پس از کسب نتایج ناباورانه تیم فوتبال جمهوری اسلامی در قطر، مسِئولان فدراسیون و بویژه شخص مهدی تاج که قبل ازاین تورنمنت معتبرجهانی، مصرّانه وبی توجه به افکار عمومی وتوصیه کارشناسان و هشدارهای مکررروزنامه نگاران کار بلد ورزشی هر آنچه خواست کرده بود و پس از آن نیز بر اساس عمل به یک سنت نانوشته مدیریتی در جمهوری اسلامی، در برابر افکار عمومی ظاهرنشد تا پاسخگوی عملکرد پر انتقاد خود باشد ، بالاخره هفته گذشته در برابر دو مجری تلویزیونی نشست تا به اصطلاح پاسخگوی سئوالات پر تعداد افکارعمومی و اصحاب رسانه باشد.
آمد که از ناگفته ها و ابهامات بگوید که نگفت. از علت اخراج "دراگان اسکوچیچ "مربی خوشنام و موفق بگوید که نگفت. همان مربی کم ادعایی که تیم درمعرض حذف ازجام جهانی را تحویل گرفت و با عملکردی فوق العاده بعنوان اولین در خاورمیانه راهی جام حهانی کرد. از علت دعوت" کارلوس کیروش" بگوید که نگفت . همان مربی پر ادعائی که با کارنامه ای پر از ناکامی در ایران و مصر وکلمبیا ، در بازگشت از قطربا پرروئی وژست پیروزی وارد فرودگاه تهران شد. تاج آمده بود که ازعلت دسته بندی داخل تیم و دخالت برخی ازبازیکنان درانتخاب مربی بگوید که نگفت.
از ناگفته های " ویلموتس" مربی نما وشارلاتان بلژیکی و رقم نجومی مبلغ قراردادش بگوید ،که نگفت. به سردرگمی بازیکنان در دو دیدار مهم با انگلیس و امریکا اشاره کند ،که نکرد.آمده بود که تسلایی بدهد به آنان که حتّی در این هنگامه تلخیها دل در گرو فوتبال داشتند که نداد. آمده بود تا خبراخراج مربی شکست خورده اش "کارلوس کیروش" را بدهد که نداد. آمده بود از برنامه های آینده فوتبال و وضعیت نیمکت تیم ملی در این فاصله کوتاه تا جام ملتها بگوید که نگفت. آمده بود تا لااقل با خوشروئی و ادب ماجرا را جمع و جور کند ، که این کار را هم نکرد.
تاج به تلویزیون رفت، طلبکارانه یک وری نشست و تا توانست به مجریان و بویژه مجری جوان تلویزیون، اهانت کرد، متلک گفت و با ادبیاتی لمپن مآبانه ، نتایج رقیبان سنتی آسیایی را زیر سئوال برد تا عملکرد پرانتقاد مربی محبوبش کمرنگ جلوه کند. تاج نمونه بارز سیستم مدیریت غیر تخصصی و غیر پاسخگو در جمهوری اسلامی است که علیرغم صدماتی که به منافع ملی و کشور و مردم وارد میکنند نه " استعفا " میدانند و نه راه "عذرخواهی" بلدند که این دو واژه در ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی واژگانی لوکس ووارداتی است که مردم را "بد عادت و لوس" بار میاورد (!؟) رفتار تاج به گونه ای بود تا کسی نپرسد که بیماری قلبی ایشان در هنگامه انتقادات و ابهامات چند ماه پیش افکار عمومی ، چگونه اجازه داد مجددآ بر همان صندلی تکیه بزند ؟
چشم انداز آینده فوتبال در مسابقات آسیایی با چنین عملکرد مدیریتی چشم انداز روشنی نیست که با حضورمدیرانی از جنس تاج و بازیکنان و دست اندرکاران غیر مسئولی که بخوداجازه میدهند در اموری دخالت کنند که نباید ، نه تنها فوتبال که کلیت ورزش نه فقط در تورنمتنهای بین المللی بلکه در برابر مدیران متخصص و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت رقبای آسیایی ، حرفی برای گفتن نخواهد داشت.
بازآراییی هزلنامۀ عارف قزوینی، م. ت
فساد راهبردی، ابزار حکمرانی خامنهای، علی افشاری