اهدای دکترای افتخاری حقوق دانشگاه يورک کانادا به نسرين ستوده

• عبدالکريم لاهيجی، رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، دکترای افتخاری نسرين ستوده را به نمايندگی از او دريافت کرد

جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران ـ نسرين ستوده، وکيل حقوق بشری و نويسنده، روز چهارشنبه، ۲۲ خرداد، از دانشگاه يورک دکترای افتخاری دريافت کرد. او که از سال ۱۳۸۹ در زندان به سر می برد از دوست و همکار ديرين خود عبدالکريم لاهيجی، رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، خواست پيام او را در دانشگاه بخواند و دکترا را از جانب او بپذيرد.

نسرين ستوده با مبارزه شجاعانه خود در حمايت از حقوق بشر و حقوق زنان شناخته شده است. او پس از پايان دوره تحصيلی در دانشگاه شهيد بهشتی در تهران و پذيرش در حرفه وکالت مسئوليت پرونده های متعدد حقوق بشری را از جمله در باره کودکان و خشونت در خانواده به عهده داشته است و در عين حال از فعالان منتقد نيز دفاع کرده است. از اين ميان، او وکيل شيرين عبادی، گيرنده جايزه نوبل و خانواده های زندانيان سياسی اعدامی بوده است. او يکی از مبتکران کمپين «يک ميليون امضا» بود که هدف آن انجام اصلاحات در قانون خانواده جمهوری اسلامی است. ستوده در شهريور ۱۳۸۹ دستگير و ابتدا به ۱۱ سال و سپس در تجديد نظر به ۶ سال زندان محکوم شد و مدت زيادی را در زندان اوين تهران در سلول انفرادی در حبس به سر برد. سال گذشته، او مدتی طولانی در اعتراض به مجازات های وضع شده عليه خانواده اش در زندان دست به اعتصاب غذا زد.

نسرين ستوده چندين جايزه بين المللی دريافت کرده است از جمله از کميته حقوق بشر ايتاليا، جايزه آزادی نوشتن باربارا اسميت از انجمن قلم آمريکا و جايزه مشهور ساخاروف برای آزادی انديشه از پارلمان اروپا.

***

پيام نسرين ستوده برای دريافت دکترای افتخاری از دانشگاه يورک

چهارشنبه، ۲۲ خرداد ۱۳۹۲ ـ به گزارش جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران (عضو فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر)، دانشگاه يورک، يکی از معتبرترين دانشگاه های کانادا تورونتو/کانادا، امروز در مراسم با شکوهی دکترای افتخاری حقوق را به نسرين ستوده، وکيل دادگستری و مدافع حقوق بشر زندانی اعطا کرد. آقای عبدالکريم لاهيجی، حقوقدان و رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر و رييس جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، به نمايندگی از نسرين ستوده پيام او را که از زندان اوين ارسال شده بود در اين مراسم خواند و دکترا و ردای دانشگاه را دريافت کرد.

رياست عالی دانشگاه،

آقای رييس دانشگاه،

آقای رييس دانشکده،

همکاران،

خانمها، آقايان،

افتخار دارم که به نمايندگی از سوی دوست و همکار ارجمندم نسرين ستوده در اين مراسم با شکوه شرکت می کنم و پيام او را که در شرايطی سخت از زندان اوين در ايران برای شما فرستاده ، قرائت می کنم.

عبدالکريم لاهيجی

-------------------------//

رياست عالی محترم دانشگاه يورک،

رييس محترم دانشگاه،

رييس محترم دانشکده علوم انسانی و مطالعات حرفه ای،

اعضای محترم سنا، همکاران،

خانم‌ها و آقايان،

درودهای صميمانه‌ی مرا از ايران پذيرا باشيد. همچنين احترام فراوان خود را تقديم جايگاه علم و خرد می‌نمايم و سپاس خود را تقديم رييس محترم و مسئولان گرامی دانشگاه پرآوازه‌ی يورک می‌نمايم که افتخار بزرگی را نصيبم کرده‌اند. از استادان هم ميهن خود، دانشجويان و دانش آموختگان دانشگاه يورک نيز که مرا برای اين افتخار بزرگ نامزد کردند، سپاسگزارم.

می‌دانيد من نيز در يکی از دانشگاه‌های ايران درس خوانده‌ام. دانشکده‌ی حقوق دانشگاهی که من در آن تحصيل کردم به آموزش اصول اخلاق حرفه‌ای و تسلط حقوقی دانشجويان‌اش بسيار اهميت می‌داد.

اما پيش از هرچيز دوست دارم به شما بگويم چطور شد رشته‌ی حقوق را انتخاب کردم؟ و چطور شد به فعاليت در زمينه‌ی حقوق بشر پرداختم؟

زمانی که جوان بودم و قرار بود رشته‌ی تحصيلی‌ام را انتخاب کنم، سخت آرمان‌گرا بودم و تشنه‌ی حقيقت و عدالت. به اين نتيجه رسيده بودم که می‌توانم اين دو را در رشته‌ی حقوق بيابم. اکنون که به آن روزها فکر می‌کنم، به ياد می‌آورم برای به دست آوردن حقيقت حاضر بودم دست به هر خطری بزنم.

اندک اندک مثل همه‌ی انسان‌ها دريافتم کل حقيقت نزد هيچکس نيست. اما همچنان که می‌خواهم، با آنکه از داشتن کل حقيقت محروم‌ام، حقوقم به عنوان يک انسان محترم شمرده شود، پس حقوق همگان نيز بايد با همه‌ی اشتباهاتی که در طول زندگی مرتکب می‌شوند، محترم شمرده شود. بدين ترتيب بود که وارد دنيای پرپيچ و خم حقوق شدم.

