علیرضا معزی ژن خوب و فرزند رئیس سابق مرکز اسلامی «انگلیس» که بدلیل تلاش مجدانه و پیگیری های حقوقی علیه برخی رسانه ها، در میان اهالی رسانه به «پرچمدار شکایت از رسانه ها» مشهور شده ، اخیرا طی درخواستی از معاون حقوقی رییس جمهور، خواستار طرح ۱۲ مورد شکایت از سوی دفتر رییس جمهور علیه پایگاه خبری «انتخاب» شده است!
هرچند همه این شکایت ها از سوی دادگاه رد شده و به دلیل دفاعیات مستدل «انتخاب»، برای همه پرونده های مذکور، قرار منع تعقیب صادر شده، اما اخیرا اخبار جدیدی مبنی بر انتصاب «علیرضا معزی» بعنوان معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد به گوش می رسد که در صورت صحت، گماردن او به این عنوان حساس، آنهم با چنین سابقه ی ویژه ای علیه آزادی مطبوعات، جای شگفتی برای دولت روحانی دارد!
به نظر می رسد، معزی که پس از 5 سال حضور در دولت، از دوسه ماه پیش یکباره فعالیت توییتری خود را گسترش داد، از همان ابتدای افزایش فعالیت توییتری خود حضور در معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد را بسیار جدی می دانسته و با همین فرضیه، فعالیت رسانه ای خود را چند برابر کرده بوده است.
اتهامات خلق الساعه گزینه معاونت مطبوعاتی علیه «انتخاب»
اخیرا و به درخواست علیرضا معزی و رونوشت به محمود واعظی رییس دفتر رییس جمهور برای اطلاع وآگاهی، 12 موضوع شکایت علیه سایت «انتخاب» توسط معاون حقوقی رییس جمهور ثبت کرده که برخی عناوین اتهامی آن مضحک و خلق الساعه به نظر می رسد! او گویا در میان ردیف سازی این همه اتهام به «انتخاب»، قانع نشده و موارد جدید اتهامی علیه رسانه ها را ساخته است!
بجز تشویش اذهان و نشر اکاذیب که یک اتهام همیشگی برای رسانه هااست، یکی از مضحک ترین این عناوین اتهامی ساخته شده توسط این فرد، «ایجاد جو بدبینی علیه دولت» است که طبیعتا در زمره عناوین اتهامی به شمار نمی رود و چه بسا نشان دهنده میزان تسلط تنظیم کنندگان این شکایات با قانون و ابتدائیات حقوقی باشد.
نامه ساده با طبقه بندی محرمانه؛ واهمه از چه؟!
این شکایت ها البته با دفاعیات مستدل «انتخاب» در همان مرحله بازپرسی، منجر به صدور قرار «منع تعقیب» شده.
ماجرا از این قرار است که پیشتر چند نامه با امضای علیرضا معزی، دبیر شورای اطلاع رسانی دولت برای معاون حقوقی رئیس جمهور ارسال و از آنها خواسته شده است تا بار دیگر از «انتخاب» شکایت و موضوعات پیشین پیگیری شود. جالب اینجاست که نامه مذکور با وجود سادگی محتوا و موضوع آن، طبقه بندی «محرمانه» دارد که آشکارا نشان می دهد تنظیم کنندگان آن نسبت به اقدام خود هراسناک بوده اند.
وی در این نامه که با سربرگ شورای اطلاع رسانی دولت خطاب به جنیدی معاون حقوقی رییس جمهور نوشته شده ، آورده است: سایت مذکور[انتخاب] دارای سابقه افترا، تهمت و نشر اکاذیب بوده که قبلا طی نامه شماره 96/م-19072 مورخ 1396/9/26 از آن معاونت محترم درخواست شکایت در مراجع قضایی صورت گرفته بود. لذا خواهشمند است دستور فرمایید گزارش آخرین اقدامات و روند پیگیری پرونده به اطلاع این دبیرخانه برسد.
وی در این نامه به دلیل آنچه «افترا» و «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» خوانده و دیگر اتهامات خلق الساعه ، خواستار «اقدامات و پیگیری های حقوقی از مدیر سایت خبری مذکور» شده است!
قاضی زاده هاشمی و پرویز اسماعیلی را بدون اطلاع خود او، به وسط بازی فرستادند
شکایت دیگر علیرضا معزی در شورای اطلاع رسانی دولت به مطالبی در مورد پرویز اسماعیلی، بازمی گردد و تلاش شده است که با به میان کشیدن نام او، پرونده شکایت از «انتخاب» پروپیمان تر شود. این در حالی است که با وجود انتقادات فراوان رسانه های حامی دولت به انتصاب اسماعیلی، سابقه برخورد اسماعیلی با رسانه ها نشان می دهد که او از هیچ یک از آنها به خاطر انتقادهای مشابه شکایت نکرده و از این رو، به نظر می رسد شکایت معزی به بهانه اسماعیلی و برجسته سازی نام وی در شکایت ها، بدون اطلاع خود معاون ارتباطات دفتر رییس جمهور انجام شده است.
دست معزی در شکایت علیه «انتخاب» آنچنان بسته بوده که اخبار سالهای گذشته «انتخاب» در نقد دولت را نیز یک به یک در شکایت مذکور قرار داده و حتی نقد «انتخاب» به قاضی زاده وزیر سابق بهداشت را نیز در این میان برجسته کرده است؛ حال آنکه با پیگیری های «انتخاب» مشخص شد، قاضی زاده اساسا از چنین شکایتی بی خبر بوده و معزی تلاش داشته بدون اطلاع وی و با درج مهر «محرمانه» مانع اطلاع وی و اطلاع رسانی در این مورد شود!
