محرمانه‌های سفر هسته‌ای ولايتی به فرانسه

آمنه شيرافکن ـ شرق: ناگفته‌های هسته‌ای در آخرين مناظره به مذاق برخی سياسيون خوش نيامده و آن را نافی منافع ملی دانسته‌اند. منصور حقيقت‌پور، نايب‌رييس دوم کميسيون امنيت ملی از جمله افرادی است که با کليت مباحث مطرح‌شده در اين مناظره مخالف است. اما با اين حال تاکيد دارد که در حوزه ديپلماسی مدافع آرای علی‌اکبر ولايتی است و ديپلماسی را تامين منافع حداکثری می‌داند. اين عضو کميسيون امنيت ملی از همان آغاز در جريان جزييات سفر علی‌اکبر ولايتی به فرانسه قرار داشته و همان اتفاقی که برای منوچهر متکی افتاد برای ولايتی در سفر به سنگال نيز تکرار شد.

ماجرای ديدار آقای ولايتی و سارکوزی چه بوده و چرا پنهان مانده بود؟

قرار بر اين بود که اين سفر محرمانه باشد.

شما خودتان در جريان بوديد؟
بله من در جريان سفر بودم، اينطور که اطلاع دارم، آقای ولايتی برای سفر به فرانسه از «آقا» اجازه گرفتند و قرار شد که با رييس دولت هماهنگی‌های لازم صورت گيرد. در آن ديدار احمدی‌نژاد اصل سفر را تاييد می‌کند. سارکوزی به دليل سابقه‌ای که دکتر ولايتی در امور ديپلماتيک داشتند، از ايشان دعوت کرده بودند اما در حين مذاکره، وزارت امور خارجه ايران، کاردار سفارت فرانسه و معاون اولش را دعوت و تاکيد می‌کند افرادی که در حال مذاکره هستند، از ما نيستند.

فکر می‌کنيد چرا با دکتر ولايتی چنين برخوردی شد؟
برخوردی که با دکتر ولايتی صورت گرفت از جنس همان برخوردی بود که با آقای متکی شد. اما درباره برخورد بايد بگويم که اين سفر محرمانه بود. بايد اين سوال را از قوه‌مجريه بپرسيد.

البته اينکه سوال را از شما می‌پرسم به اين دليل است که شما عضو کميسيون امنيت ملی هستيد و نماينده و حافظ منافع ملی کشور. اگر آن مذاکره به سرانجام می‌رسيد، وضعيت سياسی امروز ما بسيار متفاوت بود، چرا هيچ نهادی در اين زمينه وارد نشد؟
ببينيد اين ماموريت و مسافرت پنهان بود و قرار نبود آشکار شود، از اينها گذشته زمانی که اين سفر اتفاق افتاد، من هنوز به مجلس راه نيافته بودم و وقتی به کميسيون آمدم ديگر يک سال از آن سفر و حاشيه‌های آن گذشته بود.

دکتر ولايتی به شکل جدی سياست خارجی سعيد جليلی را نقد کردند، تعبير شما از ديپلماسی به رويکرد ولايتی نزديک‌تر است يا جليلی؟
بحث آقای ولايتی را منطقی‌تر يافتم. ديپلماسی تنظيم ارتباط برپايه منفعت است. برای رسيدن به منفعت حداکثری بايد جايی محکم ايستاد و يک زمان‌هايی هم انعطاف‌پذير بود، البته با تاکيد و رعايت اصول. اگر تعاملی در سطح بين‌المللی لازم باشد اين هنر دستگاه ديپلماتيک کشور است که بتواند با حفظ حقوق هسته‌ای و اصول و قوانين ما را از خطوط قرمز دور کند. ما بايد در مذاکره پايداری کنيم اما اينکه برای مثال تعداد سانتريفيوژها چه تعداد شود، هنر ديپلماسی است که در آن منافع حداکثری کشور تامين شود. جايی به جای صد می‌توان ۹۵ گرفت و همانجا به ثبات رسيد و بعد برای آن پنج‌تای ديگر اقدام کرد.