زید آبادی:
بگذار فحش بخوریم اما حقیقت را بگوییم.
کدام نظام اختناق توتالیتر اجازه می دهد منتقد از رهبر انتقاد کند و تحت پیگرد قرار نگیرد؟
الان این اولین دوره ای است از سال ۶۶ که همه سیاستها را نقد میکنیم؛ اما نگران نیستیم که نشریه را ببنددند یا مارا تحت تعقیب قرار دهند.
***
چه با نمک!
بخشی از مصاحبهٔ اخیرم با سایتِ خبر فوری در مورد بهبود کلیِ سطح آزادی بیان و رسانه در کشور مورد استقبال رسانههای اصولگرا از جمله طیف افراطی آنها قرار گرفته است.
به هر حال، آن بخش از مصاحبه هم مثل دیگر بخشهای آن نظر من است و بر اساس اصل "صدّق بالحسنی" اگر نشانی از بهبود در امری ببینم، از بیان آن بیم ندارم حتی اگر آسفالت جادهای باشد!
اما متحیرم که چرا نظر من تا این اندازه با استقبال رسانههای افراطی اصولگرا روبرو شده است! اگر نظراتم منصفانه است، چرا در دهها مورد دیگر با پرخاش و ناراحتی آنها روبرو میشود و اگر منصفانه نیست، این یک مورد چرا باید اینقدر اهمیت داشته باشد؟
به هر حال، خودشان هم میدانند که با نگاه آنان اختلافی 180 درجه دارم، اما اگر به هر دلیلی تأیید امثال من برایشان مهم شده است، در دیگر حوزهها نیز تحولی صورت دهند تا آن وقت بدون لکنت زبان، همهٔ نیروی چهارمیها به تأیید اوضاع مبادرت کنند.
***
مجتبی واحدی: خیانت نابخشودنی زیدآبادی/ سر راهی برای سفر رئیسی به نیویورک
***
