مسیح علی نژاد - برخی‌ها فیلم ورزش کردن، آواز خوندن و رقصیدن مرا دست به دست می‌کنند و با سخیف‌ترین جملات، که تو را چه به ورزش کردن و آواز خواندن، به خیال خود سعی میکنند مرا تحقیر کنند.

چه شباهت عجیبی میان یک حکومت ضد‌زن که رقص و ورزش و آواز را برای زنان ممنوع کرد و جماعتی که این ابتدایی‌ترین کارها را زیبنده زنان نمی‌دانند. می‌خواهند تحقیر کنند تا بگویند اینجا جای شما نیست. همانطور که سالها باشگاه را جای زنان نمی‌دانستند. همانطور که سیاست را حوزه زنان نمیدانستند و همچنان مغزشان در عصر حجر جا مانده است.

ما زنان عادی که ادعای ورزشکار حرفه‌ای و خواننده و مربی رقص بودن نداریم، چرا نباید همچون یک انسان معمولی گاهی برقصیم، ورزش کنیم و آواز بخوانیم؟ در ذهن شما اگر تنها عده‌ای باید این حق را داشته باشند این مشکل شماست. کار ما هیچ آسیبی به هیچ کسی نمی‌زند، بلکه شما هستید که همچون پیاده نظامهای یک حکومت داعشی، در پی مرعوب کردن و تحقیر میلیونها زن هستید.

مشکل فیلم ساده آواز خواندن، یا رقصیدن و ورزش کردن من نیست، مشکل مردم و جامعه نیز نیستند، چرا که آنها همان مردمی بودند که برای به دست آوردن آزادی‌هایشان میلیونی به خیابانها ریختند رقصیدند، آواز خواندند و فریاد زدند. مشکل شما اقلیتی خود محق‌پندار هستید که فضا را اشغال می‌کنید و بانی آزار و مزاحمت زنان می‌شوید. تفاوتی هم نمیکند، مخاطبتان آن زن زندانی در بند باشد، یا کوچ کرده‌ای در تبعید.