گزارش ظريف از سفر خود به پاريس و ژنو

• مذاکرات بسيار دشوار که اکنون به مرحله ورود به جزئيات رسيده که هميشه سخت و دقيق است بين همکاران من و هيئت‌های ۱+۵ شروع می‌شود که ان‌شاءالله با دعای خير شما به نتيجه مطلوب خواهد رسيد که نياز به صبر و اعتماد به خدمت‌گزارانتان دارد.

ايلنا ـ وزير امور خارجه کشورمان از سفرش به ژنو گزارشی ارائه کرد و خطاب به عموم مردم گفت: بعد از جلسه افتتاحيه، مذاکرات بسيار دشوار که اکنون به مرحله ورود به جزئيات رسيده که هميشه سخت و دقيق است بين همکاران من و هيئت‌های ۱+۵ شروع می‌شود که ان‌شاءالله با دعای خير شما به نتيجه مطلوب خواهد رسيد که نياز به صبر و اعتماد به خدمت‌گزارانتان دارد.
به گزارش ايلنا، محمدجواد ظريف صبح امروز در صفحه فيسبوک خود نوشت: «ساعت ۵ و نيم صبح پنجشنبه به وقت ژنو (۸ صبح به وقت ايران عزيز) است. ديشب از پاريس به ژنو آمدم و حدود ۲ ساعت ديگر اولين جلسه را به صورت صبحانه کاری با خانم اشتون داريم و بعد مذاکرات شروع خواهد شد.
دو روز گذشته را در پاريس بودم. سه شنبه حدود ساعت ۱ بعدازظهر با هواپيمايی جمهوری اسلامی ايران وارد پاريس شديم و مستقيم به رزيدانس رفتيم. سه مصاحبه برای بنده تدارک ديده بودند. يک مصاحبه راديويی با فرانس اين‌تر، يک مصاحبه تلويزيونی با فرانس ۲۴ و يک مصاحبه با روزنامه لوموند که تا حدود ساعت ۵ و نيم طول کشيد. بعد هم برای ملاقات با وزير امور خارجه فرانسه به وزارت خارجه رفتيم. دوستان سفارت می‌گفتند که در ۶-۷ سال گذشته هيچ ملاقاتی در پاريس ميان دو وزير خارجه صورت نگرفته است. البته من آقای فابيوس را يک بار در نيويورک در ملاقات دو وزير، يک بار در ملاقات دو رييس جمهور و يک بار در جلسه وزرای ۱+۵ ديده بودم و اين چهارمين ديدار ظرف ۲ ماه با ايشان بود.

