جو بایدن، بعد از به دست آوردن ۲۷۳ رای از ۴۵ ایالت امریکا رییس جمهور امریکا شد.
شمارش آرای ۵ ایالت دیگر امریکا تاثیری بر نتیجه ی این انتخابات نخواهد داشت.
انتخابات ریاست جمهوری امریکا تنها اهمیت اش برای ما ایرانیان ساکن خارج از امریکا، رفتار آینده ی دولت امریکا با جمهوری اسلامی است.
آشی که دمکرات های امریکایی در سال ۵۷ برای ایران پختند، طعم تلخ و زهر آگین اش همچنان در دهان ماست. کارهایی که کارتر و اوباما در جهت ایجاد، و تقویت جمهوری نکبت کردند هرگز از یاد مردم ایران نخواهد رفت.
این که سیاست دولت بایدن با جمهوری اسلامی، ادامه ی همان رهنمود های بایدن در مقام معاونت اوباما در مورد ایران خواهد بود، تقریبا محلی برای تردید باقی نمی گذارد.
انتقاد بایدن از کشتن قاسم سلیمانی، تروریست رسمی حکومت اسلامی، و نیز اعتقاد و نظر مثبت او به برجام، نگاه او به وضعیت مردم ایران و آینده ی حکومت نکبت را به خوبی نشان می دهد.
در باره ی شخصیت فردی بایدن و ضعف های شخصیتی او قبلا نوشته ام. اعتقاد او به عادی کردن بحران ها و کاستن دردسر ها و نا آرامی ها به هر قیمت، ریشه ی سیاست های آتی او را به ما نشان می دهد.
به ظن قریب به یقین باید منتظر معاملات پنهان و پیدای امریکا با ایران در دوران حاکمیت دولت بایدن بمانیم. معاملاتی که اساس آن تعهد امریکا به عدم تلاش برای بر اندازی حکومت ایران خواهد بود.
اما جمهوری اسلامی، با کارنامه ای که از خود ارائه داده است، بر این باور خواهد بود که وقتی طرف مقابل عقب نشینی می کند، او باید پیش روی کند. وقتی طرف مقابل حاضر به دادن امتیاز می شود، او باید امتیاز بیشتری را در خواست کند. وقتی طرف مقابل به دنبال آرامش به هر قیمت است، او باید آرامش را برای دریافت امتیاز بیشتر مختل کند.
به هر حال ترامپ رفت و بایدن آمد.
در این میان اسراییل را نباید فراموش کرد. اسراییل همچنان هست و همچنان خواهد بود و دشمن شماره ی یک حکومت اسلامی و دوست و متحد مردم ایران باقی خواهد ماند.
زور بایدن اگر به ترامپ و ما مردم ایران برسد، به اسراییل نخواهد رسید.
اسراییل همچنان به عنوان اهرم فشار اصلی در صحنه ی سیاست جهانی به نفع مردم ایران عمل خواهد کرد و بایدن با تمام حیله گری ها و بازی های سیاسی دموکراتانه اش نخواهد توانست اسراییل را فریب دهد و یا در صورت تصمیم او به بر انداختن حکومت اسلامی، در مقابل این تصمیم بایستد.
اکنون وقت خوشحالی بایدنی های وطنی، اصلاح طلبان حکومتی، حکومتیان به خون مردم تشنه است. تا مدتی جشن و سرور این ها، خون به دل ملت خواهد کرد، اما آن چه بر سر حکومت اسلامی خواهد آمد، دور از انتظار همگی این ها و حتی شخص پرزیدنت جو بایدن خواهد بود.
