حسن روحانی، رییس جمهور منتخب شورای نگهبان سید علی خامنه ای، در ماه های اخیر، سخنانی ایراد می کند که بیان موضوعات بدیهی مانند «آفتاب گرم است» و «برف سرد است» می باشد. حال بیان این بدیهیات در اثر شوک های متوالی ست که به این ملای حوزه ندیده ی «امنیتی کار» وارد می شود یا بخشی از تاکتیک های امنیتی-اطلاعاتی ست که او در این امور وارد است، برای ما معلوم نمی باشد.
روحانی امروز طی سخنانی مجددا موضوعی بدیهی را مطرح کرده که:
«اگر تحریم نبودیم، دلار حدود ۶ هزار تومان بود»!
بله! اگر تحریم نبودید، دلار حدود ۶ هزار تومان بود؛ اگر در امور دنیا موش نمی دواندید، امریکا و قدرت های جهان با ما کاری نداشتند و خطر جنگی در کار نبود، و ایران هم مثل اغلب کشورها در آرامش بود؛ اگر اصولا از بیخ و بن وجود نداشتید، دلار ۷ تا یک تومانی بود، و ایران، امروز، از نظر اقتصادی و در آمد ارزی و پیشرفت مدنیت و فرهنگ، در سطح کشورهای توانمند و آزاد جهان بود...
از این اگرها در تاریخ امروز، بسیار می توان یافت و به ته اش که برسیم تازه می شود، بازگشت به چهل سال پیش و حکومت پادشاه فقید...
حال این اگرها چرا اتفاق نیفتاد جناب روحانی، یک مقدار به ریخت و قیافه ی پر از مکاری و پدرسوختگی خود در آینه بنگرید، یک مقدار به ریخت و قیافه ی رهبر زیر فشارِ فکریْ له شده تان در صفحات اینترنت و یک مقدار به قیافه ی سردار جعفری بیل زن، در حال کف از دهان پاشاندن...
این ها را که ببینید، شما هم مثل ما خواهید گفت:
حسن! چشمت کور، دندت نرم که تحریم هستی! تو سزاوار همین و بدتر از این هستی! خفقون بگیر برو باقی دوران ریاست جمهوری ات را بگذران و دعا کن که بمب ها و موشک های امریکایی، روی سر ت فرود نیاید تدارکاتچی مفلوک!
به همین روشنی و زیبایی!
