اعتمادآنلاین - شاید از وقایع انقلاب عکس‌های متعددی وجود داشته باشد اما بخش عمده این عکس‌ها جنبه خبری ندارند. این عکس‌ها اصلا قابل مقایسه با عکس و فیلم‌هایی که مردم از وقایع اخیر ایران می‌گیرند نیستند و ارزش و اهمیت کمتری دارند.کامران عدل، عکاس سرشناس، معتقد است عکس‌های مردم از اعتراضات اخیر از نظر هنری بسیار ارزشمندتر از عکس‌های انقلاب 57 است.
به گزارش اعتمادآنلاین، بخش‌هایی از گفته‌های او را در گفت‌وگو با سالنامه «اعتماد» در ادامه می‌خوانید:
به نظر من عکس‌هایی که از انقلاب 57 گرفته شده در مقایسه با اتفاقات اخیر که در ایران افتاد اصلا قابل ملاحظه نیست. شاید از وقایع انقلاب عکس‌های متعددی وجود داشته باشد اما بخش عمده این عکس‌ها جنبه خبری ندارند. این عکس‌ها اصلا قابل مقایسه با عکس و فیلم‌هایی که مردم از وقایع اخیر ایران می‌گیرند نیستند و ارزش و اهمیت کمتری دارند.
خیلی دوست دارم که دوربین دست بگیرم و مثل گذشته در سطح شهر عکاسی کنم مثلا خیلی دوست دارم از کاشی‌های خیابان لاله‌زار که زمانی فیلم گرفته‌ام عکاسی کنم اما این روزها عکاسی با دوربین خیلی سخت شده است و تا یک عکاس دوربین‌اش را از کوله‌اش بیرون بیاورد از 20 کیلومتری آمارش را می‌دهند.
شاید من هم با گوشی موبایلم عکاسی کنم. مثلا خیلی دوست دارم از شعارهایی که بر روی دیوار سفارت انگلستان نوشته‌اند، عکاسی کنم. با این‌که سفارت دیگر نگهبان ندارد اما دوربین‌های جمهوری اسلامی و سفارت انگلیس همه چیز را ثبت می‌کنند و حتما به شکلی با عکاسانی که از سفارت عکاسی می‌کنند، برخورد می‌کنند. من که تجربه زندان را پس از انقلاب دارم، دوست ندارم به عنوان عکاس در 81 سالگی دوباره آن را تجربه کنم.
به نظر من دیگر عکس به تنهایی نمی‌تواند روای گویایی از وقایع و حوادث باشد و این روزها فیلم بیش از عکس تاثیرگذار است. مثلا در صحنه‌ای که مادر دانش‌آموزی که فرزندش مسموم شده است مورد هجوم لباس شخصی‌ها قرار می‌گیرد و بر زمین می‌افتد تک عکس به تنهایی نمی‌تواند این فاجعه انسانی را به تصویر بکشد و این فیلم است که کمک می‌کند این لحظه از زوایای مختلف ثبت شود.
دیگر چیزی به نام خبرنگار و عکاس به معنای سابق نداریم و مردم همه خبرنگارند. هر اتفاقی که می‌افتد همزمان حداقل 20 نفر گوشی‌هایشان را از جیب‌شان در می‌آورند و از آن اتفاق عکس و فیلم می‌گیرند و همزمان در اینستاگرام و اینترنت منتشر می‌کنند و در چنین شرایطی دیگر عکاسان دشواری‌های دوره کاری ما را تجربه نمی‌کنند و به سرعت نور عکس و اخبار به رسانه‌های جهان راه می‌یابد. اما در بیشتر مقاطع مهم تاریخی ایران جای خالی عکاسان احساس می‌شود.
عکس خبری خوب، عکسی است که در نوع خودش انقلابی را به وجود بیاورد مثل پروپاگاندا در جنگ البته مشروطه را هم تا حدودی می‌توان جنگ تلقی کرد.
