*
*
*
پروردگان دین
برآمدگان جنگل آیهها
سمِّ باورهاشان را
فیسبیلالله
میان دختران مدرسه پخش میکنند
و شب، آسودهتر از نوزادی
زیر لحاف نرم دعاهاشان به خواب میروند
*
ما در دین، خم شدیم
چنانچه دوالپایان، سوار ایران شدند
ما در دین راه شدیم
چنانچه غارتگران ما از ما گذشتند
ما بُمبهای سمی ایماناشان را
در خورجین شترهاشان ندیدیم
*
ما در دین لال شدیم
چنانچه رشتههای کلاماشان را به دست و پای ما پیچیدند
ما در دین کور شدیم
چنانچه به ندیدن زنان و دختران این سرزمین خو کردیم
*
خرمقدسان بیابانی
از راههای خفقان
در نهایت آسودگی، گذر میکنند
و سم باورهاشان را
در روز روشن
میان هوش و جان دختران پخش میکنند