کیهان لندن - حضور شماری از مقامات پیشین آمریکایی در گردهمایی سالانه سازمان مجاهدین خلق با عنوان «ایران آزاد ۲۰۲۱» با انتقادهای زیادی همراه شده است. مایک پمپئو وزیر خارجه دولت دونالد ترامپ یکی از سیاستمدارانی است که در روز نخست این نشست آنلاین سخنرانی کرد.
مایکل روبین پژوهشگر و تحلیلگر مسائل خاورمیانه در مؤسسه «آمریکن اینترپرایز» در مقاله‌ای که ۱۵ ژوئیه (۲۴ تیرماه) در «واشنگتن اگزمینر» منتشر شد در مورد حضور مقامات ارشد آمریکایی در نشست مجاهدین نوشته است: «مثل پرواز مگس‌ها به دور شیرینی، هر سال شماری سیاستمداران ارشد از هر دو حزب آمریکا و تعدادی از مقامات سابق آمریکا به فرانسه و آلبانی می‌روند تا در کنفرانس سازمان مجاهدین خلق صحبت کنند.»
روبین تأکید می‌کند سخنرانی در نشست مجاهدین یک ماه عسل پردرآمد است و برای مقاماتی که اغلب‌شان بازنشسته یا از کار افتاده‌اند در شرایط کرونا سخنرانی سه یا چهار دقیقه‌ای از طریق آنلاین کار و کاسبی بدی نیست و دریافت دستمزدهای پنج شش رقمی معامله‌ی پرسودی است.
نویسنده با اشاره به حضور افرادی مثل رودی جولیانی، جو لیبرمن و جان بولتون و اخیراً مایک پمپئو وزیر خارجه پیشین آمریکا در نشست سازمان مجاهدین می‌نویسد درواقع «اجلاسی در کار نیست. سازمان مجاهدین خلق یک گروه اسلامی مارکسیستی است که در دهه ۱۹۶۰ در مخالفت با شاه تأسیس شد و امروز ادعای دموکراسی‌خواهی دارد اما در نهایت فرقه‌ای است که مسعود و مریم رجوی آن را با مشت آهنین اداره می‌کنند.»
روبین در این مقاله ادعاهای سازمان مجاهدین در مورد اینکه حامیان زیادی در ایران دارد را زیر سؤال برده و می‌گوید ایرانی‌ها همانقدر که از رژیم ملاها نفرت دارند از تروریسم سازمان مجاهدین هم نفرت دارند زیرا آنها نیز به اندازه حکومت مردم بی‌گناه را کشته‌اند... مردم به خاطر حمایت مجاهدین از صدام در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق نفرت دارند... برای شهروندان عادی ایران در بهترین حالت، جنگ بین رژیم ایران و سازمان مجاهدین خلق شبیه جنگ بین القاعده و داعش است.»
مایک روبین در ادامه می‌نویسد «من با شماری از شخصیت‌ها ومقاماتی که در نشست مجاهدین شرکت کردند صحبت کردم. رویکردشان شک‌برانگیز است. یکی از آنها می‌گفت اگر رژیم سقوط کند، مردم ایران خودشان مسائل را رتق و فتق می‌کنند، آنوقت چه کسی اهمیت می‌دهد که ما چقدر دستمزد برای شرکت در نشست گرفتیم؟!»
روبین می‌پرسد «قطعاً رجوی‌‌ها می‌دانند که هر سخنران چقدر پول گرفته است، بنابراین یک مسئله وجود دارد: چرا آنقدر اصرار دارند که چنین دستمزدهای سنگینی پرداخت کنند و چه سودی برایشان دارد؟» و پاسخ می‌دهد: «احتمالا آنها [مریم و مسعود رجوی] مانند بسیاری از رهبران گروه‌های فرقه‌ای در دنیای تخیلی زندگی می‌کنند، یا شاید معتقدند موقعیت و مشروعیتی که از ایستادن در کنار مقامات ارشد [خارجی] به دست می‌آید ارزش بریز و بپاش را دارد... فاجعه این است که حمایت از گروهی که ایرانیان از آن متنفرند به نفع رژیم تمام می‌شود و رژیم روی آن مانور می‌دهد آنها را به عنوان مخالف معرفی می‌کند.»
در ادامه این مقاله روبین حضور مقامات ارشد آمریکا در نشست سازمان مجاهدین را «فسادسنج مقامات واشنگتن» دانسته و می‌نویسد ایرانی‌ها دیگر این رژیم را نمی‌خواهند اما برای رسیدن به آزادی، متحد می‌خواهند نه دخالت مستقیم قدرت‌های خارجی... همراهی با مخالفان آزادی و دموکراسی در ازای یک چک چهارهزار دلاری، نماد بدترین جنبه‌های فرهنگی واشنگتن است.»
روبین می‌گوید «شرکت در یک کنفرانس با این شرایط و روخوانی از متنی که سازمان مجاهدین خلق نوشته و نام یک سیاستمدار آمریکایی بالای آن درج شده نشان از حرص و طمع دارد و به این معناست که آن سیاستمدار حاضر است اصول آزادی را به همین سادگی بفروشد.»
نویسنده در پایان رودی جولیانی شهردار سابق نیویورک و وکیل پیشین دونالد ترامپ را نماد آن سیاستمدارانی دانسته که فسادسنج‌ها خیلی پیش از این در موردشان هشدار داده‌اند. او می‌گوید: «اگر امروز شهردار سابق نیویورک به چهره‌ای مضحک تبدیل شده باید شخصیت واقعی او از اولین دفعاتی که در نشست مجاهدین خلق شرکت کرد حدس زده می‌شد... افراد هر دو حزب [آمریکا] باید به همین روش، شرکت در گردهمایی‌های آینده مجاهدین خلق را مانند یک فسادسنج بدانند و هیچ جمهوریخواه و دمکراتی نباید حضور در آن را بپذیرد.»
