ميکائيل شهرستانی، هنرمند باسابقه تئاتر: مسئولان اگر به هنر علاقه ندارند با صدای بلند بيان کنند
شهرستانی: تا به اين لحظه تنها يک سوم حمايت ناچيز مقرر برای نمايش «شاعر» را دريافت کردهايم، گويا رسم بر اين است که هنرمندان برای دريافت حمايتها بايد مدام به مديران مرکز مراجعه و در مقابل آنها گردن کج کنند.
ايلنا: ميکائيل شهرستانی هنرمند باسابقه تئاتر کشور که برای برگزاری کارگاه آموزشی ميهمان هنرجويان شهر ورامين بود، معتقد است اگر برنامهريزان کارگاهها را به صورت موردی برگزار کنند، جوانان برای لحظاتی اميدوار شده، سپس به حال خود رها میشوند، در نتيجه آسيب خواهند ديد.
به گزارش خبرنگار ايلنا، ميکائيل شهرستاتی در پاسخ به اهميت بحث آموزش برای علاقهمندان شهرهای ديگر کشور، گفت: طبيعی است که به آموزش و کارگاههای آموزشی بيشتری نياز دارند، حتی در تهران هم بيش از اين نياز است هنرجويان و علاقهمندان بازيگری تئاتر به کلاس و آموزش رجوع کنند. بر همين اساس برای بچههای شهرستان ورامين هم کارگاهی شد و طی آن اصول و قواعد اوليه بازيگری مطرح شد.
وی با بيان اينکه کمک به آموزش و برگزاری کارگاههايی از اين دست در ديگر نقاط کشور از جمله وظايف مرکزهنرهای نمايشی است، ادامه داد: چنين برنامههايی در سالهای دور نيز وجود داشت. من چنين کارگاههايی را به صورت برنامهريزی شده در ديگر شهرها برگزار کردهام که در ايجاد انگيزه ميان هنرجويان برای مطالعه بيشتر و شرکت در کنکور هنر دانشگاهها تاثير بسيار زيادی داشت.
اين بازيگر و مدرس پيشکسوت با اشاره به اينکه هنرمندانی همچون بهرام رادان، مصطفی زمانی، دانيال عبادی، بهناز جعفری و ليلا بلوکات از جمله افرادی هستند که در گذشته برای آموزش در کلاسهای زير نظر او شرکت کردهاند، در رابطه با آموزش، اظهار داشت: البته اگر الان از مسئولان مرکز سوال کنيد میگويند در حال آموزش دادن هستيم و کارگاههای آموزشی برگزار میکنيم، اما متاسفانه تمام برنامهريزیها برای کوتاه مدت صورت میگيرد.
وی ادامه داد: برگزاری کلاس آموزشی به اين شکل به خصوص برای هنرجويان و علاقهمندان شهرستانی خالی از آسيب نيست. چرا که با برگزاری کلاس اين افراد را اميدوار میکنيم اما پس از چند روز رها میشوند به امان خدا که اين رخداد میتواند موجب آسيب ديدن اين بچهها شود.
شهرستانی با بيان اينکه ادامه چنين روندی به زيرساخت و تامين سختافزار نياز دارد، تصريح کرد: در تمام شهرهای کشور، ساختمانهايی وجود دارند که متعلق به ارگانهايی مثل شهرداری، استانداری، دادگستری و ديگر نهادها است. اين محلها میتوانند برای آموزش در اختيار علاقهمندان قرار بگيرند، چون اين افراد بيش از پول يا هرچيز ديگر به سالن و محلی برای تمرين و حمايت معنوی احتياج دارند.
او با تاکيد براينکه اين افراد درصورت برخورداری از امکان آموزش و محلی برای اجرا، پشتوانه مالی را برای خود تامين میکنند، گفت: اما با توجه به رويهای که در بحث آموزش وجود دارد، به خصوص در شهرستانها الان وضعيت خوبی نداريم، من در شهرستان افرادی را میشناسم که به عنوان مثال ۲۰سال است کار تئاتر میکنند، اما پا درهوا با يک گام معلق ماندهاند که برای ادامه چه بايد کرد.
