Tuesday, Mar 31, 2020

صفحه نخست » عبدالکریم سروش و خدای «همه جایی» و «روان پریش» او در ایام کورونایی! ف. م. سخن

42E558D7-D411-4A8C-A00E-A04687E23ECD.jpegایام کورونایی فرصتی شد برای ما آدم ها عادی، تا یادی بکنیم از «خدای عالمیان» و «الله مسلمانان» و از او سوال کنیم:

حاجی! این چه بساطی ست روی کره ی زمین پهن کردی با این چسمثقال ویروس! کسانی را بیمار کردی، کسانی را کشتی، دستگاه پیچیده ی جوامع بشری را «شات دان» کردی، و خلاصه دنیا را به هم ریختی؟

البته برای این سوال ساده، آخوندها جوابی در آستین دارند و آن این است که می گویند خداوند دارد آدمیان را امتحان می کند و در این «شرّ»، الطافی نهان است که ما الان نمی فهمیم و فرداییان آن را خواهند فهمید.

این ها را می گویند و خودشان می چپند توی یک سوراخ موش اشرافی تا از این «شرّ» که پر از ملاحت و حُسن است در امان بمانند!

یکی هم نیست خِر این عمامه به سران را بگیرد بگوید تو که در این شر، حُسن و ملاحت می بینی، دیگر چرا خودت را قایم می کنی؟

این هم شده است حکایت بهشت تو در دوران بعد از مرگ! اگر بهشت اینی هست که تو می گویی، و تو هم جزو کسانی هستی که قطعا و یقینا به بهشت خواهی رفت، چرا این قدر از مردن می ترسی و دو سه تا بیمارستان مدرن برای امثال تو ساخته اند که با دستگاه های میلیون دلاری، چند روزی به عمر تو بیفزایند. تو دیگر در سن ۸۰ سالگی چه غلطی می خواهی بکنی که این جوری چهار چنگولی چسبیدی به زندگی؟

اما ایام کورونایی، باعث شد تا «نو اندیشان دینی» هم که مدت ها گیر کرده بودند سر گردنه ی اُحُد و این که وحی، خواب است یا رویا ست یا هر کوفت و زهر مار دیگر و حضرت علی، ترمودینامیک و هیدرولیک دستان اش چه جوری بوده که درِ خیبر با آن عظمت را از بیخ در آورده، بروند سرِ اصل مطلب، یعنی خودِ خودِ خداوند و سعی کنند یک جوری گند کورونایی را از چهره ی رحمان و رحیم او بزدایند.

جناب عبدالکریم سروش، که قطعا مدت ها در خفا به ماهیت حضرت خداوند فکر می کرده و در آن اندیشه می ورزیده، ناگهان از این در در آمد که خدایی که مَدِّ نظر مسلمانان است آن خدایی نیست که آن ها همیشه در تصور داشته اند بلکه یک خدای دیگر است، و اکنون وقت آن است که مسلمانان عزیز، کانال تصورات خود را عوض کنند و خدای جدیدی را که او می گوید بپذیرند و پرستش نمایند!

ایشان می گوید ما باید خدایی را بپذیریم و پرستش کنیم که «همه جایی» ست و در نزد او «شمر ابن ذی الجوشن» و «حضرت علی» یکسان هستند!

ویدئوی سخنان او را در اینجا می گذارم تا خودتان ببینید که ایشان چه خزعبلاتی سر هم می کند تا گندکاری های الهی را یک جوری رفع و رجوع کند غافل از این که خدایی با مشخصات «عبدالکریمی» بلا نسبت آدم های عاقل، یک موجود روان پریش قاطی المغز است که اگر در جهان ما تجسد پیدا کند و نمونه ی آدمیانه داشته باشد، چهار دست و پای او را می گیرند می برند در تیمارستان بستری می کنند.

خدایی که یک لحظه بچه اش را ناز می کند، بعد ناگهان به سرش می زند و او را زیر ماشین می اندازد، یا او را بیست، بیست پنج سال به دندان می گیرد و بزرگ می کند و وقتی از آب و گل در آمد و برای خودش کسی شد، یک ویروس می فرستد سراغ اش و در نهایت خونسردی او را به مرگی فجیع دچار می سازد...

خلاصه رفتار این خداوند را که می بینیم، در واقع یک موجود بی نهایت خطرناک بلاتکلیف جلوی چشم مان می آید که در نزد او آدم خوبی مثل امام حسین و آدم پلیدی مثل شمر، یک سان هستند و او ممکن است یک روز به یاری امام حسین برود و روز دیگر به یاری جناب شمر.

به ما می گویند آقا شما این روز ها بد جوری گیر داده ای به خداوند عالمیان! آیا می خواهی از آب گل آلود شده توسط کورونا ماهی بگیری؟

من غلط بکنم بخواهم ماهی بگیرم. حساب من دو دو تا چهار تا ست و اینقدر ساده است که هر بچه ی کند ذهنی می تواند آن را یاد بگیرد.

وقتی خامنه ای و عبدالکریم، موقع نماز های پاچه خارانه ی پنج گانه، سرشان را به طرف آسمان می گیرند و از این موجود روان پریشِ به شدت بی احساس و خطرناک در دوران مشقت ها یاری می جویند، من هم سرم را رو به آسمان می گیرم و جز فضای خلاء، با میلیاردها میلیارد ستاره و سیاره مشابه خورشید و زمین خودمان چیزی نمی بینم.

من بر اساس یافته های تلسکوپ های نوری و رادیویی و تلسکوپ فضایی هابل، به این آسمان که نگاه می کنم، یک فضایی می بینم که از این نقطه ای که هستم تا ته ش یا به عبارتی سر ش، سیزده میلیارد و هشتصد میلیون سال نوری فاصله دارد. این عدد، یعنی ۱۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون سال نوری یعنی اگر من با سرعت نور بتوانم حرکت کنم، ۱۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون سال نوری باید طی کنم تا برسم به آن جایی که جهان در آن نقطه به وجود آمده. در این بعد عظیم هم هیچ چیز و هیچ کسی دیده نشده و نمی شود که به او بگوییم خداوند عالمیان!

آن وقت شما جناب خامنه ای و جناب عبدالکریم، سرتان را می گیرید رو به آسمان، به طرف کسی که دستکم در این فاصله وجود ندارد، از او می خواهید که به نوع بشر رحم کند و کورونایی را که با میکروسکوپ الکترونیکی هم دیده نمی شود ولی بابای بشریت را در آورده از میان ببرد.

حالا گیریم خدا جان در جایی که بیگ بنگ اتفاق افتاده، حضور دارد. آخر ابله! فکر نمی کنی صدای ناله ی تو، از کره ای که در میان کرات دیگر، اندازه ی ویروس هم نیست و از آن هم کوچکتر است، چه جوری با سرعت ۳۴۳ متر بر ثانیه (در مقایسه با سرعت ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه نور) باید به این خداوند بیکار و آشفته حال برسد؟ تازه این را هم نمی گوییم که صدا وقتی از جو زمین خارج می شود، اصولا سرعتی ندارد چون حرکتی ندارد!

اصلا این حرفا به من چه! شما بشین خدا خدا کن، ما هم چشم می دوزیم به دانشمندان ویروس شناس، بلکه داروی ضد کورونا بسازند و ما را از شر این ویروس برهانند! فکر می کنم عقیده ی من به مراتب از عقیده ی شماها مفیدتر باشد!



Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: [email protected] تبلیغات: [email protected] Cookie Policy