جمعه، ۰۹ اکتبر، ۲۰۲۰ - به مناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو مجازات اعدام ، کانون مدافعان حقوق بشر در ایران و گزارشگران بدون مرز(RSF) از مقامات حکومت ایران میخواهند به اعدام زندانیان عقیدتی و از این میان روزنامهنگاران پایان دهند.
دو سازمان مدافع حقوق بشر و آزادی رسانهها همگان را فرا میخوانند تا در روز ۱۰ اکتبر در همه شبکههای اجتماعی با هشتگ #نه_به_اعدام (#notoexecution)، برای نجات جان زندانیان عقیدتی و روزنامهنگاران به مجازات غیرانسانی اعدام اعتراض کنند.
اعدام نوید افکاری جوان ۲۷ ساله ایرانی به تاریخ اول مهر، موجی از اعتراض را در ایران و جهان برنگیخت. از این میان اعتراض بیش از چهل عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل، کارشناسان و گزارشگران سازمان ملل و اتحادیه اروپا اعدام این ورزشکار را محکوم و آنرا «اعدامی فراقضایی» نامیدهاند. وی که پس ازاعتراضهای مردمی در ابانماه ۱۳۹۸ بازداشت شده بود، به قتل و محاربه متهم شد، اتهامهایی که هیچگاه اثبات نشدند.
پس از چین ایران دومین کشور در جهان است که بیشترین شمار صدور و اجرای اعدام را داراست. قانون مجازات اسلامی برای شمار بسیاری از جرمها و حتا تخلفهای رسانهای مجازات اعدام در نظر گرفته است. هماکنون نزدیک به سی تن در راهروهای مرگ و در انتظار اجرای حکم اعدام هستند. از این میان روحالله زم مخالف ایرانی و مدیر سایت آمد نیوز(صدای مردم) که به تاریخ ۱۰ تیر از صدور حکم اعدام علیه خود مطلع شده است.
شیرین عبادی رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران در این باره میگوید :« هم اکنون بیش از سی نفر در زندانهای ایران با صدور حکم اعدام روبرو بوده و در راهروی مرگ نگران اجرای این مجازات غیر انسانی هستند. مردم ایران سالها برای حذف مجازات مرگ از قوانین کیفری تلاش کردهاند. جامعه جهانی باید بیدرنگ به این مبارزه کمک کند.»
در بیست سال گذشته دهها روزنامهنگار و شهروند-خبرنگار و وبلاگنویس به مجازات اعدام محکوم شدهاند. جمهوری اسلامی در ۵۰ سال گذشته بیشترین شمار احکام اعدام علیه روزنامهنگاران را صادر و یا اجرا کرده است. درسالهای نخست پس از انقلاب دستکم در ایران دهها روزنامهنگار از این میان نصرالله آرمان . علی اصغر امیرانی ، و سیمون فرزامی به جرم وابستگی به رژیم گذشته و دهها تن از همکاران روزنامههای مخالفان و یا چپ به مانند سعید سلطانپور و رحمان هاتفی منفرد، اعدام شدهاند.
کریستف دولوار دبیر اول گزارشگران بدون مرز در این باره اعلام کرد :« از سال ۱۳۵۷ در ایران هزاران زن و مرد و بیش از بیست روزنامهنگار بدست دادگاههای ناعادلانه اعدام شدهاند. اعدام زندانیان عقیدتی که در برگیرنده روزنامهنگاران نیز هست، تندروانهترین گونهی سرکوب آزادی بیان است. زمان آن فرا رسیده است که جمهوری اسلامی ایران به این مجازات سنگدلانه و قرون وسطیای پایان دهد.»
جمهوری اسلامی ایران تاکنون پروتکل اختیاری میثاق جهانی حقوق مدنی و سیاسی را که خواهان لغو مجازات اعدام است، امضا نکرده است. جمهوری اسلامی همیشه به قطعنامههای پیاپی مجمع عمومی سازمان ملل متحد که خواهان اتخاذ تصمیمی قانونی برای توقف مجازات اعدام شدهاند، رای منفی داده است.
جمهوری اسلامی ایران درردهبندی جهانی آزادی مطبوعات ۲۰۲۰ گزارشگران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ۱۷۳ قرار دارد.