جزئیاتی از وضعیت زندانیان اقلیت مذهبی سنی در زندان رجایی شهر: ۲۰ نفر با حکم اعدام، ۱۷۰ زندانی

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ یک منبع آگاه از وضعیت زندانیان اقلیت سنی در زندان رجایی شهر، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که ۲۰ نفر از زندانیان اهل سنت که به خاطر تبلیغ دینی با اتهاماتی مانند اقدام علیه امنیت ملی مواجه هستند حکم محاربه در دست دارند در این زندان و در فضای نامناسبی دوران زندان خود را می گذرانند و به صورت مدام از سوی ماموران زندان به دلیل عقیده شان مورد بی احترامی قرار می گیرند.

این زندانی سنی در پاسخ به این سوال که آیا زندانی های محکوم به اعدام اتهامات خود را پذیرفته اند به کمپین گفت:« زیر شکنجه اکثرشان پذیرفتند. وقتی دستگیر می شویم به شدت شکنجه می شویم و بعضی ها را حتی جلوی دوربین بردند که مثلا بگویند می خواستند یکی از شخصیت های نظام را ترور کنند. اینها بیشتر جوان های بودند که تجربه ای نداشتند و قربانی سیاست حکومت شدند و به دلیل ترس از شکنجه بیشترشان جلوی دروبین رفتند. ولی اینها سیاست حکومت ایران است که می خواهد سنی ها را ریشه کن کند. زندانی به نام بهرام احمدی، ۱۹ ساله بود که در زندان قزلحصار اعدام شد. او قبل از اعدام کار خوبی کرد این بود که از خودش فیلم گرفت و در آن فیلم از شکنجه هایش گفت که بعد در کانال های تلویزیونی سنی هم پخش شد. فکر می کنم در دوران شاه وضعیت ما بهتر بود چون او ملی گرا بود و کسی را به دلیل عقیده اش قلع و قمع نمی کرد. اما این حکومت با هر بهانه کوچکی شروع به دستگیری می کند و می خواهد کلا سنی در ایران نباشد.»

این منبع آگاه که به دلایل امنیتی خواست نامش فاش نشود به کمپین گفت حدود ۱۷۰ زندانی اهل سنت از شهرهای مختلف سنی نشین ایران مانند کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی به این زندان منتقل شده اند. حدود۲۰ نفر آنها با حکم اعدام مواجه هستند و تعداد زیادی برای چند سال در زندان مانده اند بدون اینکه دادگاهی برایشان تشکیل شده باشد و بدانند حداقل اتهامات شان چیست.

این منبع که خود سابقه زندانی بودن به خاطرمذهب وفعالیت های مذهبی خود را دارد در خصوص اتهامات ۲۰ زندانی که با حکم اعدام مواجه هستند، گفت:« آنها با اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق ارتباط با گروه های معاند نظام متهم به محاربه و اعدام شدند. بقیه هم دارای اتهامات مشابهی مانند اقدام علیه امنیت ملی و پخش و تکثیر کتب عقیدتی و سی دی های دینی و مذهبی به منظور افزایش پیروان اهل سنت هستند. اما ما فقط عقاید سنی را برای خود سنی ها در مساجد و میان گروه های خودمان تبلیغ می کردیم و نخواستیم که نظام را تخریب کنیم. ما فقط خواستار رعایت حقوق اهل سنت بودیم. شما می دانید که ما حتی به عنوان اهل سنت یک مسجد در تهران نداریم در حالیکه خیلی از سنی ها در تهران زندگی می کنند. حتی به بعضی ها تهمت زدند که تروریست هستند اما آنها دست شان به خون کسی آلوده نشده است.»

به گفته این منبع، نام ۲۰ زندانی اهل سنت زندان رجایی شهر کرج که به حکم قاضی محمد مقیسه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب محکوم به اعدام شده اند عبارتند از: ادریس نعمتى، طالب ملکی، بهروز شاه نمکی، بهمن رحیمی، مختار رحیمی، یاور رحیمی، شهرام رحمتی، کیوان رحیمی، امید پیوند، محمد زرینی، پوریا محمدی، وریا قادری، کاوه ویسی، کاوه شریفی، فرزاد شاه نظری، کمال ملایى، حامد احمدی، هادی حسینی، صدیق محمدی، جمشید دهقانی.

وی گفت که حدود ۷۰ نفر از زندانیان اهل سنت زندان رجایی شهر کرج دانشجو هستند و بیشتر اهل آذربایجان غربی. همچنین به گزارش شبکه سنی نیوز که در عربستان مستقر است و اخبار سنی ها در ایران و کشورهای سنی نشین دیگر را پوشش می دهد، در حال حاضر حدود ۲۷۰ زندانی اهل سنت در زندان های رجایی شهر کرج، قزلحصار و زندان های سنندج، همدان و شهرهای وجود دارند.

این منبع مطلع وآشنا به وضعیت زندانیان اهل سنت درباره درخواست خود و زندانیان یاد شده از مقامات کشور گفت:« ما می خواهیم که حکومت دست از توهین به عقاید سنی بردارد. در تلویزیون و روزنامه های کشور به اصحاب پیامبر توهین می کنند، شب و روز بد و بیراه می گویند و خودشان را هم مسلمان خطاب می کنند. سریال های مانند مختار نامه و امام علی ساختند و علمای ما را که به این بی احترامی ها اعتراض کردند، دستگیر کردند و بهشان اتهام براندازی زدند. ولی ما آدم های درستی هستیم، آدم های بدی نیستیم. ما هم توقع داریم که به عقاید مان احترام گذاشته شود.»

