرنشان کرد: با استفاده از نظرات کارشناسان دلسوز و خبره و استفاده از پتانسيل‌‎های منطقه‌ای و بين‌المللی می‌توان جلوی برخی از قطعنامه‌ها را گرفت. در زمان اصلاحات هيچ قطعنامه‌ای در شورای امنيت عليه ايران تصويب نشد.

معاون اول دولت هشتم در پايان در برابر پرسشی درباره رويکرد مطرح شده در بين برخی اصلاح‌طلبان در حمايت از يک چهره اصولگرا، بر لزوم اجماع اصلاح‌طلبان در انتخابات آينده تاکيد کرد و پاسخ داد: خوش‌بينی است که خيال کنيم يک چهره اصولگرا که رابطه نسبتا خوبی با اصلاح‌طلبان دارد می‌تواند دغدغه‌هايی را که اصلاح‌طلبان دارند پيگيری کند.