بازگشت محمد رحمانيان، کارگردان تئاتر به کشور؛ رحمانيان: عده‌ای به کار کردن من علاقه نداشتند

رحمانيان: روشن نگهداشتن چراغ تماشاخانه‌ها کار بزرگی بود که بچه‌ها طی سال‌های گذاشته به بهترين شکل از عهده آن برآمدند
نصيرپور: اميدوارم استقبال مردم ندايی باشد تا مسئولان شرايطی فراهم کنند که ذهن هنرمندان به دور از نگرانی معطوف آفرينش هنری باشد
امجد: به تغييراتی که رخ داده؛ دل بسته‌ام

ايلنا: بازگشت محمد رحمانيان به ايران و آغاز فعاليت با اجرای برنامه روخوانی نمايش‌نامه «شب سال نو» برای بسياری از هنرمندان و علاقه‌مندان به هنر نمايش در کشور نويدبخش تغيير شرايط و ايجاد روحيه اميد به فراهم شدن فضايی محسوب می‌شود که طی آن فعالان عرصه نمايش می‌توانند دور از حاشيه سازی به آفرينش اثر بپردازند، اين سوال را همراه با سوال‌هايی درباره سال‌های دور از کشور و برگزاری برنامه نمايش‌نامه خوانی روز شنبه را با محمد رحمانيان، مهتاب نصيرپور و حميد امجد در ميان گذاشتيم که پاسخ اين سه هنرمند را در ادامه می‌خوانيد.

به گزارش خبرنگار ايلنا، محمد رحمانيان در پاسخ به اين سوال که با توجه به شور ايجاد شده در مردم و عده‌ای از هنرمندان می‌توانيم به ماندن او در ايران اميدوار باشيم يا خير گفت: من هميشه بود‌ه‌ام اما ديگران من را نخواستند که ناچار به رفتن شدم، گويا جای عده‌ای را تنگ کرده بودم که علاقه به کار کردن من نداشتند. اما در حال حاضر راه کوچکی باز شده تا فعاليت داشته باشم که بايد ببينيم در ادامه چه پيش خواهد آمد، بسيار اميدوارم امکان حضور وجود داشته باشد.

کارگردان نمايش «فنز» ضمن اميدوارکننده دانستن آثار اجرا شده توسط هنرمندان تئاتر طی چند سال‌ گذشته اظهار کرد: خبر کارهای بچه‌های تئاتر را دنبال می‌کنم و معتقد هستم بسيار خوب و فوق‌العاده هستند. در واقع بايد بگويم بهترين اخباری که می‌شنوم درباره اجرای موفق آثار بچه‌های تئاتر در ايران است. روشن نگهداشتن چراغ تماشاخانه‌ها در شرايط موجود کار بزرگی بود که بچه‌ها طی سال‌های گذاشته به بهترين شکل از عهده آن برآمدند.

نويسنده و کارگردان نمايش «پل» همچنين به تصميم خود برای اجرای نمايش «آسيد کاظم» اشاره کرد و گفت: تمرين‌های نمايش در شهر ونکور انجام شده و به محض بازگشت به کانادا تمرينات را ادامه خواهيم داد تا به اجرا برسيم.

امجد: تنها رحمانيان می‌تواند اجرای اثر را از يک نمايش صرف فراتر ببرد

حميد امجد که طرح نمايش‌نامه «شب سال نو» مطعلق به اوست درباره احساس خود پس از نمايش‌نامه خوانی اين متن در فرهنگسرای انديشه گفت: با محمد رحمانيان همواره چيزی تجربه می‌شود که يک‌جا جمع شده و در کنار هم قرار گرفتن آن کاملا نشان از تاثير کارگردانی او دارد. تنها رحمانيان است که می‌تواند اجرای کار را از يک نمايش صرف فراتر ببرد و مانند آنچه در فرهنگسرای انديشه تجربه شد اتمفسر شور انگيزی در سالن حاکم کند.

اين پژوهشگر ادامه داد: شايد نخبه‌ترين مخاطبان تئاتر که می‌شود تصور کرد در شهر حضور دارند و می‌توان آن‌ها را زير يک سقف جمع کرد شب نمايش‌نامه خوانی کنار يکديگر جمع شدند و البته محمد رحمانيان می‌تواند اين گرما و تاثير تکان دهنده را ايجاد کند. شايد برای همين همه دلتنگ او بودند، چون به اعتقاد من کاری که انجام می‌دهد فقط تئاتر نيست و از مجموعه‌ی‌ عوامل برای زنده نگهداشتن فضای تئاتر بهره می‌گيرد.

امجد همچنين به اين سوال که آيا با آمدن رحمانيان می‌توان به حضور هنرمندانی مثل بهرام بيضايی و ديگرانی همچون محمد رضايی راد در صحنه تئاتر ايران اميدوار بود، پاسخ داد و گفت: همه ما اميدوار هستيم و من هم بسيار به تغييراتی که اتفاق افتاده است دل بسته‌ام. گرچه گاهی اخباری مبنی بر تلاش‌هايی به گوش می‌رسد که بعضی مديران فرهنگی سابق در تلاش هستند سمت‌های خود را حفظ کنند اما به هرحال بايد صبر کنيم تا از ببينيم پس از انتخاب مديران چه افرادی امور را به دست خواهند گرفت.

