این قطعنامه با اشاره مستقیم به قیام ۱۴۰۱؛ سرکوب زنان و دختران توسط این رژیم را محکوم کرده و نسبت به اجرای قانون سرکوبگرانه حجاب؛ استفاده نامتناسب از زور؛ از جمله زور تا حد مرگ معترضان؛ صدور احکام اعدام علیه افراد بازداشت شده و دستگیریهای گسترده جوانان ایران اظهار نگرانی کرده است.
مجمع عمومی همچنین از رژیم جمهوری اسلامی خواسته است تا به آدم ربایی؛ دستگیری و اعدام مخالفان سیاسی پایان بدهد.

ب- بخش آرای کشورها:
۱- کشورهایی که به این قطعنامه رای منفی دادند و در واقع به ادامه شکنجه و قتل فرزندان مردم ایران توسط رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی رای مثبت داده اند؛ شامل (۳۰ کشور) می‌باشند:
چین؛ روسیه؛ کره شمالی؛ ونزوئلا؛ کوبا؛ بلاروس؛ ویتنام؛ نیکاراگوئه؛ الجزایر؛ بولیوی؛ برونئی؛ بورکینافاسو؛ بروندی؛ جمهوری کنگو؛ اریتره؛ ‌ هندوستان؛ اندونزی؛ ایران؛ عراق؛ لبنان؛ مالی؛ نیجر؛ عمان؛ پاکستان؛ فیلی پین؛ سریلانکا؛ تاجیکستان؛ ترکمنستان؛ ازبکستان؛ و زیمبابوه می‌باشند.

۲- کشورهایی که به این قطعنامه رای ممتنع دادند شامل ۶۸ کشور هستند:
آنگولا؛ آنتیگوا؛ بحرین؛ بنگلادش؛ بلیز؛ بنین؛ بوتان؛ بوتسوانا؛ برزیل؛ کامبوج؛ کامرون؛ افریقای مرکزی؛ چاد؛ کنگو؛ کومور؛ جیبوتی؛ مصر؛ اتیوپی؛ گابون؛ گامبیا؛ ساحل عاج؛ غنا؛ گرانادا؛ گینه بیسایو؛ گویان؛ جاماییکا؛ اردن؛ کنیا؛ کویت؛ قرقیزستان؛ لائوس: لیبی؛ ماداگاسکار؛ مالزی؛ مالدیو؛ موریتانی؛ موریتس؛ مغولستان؛ موزامبیک؛ نامیبیا؛ نائورا؛ ‌نپال؛ نیجریه؛ قطر؛ روآندا؛ ساینت کیتس؛ ساینت لوسیا؛ ساینت وینسنت؛ عربستان سعودی؛ سنگال؛ سنگاپور؛ سومالی؛ افریقای جنوبی؛ سودان جنوبی؛ تایلند؛ توگو؛ تونگا؛ ترینیداد؛ تونس؛ توالو؛ اوگاندا؛ امارت متحده عربی؛ وانواتو؛ زامبیا و جزایر سلیمان.
با نگاهی به آرای ماخوذه کشورهایی که به قطعنامه نقض حقوق بشر در ایران و ضرورت حمایت ایرانیان خارج کشور از مبارزات مردم داخل؛ می‌توان گفت که یکی از فعالیت‌های موثر هموطنان ایرانی خارج کشور می‌تواند؛ اعتراض به کشورهایی باشد که به " ادامه کشتار مردم ایرا ن توسط رژیم جمهوری اسلامی " رای مثبت داده اند؛ این کار می‌تواند با روش هایی مانند تظاهرات مسالمت آمیز در مقابل سفارت خانه‌های آنها در کشورهای مختلف و یا فرستادن نامه و‌ای میل به سفارت خانه‌های این کشورها صورت گیرد.

کیقباد اسماعیل‌پور