سایت کلمه
کامبیز نوروزی
غلامرضا منصوری، قاضی بازنشسته‌ای که از متهمان مهم پرونده اکبر طبری بود؛ بر اثر سقوط از پنجره اتاق هتل دوک بخارست که در آنجا اقامت داشت، جان سپرد و احتمال می‌دهند به قتل رسیده باشد.
منصوری از جمله قضاتی بود که پرونده‌های زیادی از روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی و سیاسی را در دست داشت و آنان را با دستورات سنگین قضایی خود به دشواری‌ها و مصائب فراوان مواجه کرده بود.
در پرونده طبری گفته شده که منصوری ۵۰۰هزار یورو رشوه دریافت کرده بود. در پرونده طبری، خود او و دیگر متهمان متهم به مبالغ بسیار بیشتری از انواع جرائم مالی‌اند. با این حال، سمت قضایی منصوری او را به یکی از مهمترین متهمان پرونده طبری تبدیل کرده بود.
حالا سؤال این است که منصوری چرا و چگونه توانسته آزاد باشد و از ایران بگریزد؟
پرونده طبری آنقدر وسیع است که بی‌شک مدت‌های طولانی پیش از بازداشت او در یک سال پیش(خرداد۱۳۹۸) تحت تحقیق و تعقیب اطلاعاتی و قضایی بوده است.
معمولا در این نوع پرونده‌ها اطلاعات اصلی و اسناد و دلایل و اسامی افراد پیش از بازداشت گردآوری می‌شود و اسامی متهمان پیشاپیش معلوم است. بخشی هم در جریان تحقیق از متهمان به دست می‌آید.
شاید روابط مجرمانه منصوری و طبری از پیش از بازداشت طبری در پرونده مضبوط بوده باشد و ممکن است بعد از بازداشت طبری نام منصوری لو رفته باشد. در هرحال، اگر این هم باشد، حداقل چندین ماه از مشخص شدن نقش متهمانه منصوری در پرونده طبری می‌گذرد.
اینکه گفته شود از موقعیت منصوری در پرونده طبری تازه خبردار شده‌اند؛ به‌معنای نقص در تحقیقات دادگاه طبری و احتمالش نزدیک به صفر است.
حالا سؤالات مهمی مطرح‌اند که با توجه به نقش مهم قاضی سابق علامرضا منصوری در اقدامات طبری باید پاسخ داده شوند.
آیا او در جریان پرونده احضار و تفهیم اتهام شده بود یا نه؟ اگر تفهیم اتهام شده بود، چه قرار تامینی برای وی صادر شده بود؟ وثیقه یا بازداشت؟
تشخیص قرار مناسب برعهده بازپرس است؛ اما شواهد و قرائن نشان می‌دهد که اگر منصوری در این پرونده رسما تفهیم اتهام شده باشد، احتمالا می‌بایست برای او قرار بازداشت صادر می‌شد. با این حال پیداست که برای وی قرار بازداشت صادر نشده بود.
سخنگوی قوه‌قضاییه از منصوری رسما بعنوان یکی از متهمان پرونده طبری نام برد. بنابراین، باید در مرحله بازپرسی از او قرار مناسب اخذ می‌شد تا از فرار چنین متهم مهمی جلوگیری شود.
خود منصوری در زمان کار، به آب خوردن دستور بازداشت برای ساده‌ترین روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی می‌داد. حالا چرا باید خود او در یکی از مهمترین پرونده‌های پیچیده فساد آزاد باشد تا بتواند بگریزد؟
منصوری کی از ایران گریخته است؟ آیا از مرزهای قانونی رفته است؟ دراین‌صورت، چگونه است که چنین متهم مهمی ممنوع‌الخروج نشده بود؟ آیا به‌صورت غیرقانونی از ایران خارج شده است؟ او چگونه و با کمک چه کسانی توانسته از ایران بگریزد؟ چرا از چنین متهم مهمی به‌درستی و دقت مراقبت نشده است؟
حالا قاضی بازنشسته، از متهمان پرونده اکبر طبری، با اتهام رشوه ۵۰۰هزار یورویی در خارج از ایران بر اثر یک حادثه یا قتل، جان سپرده است. شاید به‌سادگی گره از معمای این واقعه گشوده نشود؛ ولی پاسخ به سوال‌های فوق، امکان‌پذیر است. اگر قرار به شفافیت و قبول مسئولیت است، به این پرسش‌ها باید پاسخ داده شود.
مناسب و بلکه درست آن است که قوه‌قضاییه به هرشکل که مناسب می‌داند، در گزارشی دقیقی با پاسخ به پرسش‌های فوق از موضوع آزاد بودن و فرار منصوری ابهام‌زدایی کند.
