نرگس محمدی: ما هيچ امکانی برای دفاع از خود نداريم!

• من نمی دانم چطور آنها می توانند من را به محاربه و اقدام مسلحانه متهم کنند. اما می دانم که برای هيچکدام از ادعاهای مطرح شده مستندی ندارند. ظاهرا آنها مجاز هستند که به ما حمله کنند و ما هم هيچ امکانی برای دفاع از خودمان نداريم.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ نرگس محمدی، نايب رييس کانون مدافعان حقوق بشر با کذب خواندن تمام اتهامات و ادعاهايی که از سوی گروه های محافظه کار و روزنامه های دولتی بر عليه او در چند روز اخير مطرح شده است به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت: «من نمی دانم چطور آنها می توانند من را متهم به محاربه و اقدام مسلحانه کنند. اما می دانم که برای هيچکدام از ادعاهای مطرح شده مستندی ندارند. اين يک حرکت غير اخلاقی است که متاسفانه از سوی نمايندگان مجلس تا سايت ها و روزنامه ها بر عليه ما ملاقات کنندگان با خانم اشتون صورت گرفته است. ظاهرا آنها مجاز هستند که به ما حمله کنند و ما هم هيچ امکانی برای دفاع از خودمان نداريم.»

نرگس محمدی گفت: «من بيست سال قلم در دست داشتم اما هيچ وقت اسلحه در دست نگرفتم. اين ادعاها و اتهامات غير اخلاقی است.»

فاطمه رهبر، رييس فراکسيون زنان و خانواده مجلس شورای اسلامی نامه ای به کاترين اشتون نوشته و در آن نامه به طور غير مستقيم عنوان کرده است نرگس محمدی، در کارنامه سياسی خود مبارزه مسلحانه عليه نظام جمهوری اسلامی ايران دارد. روزنامه رسالت نيز در يادداشتی در روز ۲۰ اسفند ماه با اظهار اينکه نرگس محمدی محاربه است، نوشته است: اين فردی که خانم اشتون با او ملاقات کرده در سابقه سياسی خود و شوهرش که اکنون در فرانسه پناهنده است، پرونده محاربه و مبارزه مسلحانه با نظام دارد.»

روز ۱۷ اسفند ماه به مناسبت روز جهانی زن، کاترين اشتون در سفارت اتريش در تهران با چند تن از فعالان حقوق زنان از جمله نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و همچنين گوهرعشقی، مادر ستار بهشتی، وبلاگ نويسی که در تاريخ ۱۳ آبان ماه ۱۳۹۱جانش را زير ضرب و شتم در بازجويی پليس فتا از دست داد، ديدار کرد. چند روز پس از اين ديدار رييس قوه قضاييه، رييس مجلس شورای اسلامی، نمايندگان مجلس و رسانه های محافظه کار از اين ديدار انتقاد کرده و وزارت امور خارجه و دولت روحانی را مسول اصلی اين ملاقات معرفی کردند. برخی از اين مخالفان مدعی شده اند نرگس محمدی “فتنه گر ۸۸”، “محارب و مبارز مسلح” است.

نرگس محمدی در خصوص ادعای فاطمه رهبر، نماينده مجلس و روزنامه رسالت که ادعا کرده اند او در کارنامه اش مبارزه مسلحانه عليه نظام جمهوری اسلامی دارد و متهم به محاربه است، به کمپين گفت:« اين اتهامات بی اساس از نظر قانونی قابل پيگيرد هستند. من نمی دانم خانم رهبر که نماينده مجلس است چگونه در يک تريبون رسمی اعلام کرده که من مبارزه مسلحانه عليه نظام داشته ام. من اين ادعای کذب را قويا تکذيب می کنم و با اطمينان می گويم هيچ سندی در اختيار آنها در اين مورد وجود ندارد.»

نرگس محمدی در پاسخ به اين سوال که آيا قصد شکايت از کسانيکه اتهامات کذب را به او مطرح کرده اند، دارد به کمپين گفت:‌ هنوز در اين مورد تصميمی نگرفتم اما تصور نمی کنم اگر شکايتی از اين افراد کنم به شکايتم رسيدگی شود و اقدامی از سوی قوه قضاييه صورت بگيرد.»

نايب رييس کانون مدافعان حقوق بشر گفت: «من فعاليت اجتماعی خود را از دهه ۷۰ شروع کردم و در تشکل های اجتماعی و دانشجويی فعال بوده ام. از سال ۷۵ نيز فعاليت مطبوعاتی را از مجله پيام هاجر شروع کردم و بعدتر در حوزه حقوق بشر و حقوق زنان فعاليت کردم. من ۲۰ سال قلم در دستم هست ولی هيچ وقت اسلحه در دست نگرفتم.»

اين فعال حقوق بشر و حقوق زنان در خصوص انتظارش از دولت روحانی که اين دعوت در دولت او صورت گرفته است به کمپين گفت: «تصورم اين است که دولت آقای روحانی و وزارت امور خارجه برای اين ملاقات هم تحت فشار تندروهای محافظه کار قرار گرفته اند. خيلی نگران کننده است که يک ملاقات خيلی تعريف شده و معمولی می تواند اينقدر بهانه دست آدم ها بدهد که به ما حمله کنند و ادعاهای بی سندی را مطرح کنند. اين فشارها در حالی صورت می گيرد که مذاکرات هسته ای دارد به سمت و سوی مثبتی پيش می رود و وزارت امور خارجه دولت روحانی توانسته تعاملات بين المللی خوبی داشته باشد که شايد اين اتفاق ها خوشايند تندروها در ايران نباشد کمااينکه خوشايند تندروهای غربی هم نيست.»

نرگس محمدی در خصوص نامه اعتراض آميزش به محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه نيز به کمپين گفت:‌« روزنامه مشرق از قول آقای ظريف نوشته است که ايشان گفته اند: “با ملاقات خانم اشتون با محکومان فتنه اطلاعی نداشتم.” من مطمئن نيستم که آقای ظريف واقعا اين جمله را گفته و يا اين روزنامه خودش نقل کرده است اما اگر ايشان واقعا اين جمله را مطرح کردند، بايد بگويم به کار بردن واژه “محکوم فتنه” از سوی وزير محترم امور خارجه دولت اعتدال و تدبير برايم غير منتظره و تعجب انگيز بود. عليرغم فشارهای که در دولت است و ما فعالان مدنی کاملا بر آن اگاه هستيم ولی واقعيت اين است که دولت نبايد به افکار عمومی بی اعتنا باشد. افکار عمومی آقای روحانی را سرکار آورده و ايشان هم بايد به افکار عمومی احترام بگذارد و عليرغم فشارها از ما دفاع کند.»