این شبه‌نظامیان علاوه بر اِعمال سخت‌ترین محدودیت‌ها و فشارهای خفقان‌آور علیه شهروندان سوری و جذب اجباری جوانان به صفوف نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی ایران، منابع زندگی و کار مردم را در کنترل خود گرفته و تاکنون بیش از ۸۰ خانواده عراقی، ایرانی و افغان را در شهرهای پالمیرا و سخنه جابه‌جا کرده‌اند. افزون بر آن، شبه‌نظامیان وفادار به رژیم جمهوری اسلامی ایران پایگاه‌های نظامی، نقاط نگهبانی و ایست‌ بازرسی‌هایی بر پا کرده‌اند و ساکنان شهرهای پالمیرا و سخنه را در ازای اجازه کار یا عبور، به پرداخت عوارض و مالیات (روزانه و ماهانه) وادار می‌کنند. در نتیجه، با توجه به دشوار شدن روزافزون زندگی در پالمیرا و سخنه، شمار زیادی از ساکنان به شهرهای رقه و دیرالزور و خانواده‌هایی که امکان مالی بیشتری داشته‌اند، به مناطق مختلف در شمال حلب پناه برده‌اند.

ابومفید، شهروند ۵۹ ساله دیگر سوری که او هم به‌تازگی به همراه خانواده‌اش به منطقه الباب در شمال حلب که تحت تصرف مخالفان دولت سوریه است، آمده، می‌گوید: «در چند ماه گذشته و پیش از آنکه ما از پالمیرا خارج شویم، شبه‌نظامیان ایرانی و گروه‌های مسلح وابسته به آن‌ها حدود ۲۰۰ خانه، شماری از مدارس منطقه و اراضی وسیعی در بخش شرقی شهر را که کنترلشان به دست آن‌ها افتاده است، تصرف کرده‌اند.» او افزود که شبه‌نظامیان در چارچوب تلاش برای تثبیت نفوذ و حاکمیت خود بر منطقه، کنترل ده‌ها مزرعه در مجاورت فرودگاه پالمیرا و ده‌ها خانه در سخنه را در دست گرفته‌اند و سعی دارند ساختار و ترکیب جمعیت بومی این منطقه را تغییر دهند.

به گفته ابومفید، شبه‌نظامیان ایرانی حاکم بر منطقه اخیرا جوانان را به نگهبانی از مراکز نظامی خود در برابر حملات داعش وادار می‌کنند و در ازای این ماموریت دشوار، به آن‌ها اجازه می‌دهند در منطقه سبخه‌البوح در پالمیرا کار و از طریق استخراج نمک و فروش آن، مخارج زندگی خود را تامین کنند. علاوه بر اینکه نرخ‌گذاری موادغذایی و دارویی در اختیار تاجران محلی وابسته به شبه‌نظامیان است که گاه قیمت‌ها را افزایش می‌دهند و گاه به انحصار کالاهای تجاری دست می‌زنند.

او خاطرنشان کرد که جمعیت شهر پالمیرا قبل از آغاز انقلاب سوریه در سال ۲۰۱۱، حدود ۷۸ هزار نفر بوده، اما در حال حاضر جمعیت بومی باقیمانده در این شهر کمتر از هشت هزار نفر است و سایر ساکنان پس از ترک پالمیرا، در اردوگاه رکبان، مناطق جزیره سوریه (رقه و دیرالزور) و مناطق شمالی زندگی می‌کنند و شماری هم به کشورهای همسایه پناهنده شده‌اند.

از سوی دیگر، سعید عریف، یکی از فعالان شهر پالمیرا، گفت که بین جمهوری اسلامی ایران و روسیه بر سر کنترل بادیه حمص شامل شهرهای پالمیرا، سخنه، دیرالزور و رقه در شمال شرقی سوریه، رقابت پنهانی وجود دارد. جمهوری اسلامی ایران سعی می‌کند با استفاده از فقر و تنگدستی مردم و استخدام جوانان فقیر در ساختار گروه‌های شبه‌نظامی در ازای ۸۰ دلار در ماه، منطقه را به سمت تشیع سوق دهد و مذهب شیعه را در میان مردم ترویج کند.

او افزود که در سال جاری، در حملات غافلگیرانه داعش به مراکز نظامی شبه‌نظامیان در پالمیرا و سخنه، بیش از ۴۰ تن از جوانان استخدام شده در صفوف شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی ایران، جان خود را از دست داده‌اند. سعید عریف درباره وخامت روزافزون اوضاع انسانی ساکنان باقیمانده بادیه حمص از جمله شهر پالمیرا هشدار داد و افزود که سپاه پاسداران ایران با انتقال خانواده‌های اعضای شبه‌نظامیان لشکر فاطمیون افغان و جنبش النجباءعراق و اسکان آن‌ها در منطقه در تلاش برای تغییر بافت جمعیتی پالمیرا است و ساکنان بومی را به فروش خانه‌ها و مزارع و ترک منطقه وادار می‌کند؛ علاوه براینکه شبه‌نظامیان مزارع خرما و سایر محصولات کشاورزی در اطراف شهر را به آتش می‌کشند.

از سوی دیگر، در نتیجه حملات هوایی روسیه به حومه ادلب در شمال غرب سوریه و حملات توپخانه‌ای نیروهای رژیم دمشق به مناطق جبل‌الزاویه در جنوب استان ادلب و حومه حماه، حدود ۲۰ غیرنظامی کشته و شمار دیگری مجروح شده‌اند.

دیده‌بان حقوق بشر سوریه هم اعلام کرده است که در نتیجه حمله هوایی جنگنده روسی با سه موشک به منطقه یعقوبیه در حومه شهر جسرالشغور در غرب استان ادلب، سه تن کشته و ۱۲ تن دیگر از جمله زنان و کودکان، مجروح شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود شمار شهدا به دلیل آسیب‌هایی خطرناکی که به آن‌ها رسیده است، افزایش یابد.