انسان از آنجا که موجودی اجتماعی است، نیازمند همنوعان خویش است. نهاد اصلی و زمینهی سازندهی موضوع اجتماعی بودن بشر از این است که به ویژه امروز چرخهی تاریخ و گردونهی سیاست و زندگی (عالم انسانی) به سوی توسعهی جهانی میرود.
نیازها و خواستههای بشر، همگانی و همسان است و راه حلّ همسان و همگانی میخواهد. البته این امر به ویژه در عصر سرعت و ارتباطات و نزدیک شدن ملتها به یکدیگر مستلزم اندیشه و اقدام همسان و عقلانی است، نه استبداد و زور فردی.
امروز این روند و دگرگونیها، گویی، امری است در ضرورت حرکت تاریخی، چنانکه خود یکی از شیوهها، بلکه یکی از شرایط انکارناپذیر حرکت به سوی کمال پیشرفت علمی و ایدهآل نهایی بشر شده است. مسألهی شکوهمند حقوق بشر بازتاب همین دگرگونی تاریخی است که در آن ضرورت و عینیّت جایگزین فرضیّههای نظری و اخلاقی کهن است
در حال حاضر، گرایش به همکاری در میان جوامع و ملل و جامعهی جهانی روز به روز بیشتر ظاهر میشود، این گرایش بر اثر وابستگی متقابل کشورهای جهان پدید آمده و پیوسته رو به فزونی است. اگر بقای نوع بشر در عصر حاضر فقط با همزیستی مسالمتآمیز ممکن باشد، این نتیجه به دست میآید که برخورد و جنگ را دیگر نمیتوان گرایش اصلی دوران معاصر تلقی کرد
ناروا و کمنتیجه است مطرح کردن امر والایی مانند حقوق بشر بییاد کردن از انسان شریف و مقدّس با عالیترین ارزشهای انسانی، و او هم شخصیت آقای منتظری
آری، آقای منتظری فقیهی نیکاندیش، ابرمرد راه عدالت و حقوق انسانی که هر سخنش آیتی از مهر و آزادی بود و پیامی برای صلحجویان و آزادگان داشت و امید و آرامش درجانهای اسیران و تاریکنشینان میکاشت، خود، نخستین یادآور حقوق بشر در ایران بود و در سال ۱۳۸۱ در اوج هراس و نگرانی در ایران صادقانه و شجاعانه بانگ برآورد که: "تا در درون کشورمان عدل و آزادی و حقوق مردم برقرار نشود از حقوق بشر دم زدن، اما در بیرون مرز، فریب و شعاری بیش نیست"
و امّا اینک ما با الهام از اندیشهی مقدّس و مرام جاودانهی آن رادمرد، و به یاد دیگر بزرگانی که در این جهان و در راه آزادی و حقوق بشر سر نهادند و جان باختند و آنها که هم امروز در همه جا با زورگویی و جنگافروزی ددمنشانه در ستیزند، همآوا میگوییم: تنها گذرگاه چارهاندیشی در مسائل و مشاکل جهان متلاطم امروز، صلح و پذیرش حقوق بشر است.
امروز بشر در جهانی که برای خود ترسیم کرده است، دوستی و آشتی و آزادی میخواهد، نه دشمنی و جنگ و دیکتاتوری و اعدام
حسین لقمانیان
به یاد بزرگمرد تاریخمان
آیت الله منتظری (رضوان الله علیه)