تشريفات کامل بجا آورده بودند من جمله گارد احترام و... تعداد قابل توجهی از مشاوران و مديران وزارت امورخارجه فرانسه هم حضور داشتند. سه موضوع هسته‌ای، سوريه و روابط دوجانبه را بحث کرديم. بحث‌ها جدی، محترمانه، کار‌شناسی و بسيار مفيد بود. با توجه به مواضع نسبتا تند وزير خارجه فرانسه، فکر می‌کنم زمينه برای تفاهم بيشتر فراهم شد. در برخی موضوعات دوجانبه هم به راهکارهای عملی رسيديم. ملاقات بيش از ۷۵ دقيقه طول کشيد و لذا نزديک به نيم ساعت به برنامه بعدی که قرار بود ساعت ۸ برگزار شود دير رسيدم. اين برنامه شام کاری در موسسه ايفری بود که در آن علاوه بر رييس و اعضای موسسه، مقاماتی از رياست جمهوری و وزارت خارجه فرانسه و رؤسا يا معاونين ارشد تقريبا همه شرکت‌های بزرگ فرانسوی من جمله توتال، پژو و ايرباس حضور داشتند. بعد از صحبت مختصری توسط بنده، پرسش و پاسخ داشتيم که سؤالات بيشتر سياسی (هسته‌ای، اوضاع داخلی کشور، سوريه، آمريکا، خاورميانه، رابطه با کشورهای خليج فارس و..) بود و البته چند سؤال اقتصادی و زمينه‌های همکاری بيشتر در اين حوزه. برنامه تا نزديک ساعت ۱۱ شب طول کشيد. آنقدر بحث زياد بود که نفهميدم شام چه خوردم!
صبح چهارشنبه ابتدا متن سخنرانی در يونسکو را نهايی کردم و بعد صبحانه کاری با همکاران سفارت ايران در پاريس داشتيم و سپس به سمت يونسکو حرکت کرديم. ۶ سال قبل در همين ايام، به عنوان رييس کميسيون فرهنگیِ سی و چهارمين کنفرانس عمومی يونسکو، به مدت سه هفته هر روز به همين ساختمان می‌رفتم تا جلسات و مذاکرات را اداره کنم. کنفرانس عمومی يونسکو هر دو سال يک بار تشکيل می‌شود و رييس هيئت ايرانی معمولا وزير علوم است که امسال هم همکار عزيزم جناب آقای دکتر فرجی دانا رياست هيئت ايران را به عهده خواهند داشت. بنده در روز قبل از آغاز سی و هفتمين اجلاس کنفرانس عمومی، در جلسه‌ای همراه با چند رييس جمهور و نخست وزير و برخی مقامات ديگر پيرامون نقش فرهنگ در توسعه پايدار سخنرانی داشتم. قبل از جلسه ديدار کوتاهی با مديرکل داشتيم و سپس در جلسه ابتدا رؤسای جمهور کاستاريکا و تونس و سپس نخست وزير ليتوانی که رييس دوره‌ای شورای اتحاديه اروپاست صحبت کردند و بعد پيامی از رييس امارات متحده عربی قرائت شد و سپس من صحبت کردم. بعد از من هم مديرکل ايسيسکو (يونسکوی اسلامی)، رييس دادگاه قانون اساسی گابن و معاونين نخست وزير مالزی و مصر سخنرانی داشتند. در ميان صحبت‌ها، سخنرانی رييس جمهور کاستاريکا که در مورد ضرورت احترام به محيط زيست بود ولی در صحبتش به غيرعادلانه بودن همه جنگ‌ها اشاره داشت را بسيار پسنديدم. صحبت بنده در مورد ضرورت شناسايی نقش فرهنگ برای ايجاد فضای انسانی در دست يابی به توسعه پايدار بود که در اين بحث با اشاره به صحبت رييس جمهور کاستاريکا، در باره اينکه جنگ و استفاده از خشونت و زور نه تنها غيرعادلانه و غيرقانونی است بلکه بی‌فايده و ناکارآمد هم هست اشاره‌ای داشتم. همچنين با اشاره به سوء استفاده افراطيون از فرهنگ به عنوان ابزاری برای توجيه نفرت و خشونت، به ضرورت گفتگو، هم افزايی و تعاون فرهنگی تاکيد کردم. خدا را شکر می‌کنم که با دعای شما توانستم اين سخنرانی ده دقيقه‌ای را ايستاده قرائت کنم.
با توجه به اينکه بايد به ژنو می‌آمدم جلسه را قبل از پايان آن ترک کردم و لذا به قسمت پرسش و پاسخ نرسيدم. در فرودگاه پاريس هم يک مصاحبه ديگر با روزنامه فيگارو ترتيب داده بودند که آن هم انجام شد و به ژنو آمدم و حدود ساعت ۵ بعدازظهر به ژنو رسيديم. جالب بود که بار همه آمده بود جز چمدان من که ۵-۶ ساعت بعد رسيد.
در ژنو هم آخرين هماهنگی‌ها برای جلسه امروز و فردا با همکاران را داشتيم و هم اکنون هم که از حضور شما مرخص می‌شوم بايد برای رفتن به صبحانه کاری با خانم اشتون آماده شوم.
بعد از صبحانه کاری، به محل اجلاس ۱+۵ در ساختمان دفتر اروپايی ملل متحد در ژنو خواهم رفت و قبل از جلسه، ملاقاتی با اخضر ابراهيمی، نماينده ويژه دبيرکل ملل متحد در مورد سوريه خواهم داشت تا او را در جريان مذاکراتم در ترکيه قرار دهم و در اين زمينه صحبت کنيم.
بعد از جلسه افتتاحيه، مذاکرات بسيار دشوار که اکنون به مرحله ورود به جزئيات رسيده که هميشه سخت و دقيق است بين همکاران من و هيئت‌های ۱+۵ شروع می‌شود که ان‌شاءالله با دعای خير شما به نتيجه مطلوب خواهد رسيد که نياز به صبر و اعتماد به خدمت‌گزارانتان دارد. بنده هم از فرصت استفاده خواهم کرد و چندساعتی به رم می‌روم تا با وزيرخارجه ايتاليا يک ديدار فشرده کاری داشته باشم و تا آخر شب به ژنو باز خواهم گشت.
اين هم قصه دو روز گذشته و برنامه امروز. می‌بينيد که تقريبا فرصت نفس کشيدن هم نبود! تا فرصتی دوباره که توفيق گفتگوی مجازی حاصل شود شما را به خدا می‌سپارم و از همه شما تقاضای دعای خير برای موفقيت اين روند دشوار دارم.»