معزی کیست؟ گلوگاه رسانه ای دولت در اختیار عضو ارشد ستاد انتخاباتی رقیب!
معزی از جوانان علاقمند عرصه خبر، مدیر یک سایت و از اعضای ستاد انتخاباتی علی اکبر ولایتی در انتخابات سال 92 بود. او که ژن خوب و فرزند رئیس سابق مرکز اسلامی انگلیس است، در دولت روحانی در میان ناباوری حامیان روحانی، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور و دبیر شورای اطلاع رسانی دولت شد و عملا گلوگاه رسانه ای دولت روحانی را به دست گرفت.
همان ایام اهالی رسانه از یکدیگر می پرسیدند، چگونه ممکن است فردی که در ستاد رقیب فعالیت و برای پیروزی او تلاش می کرده، ناگهان چنین سمت مهمی در دولت روحانی بر عهده گرفته است؟ آن هم سمتی که عملا ارتباط مستقیم و منحصر به فردی با نحوه اطلاع رسانی فعالیت های دولت و حفظ ارتباط آن با رسانه ها و مردم دارد. جالب اینجاست که در طول دولت حسن روحانی، نحوه ارتباط دولت با افکار عمومی و رسانه ها و نیز نحوه اطلاع رسانی فعالیت های آن و به طور کلی تر، مقوله پاسخگویی در دولت، با انتقادات فراوانی روبرو شده است.
فشار به حامیان دولت: یا زیر بیرق ما باشید یا ...
فارغ از نحوه انتصاب معزی در شورای اطلاع رسانی و دفتر رییس جمهور (که البته در این جایگاه آخری، به دلیل عملکرد ضعیف وی فورا برکنار شد)، عملکرد او در طول دوران فعالیتش نیز موید دیدگاه های منتقدان او بوده. عملکرد او نشان می دهد او و تیم تحت مدیریت و همکارش، عملا رسانه های حامی دولت را از خود دور کرده اند. بر اساس آنچه تا کنون از عملکرد معزی دیده شده، تیم همکار او با رسانه های منتقد دولت مانند هر دولت دیگری رفتار می کند اما رسانه های حامی دولت را در یک دوراهی قرار می دهد؛ در واقع این تیم عملا رسانه های حامی دولت را مجبور می کند یا در زیر بیرق آنها فعالیت کنند و یا با آنها رفتاری می کند که مشی خود را در حمایت از دولت کاملا تغییر دهند.
از سوی دیگر، این جماعت عادت دارند پس از انتشار اخباری چنین از پشت پرده ی فعالیت های آنان، در کانالهای بی نام و نشان و بی هویت، منتشرکنندگان چنین اخباری را به اتهاماتی لوث و تکراری متهم کنند! کاش اندکی جسارت داشته باشند و در رسانه های خود، آنهم بدون ایما و اشاره و حروف اختصاری، اتهاماتشان را تکرار کنند.
روحانی به کجا می رود؟
بر اساس گزارش ها، علیرضا معزی اکنون در یک قدمی انتصاب به عنوان معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد قرار دارد. اگر این انتصاب محقق شود، باید از روحانی پرسید چرا فردی با این سابقه برخورد با رسانه ها باید عهده دار مسئولیت مستقیم ارتباط دولت با مطبوعات شود؟
این درحالیست که روحانی ابتدای تشکیل دولت یازدهم خواستار پس گرفتن شکایتهای دولت قبل از رسانه ها شد، دستگاههای دولتی را از شکایت از رسانه ها منع کرد و گفت: پناه می برم به خدا از بستن دهان منتقدان!
این سخن حیاتی درحالی از زبان رییس جمهور بیان شده که مدتهاست دفتر رییس جمهور با بهانه تراشی های مختلف اقدام به شکایت با موضوعات مختلف از رسانه ها می کند؛ حال سخن مهم اینجاست که روحانی در جریان این شکایات دولت و دفتر خود از رسانه ها قرار دارد یا خیر؟! اگر در جریان باشد این دوگانگی در سخن و عمل، برازنده یک رییس جمهور نیست و اگر در جریان نباشد، واسفا که نمی داند حتی در دفتر خود چه می گذرد و افراد رسانه ای منتسب به او، چه رنجش و دلخوری هایی علیه دولت درسانه ها به عمل می آورند!
از سوی دیگر، چندی پیش حسن روحانی، رئیس جمهور از دوستانی که صرفا در زمان خوشی با دولت بودند اما در زمان سختی و مشکل به دولت پشت کردند، گلایه کرد. گلایه روحانی در حالی است که عملکرد برخی افراد در حلقه های اطراف رییس جمهور در دور کردن حامیان روحانی از دولت، نقش ویژه ای ایفا کرده اند.
حسن روحانی تاکنون در خصوص انتقادها از اطرافیان خود نه تنها هیچ واکنش امیدوارکننده ای نشان نداده، بلکه با تایید ضمنی آنها، موجب قدرت گرفتن این حلقه ها شده است.
اگر روحانی به دنبال «دوستانی» است که از دولت فاصله گرفته اند بهتر است سری به این حلقه های اطراف خود بزند تا براحتی کسانی را بیابد که به طور مداوم به دنبال چالش با حامیان دولت هستند و چه بسا هدف آنها این است که «دوستی» برای روحانی و دولت او باقی نگذارند تا در فضای ایجادشده، یکه تازی کنند.
چرا سوریه از اس ۳۰۰ استفاده نمیکند؟
واکنش نخستوزیر اسرائیل به تهدید حسن نصرالله