یورونیوز - در حالی که بسیاری از کشورها در تلاش هستند تا سفارتخانههایشان در کابل را خالی کرده و کارکنان خود را از افغانستان خارج کنند اما روسیه همچنان پابرجا باقی مانده است و به نظر میرسد از مدتها پیش خود را برای ورود طالبان به کابل آماده کرده بود.
طبق گزارش خبرگزاری فرانسه علیرغم اینکه این گروه اسلامگرای تندرو، ریشههای خود را در جنگ علیه شوروی در دهه ۱۹۸۰ میداند اما دیدگاه روسیه درباره این گروه اکنون «واقعگرایانه» است.
بیانیه وزارت خارجه روسیه در روز دوشنبه تا حدودی این دیدگاه را نشان میدهد جاییکه اعلام کرد، وضعیت در کابل «در حال تثبیت» است و مدعی شد طالبان «بازگرداندن نظم عمومی» را آغاز کردهاند.
دیمیتری ژیرنوف، سفیر روسیه در کابل گفت که طالبان از پیش از این حفاظت از سفارت کشورش را آغاز کرده است و به مسکو اطمینان دادهاند که ساختمان در امنیت خواهد بود.
حتی یک مو از سردیپلماتهای روس کم نمیشود
او تاکید کرد که شبهنظامیان به روسها اطمینان دادهاند که «حتی یک مو از سر دیپلماتهای آنها کم نمیشود.»
این گردش روسیه، تضادی آشکار با آخرین باری دارد که طالبان در افغانستان در سال ۱۹۹۲ به قدرت رسیدند زمانی که مسکو تلاش کرد سفارت خود را از زیر آتش، پس از فاجعه دهساله جنگ تخلیه کند.
سه دهه بعد، کرملین با میزبانی مذاکرات در مسکو در چند نوبت، اعتبار بینالمللی طالبان را افزایش داد.
تحلیلگران میگویند هدف از این مذاکرات جلوگیری از ورود درگیریهای به کشورهای همسایه و افزایش تروریسم در همسایگان آسیای مرکزی است جایی که روسیه در این مکانها پایگاههای نظامی دارد.
نیکولای بوردیوژا، دبیر سابق سازمان پیمان امنیت جمعی به رهبری مسکو به خبرگزاری فرانسه گفت: «اگر میخواهیم صلح در آسیای مرکزی برقرار شود باید با طالبان مذاکره کنیم.» وی از اینکه سفارت روسیه همچنان در افغانستان فعال است تقدیر کرد.
طالبان به چندین کشور آسیای میانه اطمینان داده است که برنامهای در ارتباط با آنها ندارد گرچه این کشورها پیش از این، از تلاشهای جنگی واشنگتن در افغانستان حمایت لجستیکی کرده بودند.
ژیرنوف، سفیر روسیه نیز تایید کرد که طالبان به مسکو در این زمینه اطمینان داده است.
وی گفت که روسیه میخواهد افغانستان با «همه کشورهای جهان» روابط صلح آمیز داشته باشد و «طالبان پیش از این به ما قول داده بود.»
روسیه در به رسمیت شناختن طالبان عجله ندارد
در عین حال وزارت خارجه روسیه تاکید کرده است که عجلهای در ایجاد روابط نزدیک با دولت طالبان نخواهد داشت و گفت قبل از تصمیمگیری در به رسمیت شناختن این گروه، رفتارهای آنها را زیر نظر خواهد داشت.
از سوی دیگر همزمان با پیشروی طالبان در افغانستان در تابستان امسال، روسیه رزمایشهای خود را با ازبکستان و تاجیکستان که دو متحدش هستند، در مرز افغانستان به نمایش گذاشت.
آرکادی دوبنوف، کارشناس آسیای مرکزی میگوید مسکو اکنون بهدنبال تقویت حضور نظامی خود در منطقه است.
وی در گفتوگو با خبرگزاری فرانسه اضافه میکند: «با اندازههای مختلف، این کشورها موظف خواهند بود تا مسکو را بپذیرند اما هیچکدام نمیخواهند حاکمیت خود را با امنیت عوض کنند.»
وی تاکید میکند که سه همسایه افغانستان در آسیای میانه یعنی ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان رویکردهای متفاوتی نسبت به این مناقشه دارند.
ازبکستان و ترکمنستان مذاکراتی در سطح بالا با طالبان داشتهاند و احتمالا حکومت طالبان را به رسمیت میشناسند در حالیکه تاجیکستان با طالبان درگیر نشده است.
گفتوگوی روسیه با طالبان ثمره چندین سال تلاش در جلب توجه این گروه است.
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در ماه ژوئیه طالبان را «نیرویی قدرتمند» توصیف کرد و دولت افغانستان را به ایجاد مانع در پیشرفت مذاکرات متهم کرد.
ضمیر کابلوف، فرستاده کرملین در افغانستان روز دوشنبه به یک رسانه محلی گفت: «بی دلیل نبوده است که ما در هفت سال گذشته با جنبش طالبان ارتباط برقرار کردیم.»
این رابطه با توجه به اینکه ریشه طالبان در جنبش مجاهدین ضد شوروی از دهه ۱۹۸۰ بر میگردد بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
اما الکساندر باونوف از مرکز کارنگی مسکو میگوید روسیه اکنون معتقد است که طالبان از آخرین باری که در قدرت بود و در دهه ۱۹۹۰ به القاعده پناه داد، تغییر کرده است.
وی به خبرگزاری فرانسه گفت: «مسکو این نسخه از مجاهدین را دشمن خود نمیداند.»
گورباچف: اعزام نیرو به افغانستان از ابتدا محکوم به شکست بود
همزمان، میخائیل گورباچف رهبر اتحاد جماهیر شوروی روز سهشنبه گفت که اعزام نیروهای ناتو به افغانستان از ابتدا محکوم به شکست بوده است.
گورباچف ۹۰ ساله، به خبرگزاری روسیه گفت: «آنها [ناتو و ایالات متحده] باید زودتر به شکست خود اعتراف کنند. نکته مهم در حال حاضر این است که باید از آنچه اتفاق افتاده درس بگیریم و مطمئن شویم که اشتباهات مشابه تکرار نمیشود.»
وی افزود: «حضور ایالات متحده از ابتدا یک حضور شکست خورده بود گرچه روسیه در مراحل اولیه از آن حمایت کرد.»