رادیو فردا - گروهی از ورزشکاران، هنرمندان، نویسندگان، روزنامه‌نگاران و خانواده‌های کشته‌شدگان با انتشار نامه‌ای، از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران خواستند تا شرط حضور در جام جهانی ۲۰۲۰ قطر را «آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها اعلام کنند».
«بازیکنان تیم ملی فوتبال شرط حضور در جام جهانی را آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها اعلام کنند»
در این نامه با اشاره به پیروزی اخیر تیم ملی فوتبال ایران در برابر لبنان و حوادث ورزشگاه امام رضا مشهد، آمده که این برد «در کنار درد و رنجی که یک بار دیگر نصیب زنان ایران شد، هیچ معنایی نیافت» و «مأموران جمهوری اسلامی بیش از دو هزار زن ایرانی را که بلیت مسابقه را در دست داشتند، به ورزشگاه راه ندادند و در مقابل اعتراض آن‌ها اسپری فلفل به چشم‌شان پاشیدند».
عصر روز ۹ فروردین تعداد زیادی از زنان که از طریق وب‌سایت فدراسیون فوتبال به‌طور قانونی اقدام به خرید بلیت برای تماشای بازی کرده بودند، اجازه ورود به ورزشگاه را نیافتند و ماموران برای پراکنده کردن آن‌ها که تعدادی دختر خردسال نیز در میان آنان بودند به اسپری فلفل متوسل شدند.
این اتفاقات بازتاب گسترده‌ای در میان فعالان مدنی و کاربران شبکه‌های اجتماعی داشت و گروهی از آن‌ها خواستار تحریم بازی‌های تیم ملی فوتبال و حتی محرومیت آن از حضور در جام جهانی توسط فیفا شدند.
فعالان مدنی و ورزشکاران امضاءکننده این نامه تاکید کرده‌اند که ما از زنان سرزمین‌مان در برابر «حرکت تبه‌کارانه ماموران» جمهوری اسلامی «همه‌جانبه» دفاع می‌کنیم و «از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران می‌خواهیم که در اعتراض به تباهی حاکم، در کنار زنان ایران بایستند».
👈مطالب بیشتر در سایت رادیو فردا
آن‌ها افزوده‌اند که از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران «می‌خواهیم که دفاع از زنان سرزمین خود را به حضور در زمین بازی ترجیح دهند. از آن‌ها می‌خواهیم که در راه رساتر شدن فریاد آزادی، شرط حضور خود در جام جهانی را آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها اعلام کنند».
بیانیه شماری از ورزشکاران، خانواده‌های دادخواه، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، شاعران و هنرمندان
بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران در اعتراض به تباهی حاکم، در کنار زنان ایران بایستند.
۹ فروردین‌ماه امسال تیم ملی فوتبال ایران در ورزشگاه مشهد بر تیم ملی فوتبال لبنان پیروز شد. این پیروزی اما در کنار درد و رنجی که یک بار دیگر نصیب زنان ایران شد، هیچ معنایی نیافت. در این روز مأموران جمهوری اسلامی بیش از دو هزار زن ایرانی را که بلیت این مسابقه را در دست داشتند، به ورزشگاه راه ندادند و در مقابل اعتراض آن‌ها اسپری فلفل به چشم‌شان پاشیدند. از مسابقه‌ی فوتبال ایران - لبنان جز چشمان خونین از ستم جمهوری اسلامی به زنان ایران، چیزی نماند.
ما هنوز فریاد دردناک سحر خدایاری را از یاد نبرده‌ایم که پس از بازداشت به‌جرم دیدار از مسابقه‌ی استقلال تهران و العین امارات، در اعتراض به سیاهی زن‌ستیزانه‌ی جمهوری اسلامی خود را به آتش کشید. یک ماه پس از مرگ او بود که زنان برای نخستین بار در دوران جمهوری اسلامی به به استادیوم آزادی راه پیدا کردند. اینک اما باز هم در به همان پاشنه‌ی همیشگی می‌چرخد و رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی به چشم زنان فلفل می‌پاشد.
ما ضمن دفاع همه‌جانبه از زنان سرزمین‌مان در برابر حرکت تبه‌کارانه‌ی مأموران جمهوری اسلامی، از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران می‌خواهیم که در اعتراض به تباهی حاکم، در کنار زنان ایران بایستند. از آن‌ها می‌خواهیم که دفاع از زنان سرزمین خود را به حضور در زمین بازی ترجیح دهند. از آن‌ها می‌خواهیم که در راه رساتر شدن فریاد آزادی، شرط حضور خود در جام جهانی را آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها اعلام کنند.