نويسنده نمايش‌نامه «پستوخانه» به جلسه نمايش‌نامه خوانی "شب سال نو" اشاره کرد و اظهار داشت: رحمانيان چنان تاثيرگذار کار می‌کند که اين فکر را به وجود می‌آورد در صورت علاقه به ماندن و کارکردن در کشور تنها بايد دل در گروه هنر خود داشته باشيد و به شور حاصل از آن فکر کنيد نه چيز ديگر.

نصيرپور: اميدوارم بستر خلق آثار در شان مردم ايران فراهم شود

مهتاب نصيرپور در رابطه با نخستين تجربه اجرا برای تماشاگر ايرانی پس از چهارسال دوری عنوان کرد: با توجه به اينکه مدت‌ها در ايران روخوانی نمايش‌نامه نداشتيم تصميم گرفتيم جلسه‌ای با همين موضوع بگزار کنيم اما من اصلا تصور چنين استقبالی را نداشتم. واقعا قدردان تماشاگرانی که به ديدن نمايش آمدند هستم و اين اتفاق بسيار ما را خوشحال کرد، اميدوار هستم در ماه‌ها و سال‌های آينده همراه هنرجويان و هنرمندان کشور اين متن را روی صحنه‌ ببريم.

وی همچنين به همراهی هنرجويان کلاس‌های محمد رحمانيان در برنامه نمايش‌نامه خوانی «شب سال نو» اشاره کرد و ادامه داد: اعتقاد دارم بايد فرصت را برای جوانان فراهم کنيم تا در کنار هنرمندان کارآزموده خود را محک بزنند و تجربه به من نشان داده بهترين ترکيب‌ها از دل گروه‌های آماتور و حرفه‌ای شکل می‌گيرد. به نظر من چنين ترکيبی برای هر دو گروه نتيجه مثبت خواهد داشت، چون احتمال دارد هنرمند حرفه‌ای به دليل فعاليت مداوم و آنچه از درخواست می‌شود دچار روزمرگی شده باشد و از طرفی قرار گرفتن هنرمندان جوان در کنار با تجربه‌ها موجب پديد آمدن انگيزه مضاعف برای رسيدن به اجرای بهتر خواهد شد که خوشحال هستم امکان روخوانی نمايش‌نامه «شب سال نو» به وجود آمد.

اين هنرمند همچنين به پی‌گيری اخبار آثار روی صحنه طی سال‌های اقامت در کانادا اشاره کرد و گفت: از آنجا که طبيعتا امکان ديدن آثار روی صحنه را نداشتم اطلاعات خود را با مطالعه نقدهای منتشر شده، عکس‌ اجراها و پی‌گيری رسانه‌ها دريافت می‌کردم که طرح داستانی بعضی آثار مثل نمايش «تيم شنا» گاهی من را به وجد می‌آورد. در اين مدت تعريف‌های زيادی از اجرای نمايش «يرما» به کارگردانی دکتر رفيعی شنيدم که متاسفانه نتوانستم آثار را ببينيم.

نصيرپور همچنين درباره لحظه‌هايی که بابت شنيدن اخبار اتفاقات تئاتر ايران افسوس خورده است صحبت کرد و افزود: در جريان مشکلات مميزی و نظارتی به وجود آمده برای همکارانم بودم که به شدت موجب ناراحتی ما می‌شد. به عنوان نمونه شنيدن اخبار مسائل به وجود آمده برای اجرای نمايش «خشکسالی و دروغ» محمد يعقوبی يا ديگر دوستان تاسف آور بود.

اين مدرس بازيگری نسبت به تغييرات شرايط در کشور ابراز اميدواری کرد و گفت: اميدوارم اين مشکلات در آينده برطرف شود چون اعتقاد دارم مردم ما شايسته بهترين‌ها هستند و اميدوارم به ما اين فرصت داده شود تا آثاری در خور آن‌ها خلق کنيم.

بازيگر نمايش «شب سال نو» در پاسخ به اين سوال که با توجه به تغييرات صورت گرفته در کشور و بازگشت محمد رحمانيان تا چه اندازه می‌توان به گشايش فضا و ديدن آثار بزرگان روی صحنه اميدوار بود بيان کرد: ما بسيار اميدوار هستيم و به نظرم اميد تنها چيزی است که برای ما باقی مانده و بايد دو دستی آن‌ را بچسبيم. چنين صحبتی را از اين نظر مطرح می‌کنم که کمتر در مسئوليت‌های اجرايی نقش برعهده داريم و هيچ‌يک از ما دستی در کار انتخاب مديران ندارد، از سويی نمی‌دانيم چه افرادی به عنوان مدير انتخاب می‌شوند يا مسئولان چگونه برخورد خواهند کرد يا سياست‌ها چه می‌شود.

وی در پايان اظهار کرد: اميدوارم استقبال مردم از نمايش‌نامه خوانی «شب سال نو» و ديگر نمايش‌هايی که اين روزها پرمخاطب اجرا می‌شوند برای مسئولان مانند ندايی عمل کند که متوجه اهميت فرهنگ در ميان مردم باشند و زمينه‌ای فراهم کنند تا ذهن هنرمندان به دور از دل مشغولی‌ و دلنگرانی‌های ديگر معطوف به آفرينش هنری باشد. همه هنرمندان دلسوز اجتماع خود هستند و برای دست يافتن به شرايط بهتر تلاش می‌کنند.