وی اقزود: فرد سالها زحمت کشيده و امروز به سن ۵۰سالگی رسيده است اما کار را به صورت علمی ياد نگرفته و هرچه میداند به صورت تجربی به دست آورده است. اين افراد هنوز برای حضور در اين هنر و اجرا، شور و شوق فراوان دارند و نمیتوانند دست از کار بکشند.
کارگردان نمايش «آرش» ضمن بيان اينکه مرکزهنرهای نمايشی متولی چنين اموری است و بايد از برگزاری مستمر آنها حمايت کند، اظهار کرد: متاسفانه سياستگذاران کشور ما به سادگی برای هر پديده غيرفرهنگی افزايش بودجه درنظر میگيرند جز حوزه فرهنگ، به نظرم اگر علاقهای به اين حوزه ندارند بايد يک بار برای هميشه با صدای بلند عقيده خود را بيان کنند و بگويند که هنر نمیخواهيم.
وی با اشاره به اينکه انقلاب ما يک انقلاب فرهنگی بود، ادامه داد: با توجه به اينکه انقلاب ما فرهنگی بود، اما متاسفانه بسيار ضدفرهنگی عمل کرده و میکنيم. ابن روند طی ۷-۸سال گذشته سير سعودی نيز پيدا کرده و هرچه میگذرد هنرمندان را خستهتر میکند. من خودم از جمله افرادی هستم که اگر زمينه کار در مديومهای ديگری برايم مهيا نبود حتما تئاتر را کنار میگذاشتم.
بازيگر نقش سن کلور در نمايش «ازدواج اقای میسیسیپی» به کارگردانی حميد سمندريان با اشاره به سختی توليد و اجرای آثار نمايشی، بيان کرد: شما مدت زيادی تلاش میکنيد تا اثری نمايشی روی صحنه برود، به عنوان نمونه خود من امسال ۴-۵ ماه با عدهای از هنرمندان جوان نمايش «شاعر» را تمرين کردم و روی صحنه بردم، اما در حالی که آقای آشنا در برنامه تلويزيونی مجله تئاتر اشاره کردند امسال از ۱۸۰ گروه نمايشی حمايت مالی صورت گرفته، نمايش ما تا به اين لحظه کمتر از يک سوم کمک هزينه نازلی را که قرار بوده را دريافت کرده است.
اين هنرمند ادامه داد: گويا رسم بر اين است که هنرمندان برای دريافت حمايتها بايد مدام به مديران مرکز مراجعه و در مقابل آنها گردن کج کنند، بلکه به کاری که چندماه قبل اجرا رفته است توجهی شود. ديگر نمیگويند وقتی هنرمندی تجربههای خود را در اختيار جوانان میگذارد نبايد هزينهها را از محل حساب شخصی بپردازد. همين رويکرد موجب میشود افرادی مثل من که میخواهند گزيدهکار باشند، با سالی يک تئاتر؛ يا هر دوسال يک فيلم و سريال ادامه فعاليت بدهند و عرصه هر روز بر آنها تنگتر شود.
بازيگر نمايش «هملت» با بيان اينکه همين عامل موجب میشود هنرمند چارهای جز حضور در آثار نازل نداشته باشد، به کاستیها در شهرستان اشاره کرد و گفت: وقتی برای برگزاری کارگاههای آموزشی به شهرستان میروم بغض گلويم را میگيرد، ما که سه دهه در اين عرصه فعال بوديم و اين امکان را داشتيم تا با تکيه بر استعداد و زحمت خود کار را جلو ببريم الان با اين وضعيت مواجه شدهايم، چه برسد به اين دوره زمانه که خيلیها با پارتی و پول وارد عرصه میشوند.