حقوق، در خصوص بايدها و نبايدهای اجتماعی سخن می‌گويد. از حقوق افراد و تکاليف‌شان سخن می‌گويد. از جرم و مجازات‌ها سخن می‌گويد، از حق مالکيت انسان‌ها، از حق آزادی بيان، آزادی مطبوعات، تساوی حقوق زن و مرد، حقوق کودکان و . . . البته رشته های علوم انسانی و اجتماعی نيز اين ايده های عالی را از زوايای متفاوتی آموزش می دهند و ارج می گذارند.

اينها همه از اين جهت که راهی روشن را نشان می‌داد برايم جالب و شگفت‌آور بود. با اين همه، در دنيای حقوق و به ويژه حرفه‌ی وکالت، شما هميشه هم با قضيه‌ی کاملا روشنی مواجه نيستيد. موضوع پرونده در سايه روشن‌های متوالی، متناوبا رنگ می‌بازد و وکيل يا قاضی پرونده را دچار ترديد می‌کند. معهذا " حقوق بشر" اين سايه روشن‌ها را راحت‌تر پشت سر می‌گذارد.

اقليت‌های دينی حق دارند مطابق با باورهای مذهبی‌شان زندگی کنند. مطبوعات بايد از حق آزادی بيان و آزادی مطبوعات برخوردار شوند. مردم حق برخورداری از اطلاعات آزاد و صحيح را دارند. کودکان حق برخورداری از حقوق‌شان را دارند.

زنان و مردان، کودکان و کهنسالان با هر رنگ و نژاد و جنس و زبان و قوم و مذهبی حق دارند از حقوق انسانی‌شان برخوردار شوند. آنها حق دارند از تعقيب غير قانونی در امان بمانند، حق دسترسی به دادرسی عادلانه را دارند، حق برخورداری از وکيل را دارند، وکيلی که فارغ از ترس و تهديد مداوم به دفاع از موکلان‌اش بپردازد.

برای تحقق اين حقوق، کوشش لازم است و به ويژه پرهيز از سکوت، روی گردانی يا کتمان، که هر سه از ويژگی‌های بارز جامعه‌ی استبداد زده است.

صادقانه اذعان می‌دارم در زمانی که به دفاع از موکلانم می‌پرداختم و نوميدانه مشغول کار فشرده بودم، برای دفاع از کسانی اقدام می‌کردم که در جلوی چشمانم مورد ظلم و ستم قرار گرفته بودند و حقوق بنيادين آنها مورد بی اعتنايی قدرت رسمی قرار گرفته بود و اين طبيعی‌ترين کاری بود که انجام می‌دادم، زيرا سوگندی که در ابتدای کار وکالت ياد کرده بودم مرا از سکوت در قبال ظلم آشکاری که بر هموطنانم می‌رفت، منع می‌کرد.

می‌دانيد که هم اکنون در زندان به سر می‌برم. زندان فرصتی است تا نگاهی دقيق‌تر به گذشته بياندازيد و ژرف‌تر آن را بکاويد.

در زندان بارها از خود پرسيده‌ام چطور شد که زندگی‌ام اينگونه رقم خورد؟ می‌دانستم گريزی از آن وجود ندارد، اما رنجی از درون مرا به اعتراض وا می‌داشت. اعتراض به نقض مستمر حقوق بشر در جامعه‌ای که من، خانواده‌ام و ميليون‌ها انسان ديگری که به آنها عشق می‌ورزم، در آن زندگی می‌کرديم.

با اين حال اما حقوق، وکالت، قضاوت، حقوق بشر، نهادهای حقوقی منطقه‌ای، دادگاههای حقوق بشر، ديوان کيفری بين‌المللی، کميسيون‌های حقيقت ياب و ديگر نهادها و مفاهيم حقوقی و بالاتر از همه "حقيقت" و "عدالت" راه را همواره پيش چشم ما روشن نگاه می‌دارند.

می‌دانيم چه می‌خواهيم و می‌دانيم چگونه آنها را به دست آوريم.

آرام و صبورانه گام بر می‌داريم تا استقلال قضايی و نهادهای حافظ حقوق بنيادين بشر را در جامعه‌ی خويش مستقر کنيم.

بار ديگر مراتب سپاس و تقدير خود را به دانشگاه يورک، سنای دانشگاه، همکاران و اساتيد گرانقدر آن، دانشجويان ئ دانش آموختگان آن به خاطر حمايت پرارزش آنها تقديم می‌نمايم و برای تمام دانشجويان آن دانشگاه آرزوی موفقيت در راهی که انتخاب کرده‌اند دارم. باور دارم تلاش‌های مشترک ما برای بسط و گسترش مقوله‌های حقوق بشر در جای جای کره‌ی زمين به نتيجه خواهد رسيد.

با شايسته‌ترين احترامات
نسرين ستوده
ايران – اوين
ارديبهشت / ۹۲
April/۲۰۱۳

تماس برای رسانه ها:
فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر:

Arthur Manet (فرانسه، انگليسی، اسپانيايی) - Tel: +۳۳ ۶ ۷۲ ۲۸ ۴۲ ۹۴ (پاريس) – Email: [email protected]
Audrey Couprie (فرانسه، انگليسی، اسپانيايی) - Tel: +۳۳ ۶ ۴۸ ۰۵ ۹۱ ۵۷ (پاريس) – Email: [email protected]

جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران:
[email protected]
http://www.facebook.com/lddhi.fidh
Twitter: @fidh_fa