برگزاری تظاهرات روز جهانی کارگر با شعارهایی علیه نابرابری و ریاضت اقتصادی

راديو زمانه ـ در روز جهانی کارگر گردهمایی‌هایی با شعارهای گوناگون در کشورهای جهان، از آسیا تا اروپا برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، در اسپانیا، ایتالیا، یونان، قبرس و همچنین فرانسه، جایی که سندیکاهای کارگری در پاسخ به بحران اقتصادی نظرات مختلفی دارند، رد سیاست ریاضت اقتصادی و مبارزه علیه بیکاری شعارهای اصلی تظاهرکنندگان امروز بود.

در بنگلادش ده‌ها هزار نفر تظاهرکننده خشمگین خواهان محکومیت عاملان مرگ بیش از ۴۰۰ کارگر کارخانه‌های پوشاک در جریان ریزش یک ساختمان در داکا، شدند.

کارگران که پلاکاردها و پرچم‌های سرخی در دست داشتند شعار می‌دادند: “قاتلان را به‌دار بیاویزید؛ صاحبان کارخانه را به‌دار بیاویزید.”

در کامبوج کارگران به‌سوی پارلمان این کشور تظاهرات کردند تا درخواست خود مبنی بر افزایش حداقل دستمزد به ۱۵۰ دلار در ماه در کارخانه‌های پوشاک را به مجلس ارائه کنند.

به‌گفته پلیس ۵۵ هزار نفر در جاکارتا، پایتخت اندونزی گرد آمدند که رکوردی در سال‌های اخیر به‌شمار می‌رود. آن‌ها در تظاهرات خود خواهان افزایش دستمزد و توزیع عادلانه ثروت شدند.

شرکت‌کنندگان در تظاهرات روز کارگر جاکارتا علیه خصوصی‌سازی شعار می‌دادند و خواهان افزودن سه دلار به ۱۱ دلار حداقل دستمزد تعیین‌شده کنونی شدند.

در هنگ‌کنگ، یکی از مراکز مالی بزرگ جهان، پنج هزار نفر در همبستگی با اعتصاب کارگران بنادر دست به تظاهرات زدند.

در استانبول با این‌که مقامات دولتی ترکیه هرگونه تظاهراتی را ممنوع اعلام کرده بودند با این حال تظاهرکنندگان به خیابان آمده و پلیس ضدشورش با ‌آن‌ها درگیر شدند.

پلیس با ماشین‌‌های آب‌پاش و گاز اشک‌آور تلاش کرد تا تظاهرکنندگان را که در منطقه بشیکتاش استانبول گرد آمده بودند پراکنده سازد.

تظاهرکنندگان استانبول که به‌دعوت احزاب چپ و سندیکاها جمع شده بودند با پرتاب سنگ به سوی نیروهای پلیس و فریادهای “مرگ بر فاشیسم”، “زنده‌باد اول ماه مه” به مقابله پرداختند.

در یونان در حالی که اعتصاب عمومی اعلام شده است دو تظاهرات جداگانه در مرکز آتن برگزار شد.

پوسترهای بیشماری توسط سندیکای GSEE با شعار “ما خواهان قراردادهای جمعی، اشتغال، رشد و حقوق اجتماعی دموکراتیک هستیم” در سطح شهر پخش شده بود.

در فرانسه، که بیکاری روز به روز بیشتر می‌شود، CGT و CFDT، دو سندیکای مهم این کشور نخستین تظاهرات اول ماه مه را در زمان دولت سوسیالیست برگزار کردند.

اختلاف اصلی این سندیکاها بر سر طرح قانون امنیت شغلی است. CGT این طرح را “توافقی تبه‌کارانه” می‌داند در حالی که CFDT آن را در جهت ایجاد شغل ارزیابی می‌کند.

در برلین، در حالی که نئونازی‌ها قصد داشتند تظاهرات کنند چپ‌ها علیه آن‌ها به خیابان آمدند و پلیس برای جلوگیری از درگیری در محل حاضر شد.