محمدجواد اکبرین
از میان نامزدهای این دوره از انتخابات، محمود احمدینژاد نخستین کسی بود که گفت «شرکت نمیکنم» و از حکومت خواست «حقوق مردم» را تضییع نکند. خامنهای هم در واکنش به احمدینژاد (بدون بردنِ نامش) گفت او دروغ میگوید وقتی از مردم حرف میزند.
این همان رهبری است که ۱۲ سال پیش در همین خرداد، وقتی معترضان به تقلب در انتخابات، احمدینژاد را دروغگو میخواندند محکم از راستی و درستی او دفاع کرد. ۱۲ سال پس از آن خرداد حالا مدعی است که همان احمدینژاد «دلسوز مردم نیست و دروغ میگوید». و آن مردِ سربلند که میپرسید «چرا یخهی او را نمیگیرید وقتی دروغ میگوید؟» بیش از ۱۰ سال است در زندان خانگیاش نشسته و دارد تماشا میکند میمونهای قدرت را که چگونه دور خودشان میچرخند و به هم شکلک درمیآورند!
خامنهای هیچوقت در جای درست نایستاد، همیشه از اکثریت مردم عقبتر بود و از متوسط شعور جامعه پایینتر. هر چه بیشتر گذشت او ملتِ دیگری خواست و مردم حکومتِ دیگری. او «جمهوری اسلامی» را میخواهد و ما «ایران» را؛ و این دو دیگر با هم قابل جمع نیست.
چالش اساسی و ابهام اصلی انتخابات ریاست جمهوری پیش رو