واقعا ها! بعضی وقت ها از شدت گاگولیّت خودم متعجب می شوم! من دیشب بعد از ۴۰ سال تازه متوجه شدم که شکنجه گران جمهوری اسلامی انسان های خوبی هستند!
یعنی ببینید! شما برای حفظ ایران، کسی را شلاق می زنید. آیا این کار بدی ست؟ نه؛ جون مامان ات بگو کار بدی ست؟
شما برای حفظ پادشاه یا رهبر معظم تان، شیردون شکمبه ی مخالف این دو را یکی می کنید. آیا کار بدی می کنید؟
خب. دیشب آقای فراستی ساواکی معروف و رهبر عملیات ساواک (!) [البته طرف کمی روغن داغ اش را زیاد کرده والّا یک جمع آوری کننده ی اخبار خبرچین ها و شکنجه چی معمولی بوده در دستگاه ساواک ولی خب او می گوید من رهبر عملیات بودم، شوما هم بگویید او رهبر عملیات بوده و آره و اینا! :)] فرمود که ما برای حفظ ایران و حفظ پادشاه ایران که حافظ ایران بود، شکنجه هم می کردیم و شلاق هم می زدیم و قرار نیست که میون تروریست ها و کمونیست ها شیرینی و شربت پخش کنیم که!
حالا جالب اینجاست که پادشاه فقید، خودش اینقدر شکنجه را بد و زشت می دانست که وقتی مخبر خارجی از او در باره شکنجه ساواک سوال می کرد می گفت چنین چیزی در ایران وجود ندارد و ما هم مثل غربی ها «بازجویی فنی» می کنیم.
ولی خب! آقای فراستی می گوید ما شکنجه می کردیم و خوب می کردیم که شکنجه می کردیم و با صدای بلند در سال ۱۴۰۰ خورشیدی و ۲۰۲۱ میلادی دو سه مرتبه هم شعار می دهد که شلاق نوش جون تون، لابد پادشاه فقید هم اگر امروز زنده بود، آقای فراستی او را زیر مشت و لگد می گرفت و «آپولو»یش می کرد که غلط زیادی نکند و نگوید شکنجه بد است! :)
حالا همه ی این ها را گفتم که چی؟!
که بگویم که آقایان شکنجه گر جمهوری اسلامی! دست تان درد نکند! کار تان درست است والله! آقای رهبر عملیات ساواک (هه هه هه!) مجوز شلاق زدن و شکنجه کردن را دیشب تمدید کرد و فرمود که شماها دارید کار خوبی می کنید!
گفتم من هم به نوبه ی خودم از شما عزیزان شکنجه گر تشکر و قدردانی بکنم!