او همچنین در پاسخ به این سوال که از چه سالی بیشتر سنی ها دستگیر شدند و بیشتر از چه شهرهای بوده اند به کمپین گفت:« از سال ۱۳۸۸ دستگیری ها شدت یافت و اوایل سال ۱۳۹۰ با شروع انقلاب تونس دستگیری ها به اوج رسید. هر موقع اتفاقی در بحرین و سوریه می افتد سنی های بیشتری هم در ایران دستگیر می شوند. سنی ها بیشتر در مناطق کرمانشاه و شهرهای جوانرود، جوانسر، استان سسندج و شهرهای اطرافش مانند سقز و بانه و استان آذربایجان غربی و شهرهای مانند بوکان، سردشت، مهاباد و پیرانشهر دستگیر شدند. علما را از محراب مساجد دستگیر کردند، دانشجویان، معلم ها و بقیه را و خیلی از آنها حتی بدون حکم چند سال است که در زندان بلاتکلیف مانده اند.»

این منبع اهل سنت در خصوص وضعیت زندانیان هم کیش خود در زندان رجایی شهر کرج به کمپین گفت:« همه سنی ها در سالن ده هستند. آنهابه هیچ وجه اجازه هیچگونه فعالیت فرهنگی در زندان ندارند. همین طور کمبودهای زیادی دارند. مثلا خیلی‌ها دو سال است که در این زندان هستند و تازه سه ماه پیش ما صاحب یخچال و کولر شدند یعنی در طول دو سال گذشته در تابستان ها کولر نداشتند و در کل سال هم یخچال نداشتند. بالاخره مجبور شدند اعتصاب کنند تا مسولان آمدند و گفتند به آنها آخر این چه وضعیتی است، مگر ما آدم نیستیم؟ ما که بچه های شما را نکشتیم تا بالاخره به آنها این وسایل را دادند. آنها حتی تخت ندارند، همه آنها روی زمین چسبیده به هم می خوابند در حالیکه زندانیان بند های دیگر تخت دارند. واقعیت این است که وزارت اطلاعات این زندانیان را به اشکال مختلف تحت فشار قرار می دهد. رابطه این زندانیان با مسولان زندان بد نیست اما آنها از وزارت اطلاعات دستور می گیرند. آنها را در انفرادی های طولانی مدت می گذارند یا شکنجه می کنند و می گویند که دستور وزارت اطلاعات است.»

این منبع آگاه اهل سنت همچنین گفت:« زندانی های سیاسی در بند ۱۲ این زندان هستند و چون خیلی از آنها آدم هایی بودند که قبلا در داخل نظام نقش داشتند شبکه های قوی رسانه ای دارند و مرتب خبرهایشان از طریق رسانه ها منتشر می شود اما سنی ها از نظر رسانه ای خیلی ضعیف هستند. خانواده هایشان تحت فشار هستند که با رسانه ها گفتگو نکنند و اگر زمانی خانواده ایی صحبت کند، زندانیش را تحت فشار در زندان قرار می دهند، بنابراین برای اینکه زندانی حبس بیشتری نگیرد و تحت فشار قرار نگیرد خانواده اش در سکوت می گذرانند. آنها امکانات خبری مثل بقیه زندانیان ندارند چون مردم ایران هم خیلی خوب آنها را نمی شناسند. مردم ایران آنقدر که از حقوق اقلیت های مذهبی دیگر در رسانه های ملی می شنوند از حقوق اهل سنت اصلا نمی شنوند و خبری از اتفاقاتی که بر آنها می گذرد ندارند.»

این زندانی در پاسخ به این سوال که آیا مسولان زندان نیز به عقاید آنها توهین می کنند به کمپین گفت:« متاسفانه وقتی به بهداری زندان مراجعه می کنند که دیگر واقعا چاره ای نداشته باشند چون در آنجا به آنها خیلی توهین می شود. بعضی از زندانی ها نام شان عمر است، ابوبکر است یا عثمان. به خاطر اسم شان آنها را مسخره می کنند، متلک بهشان می گویند و مرتب بد و بیراه بهشان می گویند. مثلا یک روز آقای شهرام احمدی را به بیمارستان برده بودند چون مدتی بود که خونریزی کلیه داشت و مسولان با پیگیری های فراوان بالاخره قبول کردند او را به بیمارستان بفرستند. اما وقتی به زندان برگشت او را دیدند که حالش خیلی بد است و عصبی بود. می گفت ماموران زندان در طول راه به او توهین کردند و وقتی او می خواسته از خودش دفاع کند که چرا به ریش من، عقیده ام و اصحاب پیامبر توهین می کنید او را داخل خود بیمارستان با باتوم کتک زده اند و وقتی می خواستند او را از برانکار به تخت بیمارستان منتقل کنند با کتک این کار را کردند که شهرام دیگر از حال رفته است.»

این زندانی که به شدت متاثر شده بود با صدای لرزان در ادامه گفت:« به او گفته اند مثل سگ می کشیمت چون تو یک شبه سگ هستی. گفته اند همان طور که برادرت را اعدام کردیم( برادرش احمد بهرامی را قبلا اعدام کردند.) تو را هم می کشیم. دوستان دیگر که مریض بودند با دیدن شهرام گریه شان گرفت. آنها می ترسند که حتی برای رسیدگی پزشکی تقاضا کنند. اینجا خفقان است، خیلی سخت است که درک کنید من چه می گویم.»