نظر یک فعال فرهنگی عاشق ایران و دلسوخته مردمان ایران
کشتارهای بی توقف و خبرهای تکان دهندهای که از سرزمین مان میرسد، هر روز وسعت بیشتری میگیرد. متاسفانه، و براساس آن چه که گاهی نویسندگان اروپایی و آمریکایی میگویند و مینویسند، برخی از رهبران و سیاستمداران آمریکایی و به ویژه اروپایی هنوز از دیدی درست، نسبت به خطرات ناشی از حضور حکومت اسلامی حاکم بر ایران، بی بهرهاند. و یا به دنبال منافع خاصیاند.
اکنون فقط میتوان به نقش میلیونها ایرانی مقیم خارج، در یک «کنفدراسیون جهانی» امید بست.
از طریق چنین کنفدراسیونی، میتوان از مردمان انساندوست و از رسانههای غیروابستهی کشورهایی که در آن زندگی میکنیم کمک خواست.
اگر حتی یک در ده هزار آنها را هم با خودمان همراه کنیم میتوانیم رهبران و سیاستمدارانشان را هم تحت تاثیر قرار دهیم.
رهبران و سیاستمداران کشورهای دموکراتیک قدرتشان در دست رأی دهندگانشان است.
شکوه میرزادگی
چرا کنگره ملی؟ و چگونه؟ منوچهر تقوی بیات
برخیزیم، مهران رفیعی