امضاکنندگان:
داریوش اقبالی، اکبر امینی ارمکی، پری سیما اشرفی‌نیا، مهدی اصلانی، سکینه احمدی ( مادر ابراهیم کتابدار)، فرزانه انصاریفر(خواهر فرزاد انصاریفر) شادی امینی، نسرین اسماعیلی، بیژن اسدی‌پور، فاطمه اختصاری، شهلا انتصاری، ایرج احرابی فرد( والیبالیست سابق تیم ملی - کارشناس ورزش در امریکا)، مینا احدی، ایرج ادیب‌زاده، قاسم بهرامی، محمد کریم بیگی، جمشید برزگر، نیلوفر بیضایی، بیژن بیجاری، وحید بدیعی، مرتضی برجسته، مرضیه شاه بزاز، حمید بی‌آزار، میترا بابک ، کوشیار پارسی، عباس پهلوان، عسل پهلوان، فرامرز پورنوروز، گیتی پورفاضل، مسعود توفان، ونوس ترابی، لقمان تدین‌نژاد، شهلا جهان بین، طاهر جام برسنگ، علی جلیلی، فروغ حاشابیکی، احسان حقیقی‌نژاد، سمیرا حسینی کوچه باغی (عضو تیم دو میدانی اصفهان و عضو سابق تیم ملی جوانان)، حسن خیاط‌باشی، احمد خلفانی، حسن خیرخواه، محمد رضا خسروی، احد قربانی دهناری، مرتضی دامور و مهناز کرمی (پدر و مادر وحید دامور)، خلیل خلیل‌پور دارستانی، اکبر ذوالقرنین، رضا رازی، آرش رازی، یاسمین رویین، حمید رضا رحیمی،علی رادبوی، حسین رادبوی، حسین رحمت، ناصر رحمانی نژاد، سام رجبی، مریم رییس دانا، حسن رهنوردی( رئیس سابق کمیته المپیک)، فایزه رضائیان، حسن زرهی، سیامک زندی، اردلان سرفراز، ساره سکوت، اسد سیف، علی سرشار (عضو سابق تیم ملی واتر پلو ایران)، بهروز شیدا، عباس شکری، مرضیه شاه بزاز، ، اصغر شیری، رضا شیری، فاطمه صفا (قهرمان شنا)، نادر صدیقی، رضا صادق زاده، تونیا ولی اوغلی (عضو سابق تیم ملی شنا ایران)، جواد طالعی، ثریا عباسی، فاطمه عباسی، ری‌را عباسی، هنگامه عباسی، مصطفی عرب ( کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران)، محمد عالی پیام( هالو)، ایرج جنتی عطایی، کاظم عالمی، علی علیین، روخند غروی، پرستو فروهر، سهیلا فراهانی (کاپیتان و عضو سابق تیم ملی والیبال ایران)، فریدون فرح اندوز، حسین فرجی، ادریس فروغی، علی اصغر فرداد، هاشم فاضلی، اسدالله فخیمی، اسدالله قاسم‌زاده، مسعود کدخدایی، امیر کیانپور، سرور کسمایی، زیبا کرباسی، نصرت کردبچه (عضو سابق تیم ملی دو و میدانی ایران)، رضا گوهرزاد، مهدی جعفری گرزینی (فعال سیاسی ورزشی)، جلال رستمی گوران، بهمن لایقی، آرزو مرادی، راضیه مهدی‌زاده، مهرنوش مزارعی، سید مهدی موسوی، محمد محمدعلی، علیرضا میبدی، اکبرمعارفی، شیدا محمدی، شکرالله مسیح‌نژاد، تقی مختار، اسفندیار منفردزاده، شهریار مندنی‌پور، مهرنوش مزارعی، مرتضی مشتاقی، سیروس ملکوتی، سام منتظری، نرگس منصوری، رادا مردانی، مسعود نقره کار، پرتو نوری‌علا، حسین نوش‌آذر، مجید نفیسی، جمیله ندایی، یعقوب نجاری (سرمربی وملی پوش سابق جودو)، مهشید نوایی( عضو سابق تیم ملی تنیس روی میز ایران)، پوران ناظمی، فریدون نجفی، سلیمان واثقی( سُلی- خواننده)، علی وافی، تونیا ولی اوغلی (عضو سابق تیم ملی شنا ایران)، نوشا وحیدی، عطا هودشتیان، صادق هاتفی، بهزاد همایونی و....
امضاها ادامه دارد
تماس:
آخر نماد زن ایرانی این مجسمه است؟
نانوایی‌های بربری تعطیل، چون «نماد صبحانه» هستند
