Thursday, Jun 4, 2020

صفحه نخست » عذرخواهی خاضعانه و خاشعانه ف. م. سخن و اظهار شرمندگی او؛ ف. م. سخن

E18895F8-7D4C-47BE-A8A6-96A3A01C44A8.jpegمن عذر می خواهم و بسیار شرمنده ام، که وقت خوانندگان گرامی «خبرنامه گویا» را -گیرم به اندازه ی پنج دقیقه که صرف خواندن این مطلب می کنند- تلف می کنم و به جای نوشتن در باره ی مهم ترین مسائل روز ایران و جهان، وقت ام را صرف نوشتن این چند خط می کنم. من شرمنده ام.

-من از آقای دکتر عبدالستار دوشوکی، و جناب رضا یزدی که به دفاع از ایشان و انتقاد از من بر خاسته اند به خاطر لجاجت خودم در اثبات این که آن چیزی که آن ها نوشته اند نیستم، و آن چیزهایی را که آن ها می گویند من نگفته ام و ننوشته ام و از فکرم هم خطور نکرده است عذرخواهی می کنم. کمی که فکر کردم دیدم غرور و عُجب مرا گرفته و همین طور دارم در باتلاق پاسخ دادن ها و دفاع از خود کردن ها غرق می شوم و دست نجات بخش منتقدان ام را پس می زنم. من شرمنده ام.

-من تمام محتویات نوشته های جناب دوشوکی و جناب یزدی را می پذیرم و بر آن ها صحه می گذارم. برای محکم کاری، سخنان آن ها را در باره ی خودم جمع بندی می کنم که عبارت است از:
-من شاه اللهی هستم و به ایراد گیرندگان به شاهزاده رضا پهلوی به خاطر بالانس زدن اش فحاشی کرده ام و این زیبنده ی من نبوده است.

-من فحش های رکیک و غیر قابل بیانی مثل «کوته فکر» و «ابله» و «کت شلوارْ خواب» بر زبان آورده ام که زبان ام به خاطر این فحاشی های غیر قابل گذشت بریده باد.

-من در مسائلی که تخصصی در آن ها ندارم از جمله سیاست، به قول امروزی ها ورود کرده ام.

-من باید به توصیه ی آقای دکتر دوشوکی صرفا به مسائل خلبانی بپردازم و در موارد دیگر زبان در کام نگه دارم. یعنی این چند هزار مطلب و مقاله و برنامه ی تلویزیونی و ویدئویی را شما مخاطب گرامی، همه را بریزید دور و از این پس فقط نوشته های مرا در باره ی خلبانی مطالعه بفرمایید.

-من در باره ی پروفسور فیروزه ی بنی صدر و موضوع کورتون درمانی اشتباه کردم و با گفتن این که بیانِ مسائل پزشکی در میان مردمِ خودْ درمان می تواند خطرساز باشد، بزرگ ترین اشتباه زندگی قلمی خود را مرتکب شدم. این حرف ها را فقط باید پزشک ها بزنند نه منی که پزشک نیستم.

-من از روح بزرگ سعدی علیه الرحمه و جناب دکتر عبدالستار که فقط از سعدی نقل قول کرده بودند عذر خواهی می کنم که به این دو نازنین پرخاشگرانه گفته ام «من پسر خاله شان نیستم که مرا به صورت دوم شخص مفرد خطاب می کنند».
من نمی دانستم که سعدی در «گلستان» اش، در «در توصیه به خلبانان» فرموده که:
«ای جوان! «در مسائل علمی (به جز خلبانی) که اصلا در حیطه تخصصی جنابعالی نیست ورود پیدا نکن.»»
و این «نکن» را که فعل دوم شخص مفرد است سعدی گفته و نه آقای دوشوکی گرامی و من غلط کردم که به سعدی گفتم «پسر خاله ی من نیستی». ممنون ام از جناب یزدی که این مورد را با مطلب ارزشمند خود به سمع و نظر من رساندند.

-و بدتر از همه، من عملی زشت و ناخاضعانه و ناخاشعانه انجام دادم که به دفاع از خودم در مقابل آن چه فکر می کردم دروغ است بر خاستم.

من در مقابل هزار و خرده ای رای دهنده ی موافق نظرهای جنابان دوشوکی و یزدی سر تعظیم فرود می آورم و چون با صد و بیست سی رای موافق خودم که آن را هم احتمالا از طریق پاک کردن کش براوزر و رای دادن مجدد به خودم به دست آورده ام اعلام شکست قطعی می کنم.

امیدوارم این مقدار عذرخواهی و غلط کردن برای دو متخصص بزرگ علم سیاست و پزشکی و پاندمی و اپیدمی و کورونا و کووید ۱۹ و گلستان سعدی و آشنا با شاهزاده و چندین هزار رای دهنده ی آن ها که از تعداد کل خواننده های مطالب من هم بیشتر است کافی باشد.



Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: info@gooya.com تبلیغات: advertisement@gooya.com Cookie Policy