گزارش نقض حقوق دراويش ايران در ۱۰۰ روز نخست فعاليت دولت يازدهم

مجذوبان نور ـ آقای روحانی، در دوران تبليغات انتخابات رياست جهموری بار‌ها نسبت به تلاش در رفع سريع و فوری مشکلات کشور و مردم تاکيد کرده و از اين رو، از‌‌ همان ابتدا وعده ارائه گزارش صد روزه از فعاليت‌های دولت تدبير و اميد را داد، گزارش تلاش‌های دولت چند روزی است که منتشر شده، گزارشی که از طرف گروه‌ها و احزاب مختلف مورد نقد و تحليل بسياری قرار گرفت اما اين بحث که عملکرد صد روزه دولت چه ثمراتی به بار آورده است را نمی‌توان توجيه مواردی برشمرد که به نظر می‌رسد از ديد دولت مهجور مانده، آنچه که در نظر کلی به اين گزارش فهميده می‌شود اين بود که محتوای صحبت ايشان در مورد بی سامانی های گذشته و تورم و خزانه خالی بود و نه راهکاری برای نابسامانی های فعلی، و مهم‌تر از همه اينکه حتی يک کلام هم درخصوص مشکلات سياسی کشور که از جمله آن وضعيت زندانيان سياسی و عقيدتی و حقوق اقليت هاست اشاره ای نگرديد، از آنجايی که بحث اقليت‌های مذهبی و قومی چه در دوران تبليغات و چه پس از به کارآمدن دولت به کرات مورد تاکيد رياست جمهوری بوده، اما متاسفانه در اين مدت جای خالی عملکرد جدی و مدبرانه دولت در اين حيطه مشهود است، انتظار می‌رفت که در روزگاری که مکتب درويشی اثنی عشری گنابادی که قانونا در کشور اقليت نيست، اما با تنگ نظری‌های افراطی و خودخواهی‌های جناحی آن را در زمره اقليت‌های مذهبی قرار داده، دولت نيز به اين موضوع نيز با تدبير معهود، با چرخشی در عملکرد، در احقاق حقوق اين شهروندان اميدی ايجاد بکند، اما گويا دولت در تاخير رهايی برادرانمان و ايجاد فضای آزادی عقيده ضرورتی نمی‌بيند، متاسفانه بايد اظهار داشت که عدم تغيير در روند برخوردهای ظالمانه و استمرار و تشديد فضای امنيتی توسط معاندين مکتب عرفان و تصوف در همين مدت تصدی دولت تدبير و اميد، بيانگر آن است که ستم‌ها، محدوديت‌ها و فشارهای غيرقانونی رفع نگرديده، بلکه ظلم مضاعفی بر ايشان افزوده شده است؛ در همين راستا مجذوبان نور، بر آن شد تا که توجه آقای روحانی و همه هم ميهنانمان را به گزارش نقض حقوق و فشار بر جامعه دارويش ايران در طول ۱۰۰ روز به کار آمدن دولت تدبير و اميد، جلب می‌نماييم:

۱. دست اندازی نسبت به املاک سلسله نعمت اللهی گنابادی در شهرستان بيدخت و تلاش برای تصرف آن‌ها و ايجاد تنش در منطقه

۲. صدور احکام سنگين حبس و محروميت از حقوق اجتماعی برای وکلا و فعالان حقوق دراويش

۳. صدور احکام نفی بلد الی الابد برای جمعی از دراويش در شيراز

۴. تراشيدن شارب دراويش زندانی در زندان عادل آباد شيراز به دستور مامورين وزارت اطلاعات به قصد تحقير و استنخاف آن‌ها

۵. ايجاد مانع در مسير درمان و رسيدگی به وضعيت پزشکی دراويش زندانی با دخالت مستقيم مامورين وزارت اطلاعات و غيره

۶. فيلترينگ مکرر پايگاه‌های خبری، فرهنگی و رسانه‌ای دراويش گنابادی در فضای مجازی

۷. ضرب و شتم يک درويش، شعار نويسی‌های موهن عليه دراويش در شهر خرمشهر و هشدار‌های تهديد آميز نسبت به برچيدن مجالس درويشی در اين شهر توسط جناح‌های افراطی مذهبی.

۸. احضار و بازجويی برخی از دراويش از جمله فعالان حقوق دراويش و خانواده زندانيان و دانشجويان درويش به دفا‌تر وزارت اطلاعات درتهران، شيراز و بعضی از شهرستان‌ها

همه اين موارد حکايت از آن دارد که عده‌ای برآنند تا دولت را در راه تحقق شعار‌هايش با چالش اساسی مواجه سازند و عالماً و عاملاً اميد ملت را به ياس تبديل کنند و نشان دهند که هيچ اتفاق خاصی رخ نداده و تنها در نتيجه انتخابات رياست جمهوری يکی آمده و يکی رفته و در حقيقت دولت تدبير و اميد‌‌ همان دولت مهرورز است و يا با کارشکنی و اخلال در اجرای برنامه‌های دولت از همين ابتدا به دنبال مشی انحصار گرايانه خود هستند و منافع گروهی و جناحی را بر منافع ملی ارجح می‌دانند و دستيابی به مقاصد ناصواب خود را در ايجاد چالش ميان دولت و پيروان طريقت ممکن می‌پندارند.

به هر روی، هر کدام از اين گزينه‌ها را واقعيت تلخ ماجرا بدانيم، انتظار عمومی از دولت تدبير و اميد که سر لوحه منشور کاری خود را بر رعايت حقوق و آزادی‌های مدنی ملت خصوصا پيروان اديان و مذاهب اعلام داشته، اين است که در اقدامی عاجل دست درازی کوته آستينان و عناد آن‌ها با اهل دل و پيروان طريقت مرتضوی را خاتمه بخشد و حکايت دل آزاری اينان را پايانی باشد چرا که در غير اين صورت شائبهٔ همنوايی و هم آوايی دولت جديد با اين طايفه درويش آزار را به وجود آورده و عدم رسيدگی و اهميت دولت به اين وضعيت، خطر ايجاد بحرانی سراسری را تقويت می‌کند. پس از دولت داريم که اميدمان به اجرای قانون و عدالت توسط قانون گريزان به ياس تبديل نکند و با توجه به يادآوری شعارهای انتخاباتی شما منتظر عملکردتان هستيم.

مجــذوبان نــور