*
*
*
آب در چشم اهرمن، شرر است
رمقِ واپسینِ محتضر است
آسمان اینهمه شکوه، ندید
رزم ایرانیان، همه، هنراست
آیت الله که درب خانه گشود
ملک الموت دید، پشت در است!
این خیابان، دگر خیابان نیست
اسم رمز طلیعهء سحراست
پایتخت خرافه، تهران، نیست
مهد آزادگان نامور است!
همه ایران، حماسه و عشق است
همه، گرد آفرید و زال زر است
++
کشتن کودک و قیادت خلق
طنز تلخی ز دورهء قمر است
روضه خوان را نگر و تاج وتبر
«قلم بخت من، شکسته سراست»
ریش واعظ، تقدسش آن است
که دوگیتی، اسیر دُم خر است!
تله اسلام گرایی و بن بست اصلاح طلبان، احسان ابراهیمی
وقتی خمینی خانه خود را به آتش کشید، محمود دلخواسته