شهرستانی با اشاره به پايين آمدن کيفيت آثار تلويزيونی و سينمايی، تصريح کرد: وضعيت به اين صورت شده که يک دوربين میگذارند، عدهای ۸بار آواز میخوانند و اين میشود سريال!، بعد نگران گرايش مردم به برنامههای بیکيفيت ماهوارهای هستيم و سريالهای دست چندم بيگانه برای خانوادههای ما الگو میشود.
اين هنرمند درخصوص ادامه و آينده چنين روندی، بيان کرد: به عقيده من اميدی به بهبودی نيست و در کمال ياس، حرمان و درماندگی به يک آيندهای سراسر نامعلوم نگاه میکنم، چون وضعيت فرهنگی بسيار آشفته است.
کارگردان تله تئاتر «آهسته با گل سرخ» همچنين در پاسخ به اين سوال که برگزاری جسته گريخته کارگاههای آموزشی در شهرستانها چه تاثيری بر جوانان میگذارد، گفت: به نظر من اين اتفاق دو وجه دارد، يکی بخش آموزش است که رويکرد مثبتی است اما میتواند خطرناک هم باشد. پرنده تا زمانی که در قفس زندگی میکند و طعم پرواز در هوای آزاد را نچشيده وضعيت خود را راحتتر تحمل میکند. اما اگر يک بار اين تجربه کسب شد، سلب پرواز ديگر سخت خواهد بود.
وی با تاکيد بر اينکه برگزاری نامنظم کارگاههای آموزشی عواقب منفی خواهد داشت، افزود: بايد دورههای متعدد و برنامهريزی شده به صورت منظم برگزار شود. باتوجه استعدادهايی که ديدهام در اين صورت ظرف ۴-۵سال اتفاق بزرگی میافتد و شاهد درخشش استعدادهای فوقالعاده هنرجويان شهرستانی خواهيم بود.
اين هنرمند با سابقه، تصريح کرد: مدتی قبل برای برگزاری کارگاه آموزشی به خرمدره سفر کردم و ديدم جوانان اين شهر ايدهها و توانايیهايی دارند که گرچه هنوز خام است، اما در صورتی که راهنمای خوبی داشته باشند و ايدهها پخته شود شاهد کار فوقالعادهای خواهيم بود. مثل رگه الماس میماند که بايد ابتدا استخراج کنيم، سپس تراش بخورد به صورت نگينی خوشتراش عرضه شود.
او ضمن بيان خاطراتی از سفرهای خود برای آموزش بازيگری در شهرهای ديگر کشور، گفت: در جريان اين سفرها و هنگام بازگشت، بارها چشمهای اشکبار اين بچهها را ديدهام، هنرجويی که تنها چهار ساعت سر کلاس بوده چنانکه در باغ سبز به روی او باز شده باشد هنگام بازگشت من غمگين بود و میگفت اگر شما برويد ما بايد چه کار کنيم؟
بازيگر فيلم سينمايی «صداها» به کارگردانی فرزاد موتمن با بيان اينکه بارها از خود سوال کردم چطور میتوانم اين بچهها را حمايت کنم، اظهار کرد: ما جز با انتقال داشتههای علمی و در اختيار گذاشتن تجربيات خود راه ديگری برای حمايت نداريم. گاهی شده برای سه ساعت تدريس به شهری سفر کردم، اما شور و اشتياق جوانان موجب شده جلسه ساعتها ادامه پيدا کند.
وی در پايان، گفت: از اين به بعد مرکزهنرهای نمايشی است که بايد از اين بچهها حمايت کند و برنامهريزی مدون برای تخصيص امکانات و آموزش داشته باشد. از همه مهمتر ميدان عرضه آثار اين هنرمندان است. چون به فرض اين بچهها ياد گرفتند؛ توانايی خود را بايد کجا ارائه کنند؟ ميدان و بازار کار کجاست؟