برخی مسئولان کشور، «با بی‌مسئولیتی وحشتناکی» دارند ایران را به سمت یک جنگ ویرانگر پیش می‌برند! این بار «وزیر دفاع دولت روحانی» به طور ضمنی اعتراف کرده که موشک‌های یمن را ایران «می‌تواند» تأمین کرده باشد!
نشانه‌های بیشتری از این اعتراف ضمنی و در لفافه‌ی وزیر دفاع وجود دارند که بر دخالت ایران در جنگ یمن دلالت می‌کنند. چیزهایی که نشان می‌دهند «مقصد نهایی» مسیر حرکت آقایان به کجا می‌رسد! چیزی که آمادگی‌اش را ندارند، اما جهت و مسیرشان به آنجا می‌رود: به «جنگ»!
🔹 امروز البته فرمانده کل سپاه با عقلانیت بیشتری (یا با ریاکاری بیشتری!) منکر هرگونه دخالت ایران در یمن شد و گفت: "موشک‌های یمنی، متعلق به ایران نیست و ما اصلاً امکان ارسال موشک به یمن را نداریم".
اما ساعتی بعدتر، وزیر دفاع در حاشیه‌ی مراسم ترحیم پدر قاسم سلیمانی، به نوعی ادعای آقای ترامپ را تأیید کرد و گفت اگر آمریکا می‌تواند به عربستان کمک تسلیحاتی کند، چرا جمهوری اسلامی به «حوثی‌های یمن» نتواند؟! سخنی که شاید یک «بلوف» باشد، اما عملاً تأییدی بر سخن امروز ترامپ بود که گفت: "موشک بالستیکی که دیشب از یمن به سمت عربستان شلیک شد (و توسط سیستم پدافند هوایی آمریکایی عربستان در هوا منهدم شد) در حقیقت «موشکی از طرف ایران» بوده است"!
🔹 آقای حاتمی وزیر دفاع درباره شلیک موشک بالستیک انصارالله یمن به سمت ریاض و اتهامی که ترامپ متوجه ایران کرد گفت: "مگر کسی از آمریکا سوال می‌کند که شما چه چیزی در اختیار عربستان قرار می‌دهید؟"
سخن وزیر دفاع، نوعی اعتراف به حمایت نظامی ایران از شورشیان حوثی یمن به حساب می‌آید که «بار امنیتی» هولناکی برای ایران دارد و قطعاً به زیان تمامیت ارضی ما خواهد بود. سئوال اینجاست که تصوّر مقامات ایران از فرجام دخالت نظامی در یمن چیست؟ تا کی می‌توانند اسم کمکهای نظامی را مثل باتلاق سوریه «کمک مستشاری» بگذارند؟ آیا عاقبت این دخالت را سنجیده‌اند؟
آیا کشته شدن بیش از ۲۲۰۰ عضو رسمی سپاه و صدها نیروی نظامی فاطمیون و زینبیون (مهاجران پاکستان و افغانستان) در سوریه و صرف «میلیاردها دلار» پول ایرانیان در "حرم اسد" چیزی به عقلانیت آنها اضافه نکرده است؟
🔹 به نظر می‌رسد مقامات ایران، دیگر «پرده‌پوشی» را درباره‌ی یمن هم کنار گذاشته‌اند و علناً برای عربستان و متحدان پرشمار آمریکا در منطقه‌ی خاورمیانه «خط‌ونشان» می‌کشند! اما مگر چه چیزی در توان نظامی ایران تغییر کرده که دارند به باتلاق یمن هم می‌روند؟ چه چیزی غیر از «پشتگرمی و اتکاء به حمایت رفیق روسی»، مقامات جمهوری اسلامی را اینگونه جسور و سرشار از اعتماد به نفس کرده که به استقبال یک جنگ دیگر بروند؟
🔹 پیام سیاسی تظاهرات ۱۳ آبان و عواقب «نمایش موشک دوربرد» در برابر سفارت سابق آمریکا در تهران چیست به جز شاخ‌وشانه کشیدن؟ بلوف زدنی که هیچ «پشتوانه‌ی ملی» ندارد؟ آیا ادامه‌ی این مسیر به چیزی جز یک جنگ ویرانگر ختم می‌شود؟
🔹 واقعاً در مغز این گروه از مسئولان کشور چه می‌گذرد؟ آنها چطور فکر می‌کنند با داشتن تعدادی موشک دوربرد و چند قایق تندرو، قادرند با عربستان و آمریکا و بقیه که دهها برابر مجهزترند، بجنگند؟ آنها با «پشتوانه‌ی کدام ملت»، به استقبال یک جنگ دیگر در یمن می‌روند؟
آیا اگر جنگی در بگیرد، حتی یک‌هزارم آنهایی که در جنگ ۸ ساله با عراق به جبهه‌ها رفتند، به صحنه می‌آیند؟ بخصوص مردم امروزی که با چشمان باز در دنیای اطلاعات و ارتباطات امروزی، دارند «واقعیات» را می‌بینند. و شاهد اقدامات تحریک‌آمیز حکومت ایران و سپاه هستند، و قریب به اتفاق آنان از این نظام استبدادی و فاسد بیزارند. آیا این ملت به ستوه آمده، به جنگی که هدفش «بقای همین حاکمان» باشد، روی خوش نشان خواهند داد؟ پاسخ از آفتاب هم روشن‌تر است.
🔹 با توجه به «همسویی بی‌سابقه‌ای» که بین اعراب و اسرائیل و غرب بر علیه ماجراجویی‌های ایران شکل گرفته، بهتر است قبل از علنی کردن دخالت در یمن، «سود و زیان پرونده‌ی سوریه» را یکبار محاسبه کنند. در باتلاق یمن، اگر ضرر بیشتری نباشد قطعاً هیچ سود و فایده‌ای هم انتظار ایران اسلامی را نمی‌کشد.
🔹 تجربه می‌گوید دعوت این حکومت به «عقلانیت»، خودش کاری غیرعاقلانه است! اما کاری بیشتر از انذار و هشدار هم نمی‌توان کرد. کاش این هشدار را از زبان و کامنت‌های تک‌تک شما شهروندان هم بشوند و مجبور شوند تا معقولانه رفتار کنند.
واقعیت این است که جنگ یمن، «راه حل ایرانی» ندارد و ایران در آنجا «بخشی از مشکل» است، نه راه‌حل! این دخالت‌های بی‌ثمر، تماماً ضرر و زیان هستند. و عقل هم می‌گوید که جلوی ضرر را از هر کجا بگیریم، فایده است!
بابک‌داد
۱۴ آبان ۹۶
🔹 تلگرام:
🔹 تماس: (برای پیشنهاد موضوع و بیان نظرات شما)
مطلب قبلی...
مطلب بعدی...
